Afbeeldingscredits: iau
Starlink-satellieten voeren duizenden ontwijkingsmanoeuvres uit naarmate de baan in een lage baan om de aarde drukker wordt, wat de vrees voedt dat een catastrofale impact onvermijdelijk is.
De orbitale communicatiesatellieten van SpaceX voerden iets meer dan 25.000 manoeuvres uit in de periode van zes maanden tussen 1 december 2022 en 21 mei 2023, vertelde het bedrijf aan de Federal Communications Commission in een recent rapport. Het bedrijf legde uit dat het een manoeuvrelimiet hanteert die “een orde van grootte” strenger is dan de industriestandaard. SpaceX-satellieten bewegen wanneer de kans op een botsing groter is dan 1 op 100.000, terwijl NASA en andere industriële bedrijven een drempel van 1 op 10.000 hanteren.
Dit zijn echter twee keer zoveel ontwijkingsmanoeuvres als de Starlink-satellieten in de vorige rapportageperiode. Het aantal bewegingen om botsingen te vermijden gaat samen met de groei van de Starlink-constellatie: in deze meest recente periode meldde SpaceX dat er 457 satellieten in een baan om de aarde zijn gebracht.
Van de 25.000 manoeuvres waren er meer dan 1.300 bedoeld om puin te vermijden dat was gegenereerd door de Russische test van antisatellietwapens in november 2021. Hoewel slechts 9% van het puin van die test in een baan om de aarde blijft, vormt dit het grootste algemene risico voor Starlink-satellieten. . , zoals vermeld in het dossier.
Natuurlijk is SpaceX niet het enige bedrijf met plannen om een megacluster in een baan om de aarde te creëren. Zelfs als sommige van deze projecten mislukken, zullen er tegen het einde van het decennium waarschijnlijk nog tienduizenden objecten in de ruimte zijn.
Een paar dagen nadat SpaceX zijn rapport had ingediend, ontdekte een studie gepubliceerd in het Journal of Astronomy & Astrophysics dat Starlink-satellieten “onbedoelde elektromagnetische straling” uitzonden die astronomisch onderzoek zou kunnen beïnvloeden. De auteurs van het onderzoek gebruikten een gevoelige laagfrequente array-telescoop om straling van 68 Starlink-satellieten te detecteren. Dit verschilt van het soort signalen waarmee astronomen al te maken hebben gehad van communicatiesatellieten.
De auteurs van het onderzoek voerden simulaties uit van de impact van verschillende satellietconstellaties, die een samengesteld effect van straling lieten zien.
“Onze simulaties laten zien dat hoe groter de constellatie, hoe groter het belang van dit effect, aangezien straling van alle satellieten zich ophoopt”, zei co-auteur Benjamin Winkel van het Max Planck Instituut voor Radioastronomie in Duitsland. “Dit maakt ons niet alleen bezorgd over bestaande sterrenbeelden, maar ook over geplande sterrenbeelden – en ook over het gebrek aan duidelijke regelgeving die radioastronomie-scopen beschermt tegen onbedoelde straling.”
De hoofdauteur van de studie, Federico DeFrono, is mededirecteur van het Centrum voor de bescherming van donkere en stille luchten van de Internationale Astronomische Unie. De IAU is een van de meest uitgesproken organisaties geweest met betrekking tot de mogelijke effecten van satellietconstellaties op de astronomie. In een persbericht over de studie staat dat de auteurs “in nauw contact” staan met SpaceX en dat het bedrijf al wijzigingen heeft aangebracht in de volgende generatie Starlink-satellieten om de impact van deze emissies te verminderen.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”