Ozon neemt af en vormt een hiaat boven Antarctica in de lente van het zuidelijk halfrond, van augustus tot oktober. Volgens Copernicus bereikt hij doorgaans zijn grootste omvang tussen half september en half oktober.
Na “aanzienlijk” te zijn gegroeid in de afgelopen week, is het gat nu meer dan 75% groter dan de ozongaten van voorgaande jaren op hetzelfde punt in het seizoen sinds 1979 en is het nu groter dan het continent waar het over opdoemt.
“De ontwikkeling van het ozongat is dit jaar zoals verwacht aan het begin van het seizoen”, zegt Copernicus-directeur Vincent-Henri Beuche in een verklaring.
“Nu laten onze prognoses zien dat het gat van dit jaar is geëvolueerd naar een groter dan normaal gat.”
Het gat van vorig jaar begon ook uitzonderlijk goed in september, maar veranderde toen in “een van de langste ozongaten in ons gegevensbestand”, aldus Copernicus.
Het gat op het zuidelijk halfrond wordt meestal veroorzaakt door de migratie van chemicaliën, zoals chloor en broom, naar de stratosfeer, wat tijdens de Antarctische winter katalytische reacties veroorzaakt.
Het ozongat wordt geassocieerd met de polaire vortex, een lichaam van koude, wervelende lucht die rond de aarde beweegt. Wanneer de stratosferische temperaturen in de late lente beginnen te stijgen, vertraagt de aantasting van de ozonlaag, de polaire vortex verzwakt en stort uiteindelijk in, en tegen december worden de ozonniveaus weer normaal.
Copernicus bewaakt de ozonlaag met behulp van computermodellering en satellietmonitoring, en hoewel de ozonlaag tekenen van herstel vertoont, zegt Copernicus dat deze pas in de jaren zestig of zeventig volledig zal herstellen.
Allen Kim en Ashley Strickland van CNN hebben bijgedragen aan dit rapport.
‘Voorstander van internet. Student. Kwaadaardige twitteraar. Expert in amateur-tv. Hipster-vriendelijke maker.’