Oekraïne wil Rusland scheiden van het wereldwijde internet. Experts zeggen dat het een riskant idee is

Maar deze zijn hetzelfde Bestuursexperts betwijfelen of de eis van Oekraïne uiteindelijk zal worden ingewilligd. Om te beginnen, zeggen ze, zou het een gevaarlijk precedent scheppen dat autoritaire staten een vergunning zou kunnen geven om soortgelijke eisen te stellen. Aan de andere kant is het niet duidelijk of ICANN een dergelijke beslissing zou kunnen nemen, zelfs als velen dat zouden willen. Bovendien, voegden ze eraan toe, kan het Kremlin, door Rusland te isoleren van de rest van de digitale wereld, precies geven wat het wil: burgers die geen toegang hebben tot informatie van buitenaf.

Regeringen zoals China hebben geprobeerd hun mensen te isoleren van de digitale buitenwereld. Maar de vraag van Oekraïne is ongekend, volgens Vint Cerf, algemeen beschouwd als een van de grondleggers van het internet.

“Het is de eerste keer in mijn herinnering dat een regering ICANN heeft gevraagd om zich te bemoeien met de normale werking” van een domeinnaamsysteem van deze omvang, vertelde Cerf aan CNN Business.

“Het internet werkt grotendeels vanwege de hoge mate van vertrouwen tussen veel componenten van zijn ecosysteem”, voegde Cerf eraan toe. “Inspelen op deze vraag zal in veel opzichten negatieve gevolgen hebben.”

Hoe kan het werken?

Als onderdeel van zijn verzoek zei Nabok dat de online Russische landcode .RU en het Cyrillische equivalent ervan moeten worden afgeschaft. Bovendien zei Nabok dat hij een afzonderlijk verzoek naar het regionale internetregister in Europa en Centraal-Azië stuurde, met het verzoek alle IP-adressen terug te nemen die het aan Rusland had toegewezen.

Experts op het gebied van internetbeheer zeggen dat hoewel het mogelijk is om je voor te stellen hoe het voorstel van Oekraïne zou werken, de uitvoering ervan een heel andere zaak is. In theorie zou het verwijderen van .RU van het wereldwijde internet zo simpel kunnen zijn als het verwijderen van een regel met instructies van grote “root”-servers over de hele wereld die momenteel webbrowsers vertellen waar ze heen moeten als ze een Russische website willen openen. Stoltz, senior advocaat bij de Digital Rights Group Electronic Frontier Foundation.

Ondertussen zou het herstellen van Russische IP-adressen neerkomen op het verwijderen van de schroef die het bord aan de muur houdt, zei Mallory Nodel, chief technology officer van het Center for Democracy and Technology, een Amerikaanse denktank. Net zoals het bestuur geen woonruimte meer aan de muur zal hebben, zullen ook Russische sites van internet verdwijnen omdat ze geen vaste zitplaats hebben.

Het betekent ook dat smartphones, computers en andere verbonden apparaten in Rusland niet langer op grotere schaal toegang tot internet zullen hebben omdat het geen IP-adressen meer toewijst die die apparaten kunnen identificeren aan een wereldwijd netwerk, zei Knudel.

Rusland zal waarschijnlijk genoeg van zijn eigen lokale internetkopie hebben, zodat Russische internetgebruikers enige tijd met elkaar kunnen communiceren, maar de ervaring zal waarschijnlijk ernstig verslechteren tenzij Rusland kopieën van het hele internet in de cache opslaat zodat mensen er toegang toe hebben, zei Knodel. . Tot die tijd zal de lokale Russische back-up geen toekomstige inhoud weerspiegelen die constant aan het wereldwijde internet wordt toegevoegd.

“In praktische termen zal het uiteindelijk iedereen in Rusland treffen die verbonden is met internet, en zal het geen echte impact hebben op machtige systemische instellingen zoals het leger en de overheid”, zei ze. “We weten zeker dat dit de toegang van mensen tot internet in Rusland ernstig zou verstoren.”

Een zware strijd voor Oekraïne, onbedoelde risico’s voor de Russen

Voor Oekraïne is het zowel een politiek als een technisch probleem om de ICANN aan zijn verzoek te laten voldoen.

ICANN, wat staat voor Internet Corporation for Assigned Names and Numbers, is een van de vele wereldwijde organisaties die de ontwikkeling van internet helpen sturen en overzien. Het werkt grotendeels op basis van consensus, en tot de leden behoren niet alleen regeringen, maar ook maatschappelijke organisaties en technische experts.

Jarenlang heeft ICANN haar rol als niet-politieke beheerder van de internetfuncties zorgvuldig gecultiveerd. Vanwege de structuur en het besluitvormingsproces is er geen enkele actor in ICANN die de resultaten kan dicteren. Deze instelling weerspiegelt het zeer complexe ecosysteem van bedrijven en organisaties die de technische infrastructuur van internet beheren.

Oekraïne staat voor een zware politieke strijd over het aantal groepen dat het moet overtuigen. Stoltz zei dat er ongeveer een dozijn providers zijn met zogenaamde “rootservers” die moeten worden bijgewerkt om Rusland van het internet te spoelen, en een controversieel plan zoals dat van Oekraïne zou niet leiden tot consensus onder hen bij ICANN. Zelfs als de vertegenwoordigers van de ICANN op de een of andere manier zouden besluiten om het plan voor Oekraïne uit te voeren, zouden er maar een of twee afwijkingen nodig zijn en het hele plan zou instorten.

Oekraïne wordt om dezelfde redenen ook geconfronteerd met technische conflicten. Het gedistribueerde karakter van internet betekent dat het afhankelijk moet zijn van ieders instemming.

“Op technisch niveau is er geen internethub”, zei Stoltz. ‘Er is geen commandocentrum. Er is geen knop die je kunt indrukken om al deze dingen te doen.’

Zelfs als Oekraïne iedereen in dezelfde positie zou plaatsen, zou het nog steeds een riskant idee zijn, zei Nodel. Ze zei dat het plan enkele van de “echt belangrijke authenticatie- en webbeveiligingsfuncties” die momenteel in internet worden geïntegreerd, zou breken. Dit kan schadelijk zijn voor Russen die voor hun veiligheid op deze beveiligingsfuncties vertrouwen, met name overlopers.

Nodel zei dat Rusland en China ook actief bezig zijn met het bouwen van hun eigen, beter beheersbare, binnenlandse versies van internet. Het nastreven van het plan van Oekraïne zou Rusland kunnen geven wat het wil: een flexibeler online publiek dat geen toegang heeft tot buitenlandse informatie.

“Rusland probeert al heel lang uit te vinden hoe het zich kan losmaken van het grotere internet, en een van de belangrijkste dingen die hen in de weg staan ​​om dat te doen, is het wereldwijde domeinnaamsysteem”, zei Knodel.