samenvatting: Wandelen kan de verbindingen binnen en tussen drie belangrijke hersennetwerken versterken, waarvan er één verband houdt met de ziekte van Alzheimer.
Het onderzoek, dat oudere volwassenen met een normale cognitieve functie en mensen met milde cognitieve stoornissen omvatte, toonde een verbetering van het geheugenherinneringsvermogen aan na een looptraining van 12 weken. De waargenomen hersenactiviteit was sterker en meer gesynchroniseerd na inspanning, wat hoop bood voor het bestrijden van cognitieve stoornissen en mogelijk het begin van Alzheimer-dementie uitstelde.
De studie verhoogt het belang van lichaamsbeweging bij het bevorderen van de gezondheid van de hersenen.
Belangrijkste feiten:
- Het is gebleken dat lopen de verbindingen binnen en tussen drie belangrijke hersennetwerken (standaardmodus, fronto-pariëtale netwerken en prefrontale netwerken) versterkt, waardoor de gezondheid van de hersenen mogelijk wordt verbeterd.
- Deelnemers die 12 weken liepen, vertoonden een verbeterd vermogen om verhalen te herinneren, wat het effect van lichaamsbeweging op de cognitieve functie aantoonde.
- De studie benadrukt lichaamsbeweging als een potentiële preventieve maatregel of stabiliserend middel voor mensen met milde cognitieve stoornissen, die de progressie naar de ziekte van Alzheimer zouden kunnen vertragen.
bron: Universiteit van Maryland
Een nieuwe studie aan de University of Maryland School of Public Health onthult hoe wandelen de verbindingen binnen en tussen drie hersennetwerken versterkt, waaronder een netwerk dat verband houdt met de ziekte van Alzheimer, wat bijdraagt aan het groeiende bewijs dat lichaamsbeweging de gezondheid van de hersenen verbetert.
Deze maand geplaatst in Journal of Alzheimer’s Disease ReportsDe studie onderzocht de hersenen en het vermogen om verhalen te onthouden van oudere volwassenen met een normale hersenfunctie en degenen met de diagnose milde cognitieve stoornissen, wat een lichte afname is van mentale vermogens zoals geheugen, denken en beoordelingsvermogen en een risicofactor voor de ziekte van Alzheimer.
“Historisch gezien vertonen de hersennetwerken die we in dit onderzoek hebben bestudeerd na verloop van tijd achteruitgang bij mensen met milde cognitieve stoornissen en de ziekte van Alzheimer,” zei J.
“Ze raken losgekoppeld, en als gevolg daarvan verliezen mensen hun vermogen om helder te denken en dingen te onthouden. We laten zien dat lichaamsbeweging deze verbindingen versterkt.”
De studie bouwt voort op eerder onderzoek van Smith, waaruit bleek hoe wandelen de cerebrale doorbloeding kan verminderen en de hersenfunctie kan verbeteren bij oudere volwassenen met milde cognitieve stoornissen.
Drieëndertig deelnemers in de leeftijd van 71 tot 85 jaar liepen 12 weken lang vier dagen per week onder toezicht op een loopband. Voor en na dit oefenregime vroegen de onderzoekers de deelnemers om een kort verhaal voor te lezen en dit vervolgens hardop te herhalen met zoveel mogelijk details.
Deelnemers ondergingen ook functionele magnetische resonantiebeeldvorming (fMRI), zodat de onderzoekers veranderingen in connectiviteit konden meten binnen en tussen de drie hersennetwerken die de cognitieve functie beheersen:
- standaard netwerkmodus – Het wordt geactiveerd wanneer een persoon een specifieke taak niet uitvoert (denk aan dagdromen over een boodschappenlijstje) en is verbonden met de hippocampus – een van de eerste hersengebieden die worden aangetast door de ziekte van Alzheimer. Het is ook waar de ziekte van Alzheimer en amyloïde plaques, de hoofdverdachte voor de ziekte van Alzheimer die rond zenuwcellen wordt aangetroffen, in tests verschijnen.
- Fronto-pariëtaal netwerk Reguleert de beslissingen die worden genomen wanneer een persoon een taak voltooit. Het gaat ook om het geheugen.
