Hoewel dit zorgwekkend is in termen van toekomstige gevolgen voor mensen, is het al verwoestend gebleken voor andere zoogdieren: meer dan 17.000 zeeolifanten Aangenomen wordt dat ze tijdens het broedseizoen 2023 aan het virus zijn gestorven, waaronder 70% van alle jaarlingen. Omdat niemand weet hoeveel volwassenen op zee aan het virus zijn gestorven, wachten Urhart en haar collega's nu met spanning op de terugkeer van de wezens uit de oceaan dit voorjaar. Urhart zegt dat als er voldoende zwangere vrouwen terugkeren, er herstel mogelijk is. Als dat niet het geval is, of als het virus dit jaar opnieuw de kop opsteekt, “kan de impact aanzienlijk zijn.”
“We maken ons hier allemaal grote zorgen over”, zegt Urhart. Er is druk om de impact op populatieniveau op wilde dieren te blijven monitoren, hoewel de financiering volgens haar onvoldoende is. “Alles wat we nu doen, gebeurt met een beperkt budget”, zegt ze.
Maar de noodzaak van voortdurende monitoring is essentieel. “Het verwijderen van deze soorten uit de voedselketen zou het hele ecosysteem kunnen ontwrichten”, zegt Urhart. “Veel van wat er in de toekomst gaat gebeuren, is zeer onzeker.”
Hoe kunnen we dieren in het wild helpen omgaan met het H5N1-virus?
Het verminderen van andere druk op wilde dieren zou hun overleving kunnen bevorderen, aangezien het H5N1-virus een nieuwe stressfactor wordt voor vogel- en zoogdiersoorten. Klimaatverandering, verlies van leefgebied, bijvangst in de visserij, overbevissing, invasieve soorten en vervuiling – via alles van plastic tot pesticiden – zijn allemaal factoren. Het verminderen van de mondiale biodiversiteit. Richard Phillips, een zeevogelecoloog bij de British Antarctic Survey, zegt dat het verlichten van deze menselijke druk zou kunnen helpen HPAI-geïnfecteerde populaties meer ruimte te geven om te herstellen.
Het werk van Phillips op het gebied van albatrossen heeft aangetoond dat vissersvaartuigen die mitigatietechnieken gebruiken (zoals het niet tegelijkertijd teruggooien van vis met trawlnetten en het gebruik van vogelverschrikkingstouwen) de hoeveelheid bijvangst van zeevogels kunnen verminderen. Met de vogelgriep al besmet Zwakke rondzwervende albatrossenPhillips vreest dat de vooruitzichten voor de soort “somber” zijn, tenzij de dreiging van de visserij wordt aangepakt.
In de tussentijd zullen wetenschappers de verspreiding van hoogpathogene vogelgriep onder wilde populaties blijven volgen en nieuwe manieren vinden om dat te doen.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”