Woensdag was een slechte dag voor Big Oil, of een goede dag, afhankelijk van uw standpunt. Ze zullen hun zaken veel sneller moeten opruimen dan ze hadden gepland.
Drie van ’s werelds grootste beursgenoteerde olie- en gasbedrijven – Exxon Mobil Corp, Royal Dutch Shell Plc en Chevron Corp – kregen op 26 mei scherpe klappen van aandeelhouders en een Nederlandse rechtbank die eiste dat ze sneller zouden optreden om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen.
De aandeelhouders van Exxon hebben gestemd om ten minste twee klimaatbewuste leden van de raad van bestuur van het bedrijf te benoemen ondanks hevig verzet van het management (de derde stemming is op het moment van schrijven nog zeer nabij). Chevron-tegenhangers steunden een voorstel om de uitstoot van het verbranden van de brandstof die het bedrijf verkoopt, ook tegen de wensen van de raad in mee te nemen in toekomstige reductiedoelstellingen.
Ondertussen kreeg Shell in Europa de opdracht om de uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 met 45% te verminderen – een moeilijker doel dan het bedrijf aanvankelijk suggereerde.
Oliemaatschappijen hebben in zeer verschillende snelheden klimaatpronomen aangenomen, waarbij bedrijven in de Verenigde Staten over het algemeen achterlopen op hun Europese tegenhangers. Maar ze hebben de neiging zich op hetzelfde te concentreren: emissies van hun eigen activiteiten (boren, pompen, verschepen en olie- en gasverwerking) en die van hun leveranciers.
Deze staan bekend als respectievelijk Scope 1- en Scope 2-emissies. Bedrijven staan echter voor een grotere en complexere uitdaging om Scope 3-emissies te verminderen – die als gevolg van het verbranden van de producten die ze produceren.
Dit gaat veranderen. In de uitspraak van de Nederlandse rechter, waartegen Shell naar verwachting in beroep zal gaan, moet rekening worden gehouden met de kooldioxide die wordt uitgestoten door de brandstof die het produceert. Milieugroepering MilieuDefensie, oftewel Friends of the Earth in Nederland, die de zaak tegen Shell heeft aangespannen, helpt al andere groepen om soortgelijke zaken onder mensenrechtenwetgeving in andere landen te brengen.
Exxon CEO Darren Woods heeft betoogd dat klanten nog steeds veel olie nodig zullen hebben, zelfs als de wereld zich afkeert van fossiele brandstoffen en dat Exxon zou kunnen profiteren van het voldoen aan die vraag. jij zal zijn. Dat geldt ook voor Shell en Chevron, net als andere grote oliemaatschappijen zoals BP Plc en Total SE (waarvan de aandeelhouders vrijdag de duurzaamheidsplannen van het bedrijf onderschreven en stemden om het bedrijf TotalEnergies te hernoemen).
Zelfs nu de wereld verandert voor de grote oliemaatschappijen, is er nog een lange weg te gaan naar netto nul.
Het verminderen van emissies is een technische uitdaging, kostbaar of beide. Een van de snelste en goedkoopste opties voor oliemaatschappijen is om hun meest vervuilende bezittingen op te ruimen. Maar hoewel ze er misschien beter uitzien, doen ze vaak weinig om de wereldwijde uitstoot te verminderen.
Dat komt omdat deze activa eenvoudigweg worden overgedragen van de rekeningen van het ene bedrijf naar het andere – en het is waarschijnlijk dat ze worden overgedragen aan een bedrijf dat zich minder zorgen maakt over zijn milieurapport en minder kwetsbaar is voor de druk van aandeelhouders om te veranderen.
Exxon, Shell en Chevron verkopen misschien niet zoveel olie als ze eerder hadden gepland, en ze zullen het veel schoner moeten produceren dan in het verleden, terwijl ze de onvermijdelijke uitstoot compenseren.
Hoewel dit ongetwijfeld een stap in de goede richting is, zal het wereldwijde doel van netto nul niet worden bereikt door een kleine groep bedrijven te dwingen hun manier van zakendoen te veranderen.
De echte verandering moet van de vraagzijde komen. Het is de introductie van betaalbare, betrouwbare en consumentvriendelijke alternatieven voor fossiele brandstoffen die het energieverbruik en uiteindelijk de activiteiten van de olieproducenten van de wereld zullen veranderen. Bloomberg
Julian Lee is een strategische olie-analist bij Bloomberg. De meningen die hier worden uitgedrukt, zijn die van de auteur.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”