- Pros-netwerk Observeert de buitenwereld en prikkels en bepaalt vervolgens waar aandacht aan moet worden besteed. Het maakt het ook gemakkelijker om tussen netwerken te schakelen om de prestaties te verbeteren.
Na 12 weken oefenen herhaalden de onderzoekers de tests en zagen significante verbeteringen in het verhaalherinneringsvermogen van de deelnemers.
“De hersenactiviteit was sterker en meer gesynchroniseerd, wat aantoont dat lichaamsbeweging het vermogen van de hersenen om te veranderen en aan te passen daadwerkelijk kan stimuleren”, aldus Smith.
“Deze bevindingen bieden verdere hoop dat lichaamsbeweging nuttig kan zijn als een manier om mensen met milde cognitieve stoornissen te voorkomen of te helpen stabiliseren en mogelijk op de lange termijn hun progressie naar de ziekte van Alzheimer te vertragen.”
De onderzoekers merkten ook een sterkere activiteit op binnen het standaardmodusnetwerk, binnen het salience-netwerk en in verbindingen tussen de drie netwerken.
Over dit nieuws over de ziekte van Alzheimer en bewegingsonderzoek
auteur: Kelly Blake
bron: Universiteit van Maryland
communicatie: Kelly Blake – Universiteit van Maryland
afbeelding: Afbeelding gecrediteerd aan Neuroscience News
Oorspronkelijke zoekopdracht: vrije toegang.
“Wijdverbreide netwerkconnectiviteit en veranderde cognitieve functie na inspanningstraining bij oudere volwassenen met intacte cognitie en milde cognitieve stoornissen.Door J Carson Smith et al. Journal of Alzheimer’s Disease Reports
een samenvatting
Wijdverbreide netwerkconnectiviteit en veranderde cognitieve functie na inspanningstraining bij oudere volwassenen met intacte cognitie en milde cognitieve stoornissen.
achtergrond:
Ondanks toenemend bewijs met betrekking tot het verband tussen inspanningstraining (ET) en functionele connectiviteit van het hersennetwerk, is er weinig bekend over de effecten van ET op de grootschalige intra- en internetnetwerk (FC) functionele connectiviteit van onderliggende hersennetwerken.
objectief:
We onderzochten de effecten van ET op de intra- en internetwerkfunctionele connectiviteit van het standaardmodusnetwerk (DMN), fronto-pariëtaal netwerk (FPN) en salience-pariëtaal netwerk (SAL) bij oudere volwassenen met normale cognitie (CN). en oudere volwassenen gediagnosticeerd met milde cognitieve stoornissen (MCI). De relatie tussen ET-geïnduceerde veranderingen in FC en cognitieve prestaties werd onderzocht.
methoden:
33 oudere volwassenen (78,0 ± 7,0 jaar; 16 MCI en 17 CN) namen deel aan deze studie. Voor en na de ET-interventie van 12 weken ondergingen de deelnemers een graduele inspanningstest, een gecontroleerde orale woordassociatietest (COWAT), een Rey auditieve verbale leertest (RAVLT), een narratieve geheugentest (logisch geheugen; LM) en een rust-fMRI-scan. We hebben de binnenkant gecontroleerd (w) en tussen (B) DMN-, FPN- en SAL-netwerkverbinding. We gebruikten lineaire regressie om associaties tussen ET-gerelateerde veranderingen in netwerkconnectiviteit en cognitieve functie te onderzoeken.
resultaten:
Er waren significante verbeteringen in cardiorespiratoire fitheid, COWAT, RAVLT en LM na ET bij de deelnemers. Aanzienlijke toename van DMNw Doenwen DMN-FPNBDMN-SALBen FPN-SALB waargenomen na ET. grootste salw en FPN-SALB Het werd in beide groepen geassocieerd met verbeterde onmiddellijke LM-herinneringsprestaties na ET.
Conclusie:
Verhoogde connectiviteit binnen en tussen het netwerk na ET kan de geheugenprestaties verbeteren bij oudere personen met cognitieve stoornissen en met MCI als gevolg van de ziekte van Alzheimer.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”