Waarom het zo vaak rapporteren van broeikasgassen Canada zou helpen zijn klimaatagenda vooruit te helpen

Canada zou statistieken over de uitstoot van broeikasgassen driemaandelijks moeten meten en rapporteren in plaats van jaarlijks om ze in overeenstemming te brengen met de manier waarop economische indicatoren worden gerapporteerd en als een manier om meer gewicht te geven aan gezondheid en welzijn van het milieu, zegt een vooraanstaande milieueconoom.

“Wat me zorgen baart, is dat we een kwestie van mondiaal belang hebben – en zeker van nationaal belang – genaamd klimaatverandering”, zegt Robert Smith, directeur van Midsummer Analytics in Ottawa en senior deelnemer aan het International Institute for Sustainable Development.

“We voorzien mensen niet van statistieken die vergelijkbaar zijn met wat ze krijgen in de wereld van economische en sociale statistieken”, vertelde hij aan CBC Radio. wat op aarde.

Elk jaar publiceert Statistics Canada een gedetailleerd rapport over de staat van de uitstoot van broeikasgassen (BKG). Het is belangrijke informatie over hoe en waarom het klimaat in Canada verandert – maar tegen de tijd dat Canadezen die belangrijke informatie lezen, is het al twee jaar oud.

Hetzelfde geldt voor het milieu en de klimaatverandering in Canada National Inventory Report: bronnen en putten van broeikasgassen in Canada.

U vindt de nieuwste broeikasgasgegevens van Statistics Canada hier.

Relatief gezien wordt het BBP van Canada maandelijks, driemaandelijks en jaarlijks gemeten en gerapporteerd. Het wordt als cruciaal beschouwd voor het begrijpen van de gezondheid en het welzijn van de nationale economie.

Smith beveelt Canada aan hetzelfde te doen met broeikasgassen. Hij deed tien jaar geleden dezelfde aanbeveling toen hij van 2003 tot 2013 directeur was van de Environmental Accounts and Statistics Division van Statistics Canada.

Destijds, zei Smith, was er een onevenwicht tussen de middelen die werden besteed aan het verzamelen van milieustatistieken versus economische statistieken. Hij zei dat hoewel zijn team uit minder dan 50 mensen bestaat, andere divisies honderden hebben, en die ongelijkheid maakte het moeilijk.

Desalniettemin blijft Smith onvermurwbaar dat verandering nu onvermijdelijk is, en wijst hij op Europese landen als uitstekende voorbeelden van de positieve effecten ervan.

‘Realtime informatie’ is effectiever

“Andere landen zijn doorgegaan en zijn begonnen met het meten van broeikasgassen op kwartaalbasis”, zei Smith. “Nu heeft de Europese Unie besloten om te beginnen Driemaandelijkse publicatie over broeikasgassen voor elke EU-lidstaat. “

Frans Duegenhauer, econoom bij het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat in Nederland, wees op de positieve impact van Kwartaalrapportage broeikasgassen CBS.

“Het is nauwkeurigere informatie en meer informatie in realtime”, zei Duegenhauer. “Zo kunnen we de Tweede Kamer beter informeren dan [with] Jaarlijkse uitstoot van broeikasgassen. Met de kwartaalemissies kunnen we dit vaker aan hen rapporteren.”

Doegenhauer zei dat frequentere rapportage van broeikasgassen ook zou kunnen leiden tot de introductie van nieuwe beleidsmaatregelen door regeringen om de uitstoot te verminderen.

Uiteindelijk, zei hij, is het aan Canada om te beslissen of het de manier waarop het zijn emissies rapporteert, verandert. Maar hij is van mening dat tijdige rapportage betere inzichten geeft in het behalen van klimaatdoelen.

StatistiekenKan overwegen over te stappen op kwartaalrapportage

wat op aarde Statistics Canada is geraadpleegd en de overheidsinstantie heeft bekendgemaakt dat het momenteel bekijkt hoe het kan overschakelen naar driemaandelijkse rapportage over broeikasgassen.

“Het bureau bekijkt hoe de actualiteit en frequentie van deze informatie kan worden verbeterd”, zegt Greg Peterson, assistent-hoofdstatisticus bij Statistics Canada.

“We bekijken enkele andere landen. We bekijken hun methodologie en we bekijken hoe we dat in Canada kunnen repliceren.”

Volgens Peterson bevindt de verschuiving naar frequentere rapportage zich in de conceptuele fase, zonder definitieve tijdlijn over wanneer verder te gaan.

Voor Smith is het een probleem om de status-quo voort te zetten.

“Wat wordt gemeten, lijkt belangrijk te zijn voor mensen”, zei hij.

“Als we dingen minder vaak meten, denk ik dat dat een impliciet signaal afgeeft dat deze dingen er niet zoveel toe doen als de dingen waar we veel middelen aan besteden.”