Waarom zenden een paar planeten en sterren op 12 lichtjaar afstand radiosignalen uit?

In oktober van dit jaar zie je aan de avondhemel het sterrenbeeld Cetus, dat met het blote oog zichtbaar is, hoog boven de horizon. Het kijkt waarschijnlijk ook in de algemene richting van een buitenaardse wereld genaamd YZ Ceti b die plotseling een punt van zorg is geworden voor astronomen.

YZ Ceti b is een rotsachtige exoplaneet ter grootte van de aarde (een planeet die in een baan om een ​​andere ster dan onze zon draait) in een baan om een ​​kleine rode dwergster, YZ Ceti, op 12 lichtjaar van de aarde, een handdrukafstand in astronomische termen. Astronomen zijn opgewonden omdat ze een zich herhalend radiosignaal van deze exoplaneet hebben gedetecteerd dat wijst op de aanwezigheid van een magnetisch veld – een voorwaarde voor een bewoonbare planeet – eromheen.

Hoe is het ontdekt?

De ontdekking werd gedaan door Jackie Feldsen van Bucknell University, Pennsylvania, en Sebastian Pineda van de University of Colorado, Boulder, met behulp van de Carl G. Jansky Large Array radiotelescoop in New Mexico. Ze publiceerden hun bevindingen in het tijdschrift natuurlijke astronomie op 3 april.

Ze moesten meerdere observatierondes uitvoeren voordat ze radiosignalen van de ster YZ Ceti konden detecteren, die lijken overeen te komen met de omlooptijd van planeet YZ Ceti b. Hieruit concludeerden ze dat de signalen het resultaat waren van de interactie tussen het magnetische veld van de planeet en de ster.

Dr. Pineda zei via e-mail aan Hindoe.

Waarom is het magnetische veld belangrijk?

Net zoals een uitbarsting van energie van de zon soms de telecommunicatie van de aarde verstoort en satellieten in een baan om de aarde beschadigt, produceren intense uitbarstingen van energie van de uitwisseling van sterren en exoplaneet YZ Ceti verbluffende aurorale lichten.

“We zien dit indirect in de vorm van de radio-emissies die we ontvangen”, zei Dr. Pineda.

Deze radiogolven, sterk genoeg om op aarde te worden opgepikt, bevestigden het bestaan ​​van een extrasolair magnetisch veld. Dergelijke signalen kunnen alleen worden geproduceerd als een exoplaneet heel dicht bij zijn moederster draait en zijn eigen magnetische veld heeft om sterwinden te beïnvloeden en signalen te genereren.

Wat zit er in de YZ Ceti b?

Dit wordt bevestigd door de kleine baan van YZ Ceti b: astronomen hebben vastgesteld dat de planeet slechts twee aardse dagen nodig heeft om rond zijn ster te cirkelen. Ter vergelijking: Mercurius, die de kleinste planetaire baan in het zonnestelsel heeft, doet er iets minder dan drie aardse maanden over om rond de zon te gaan.

Sinds het midden van de jaren negentig hebben astronomen honderden planeten ontdekt die rond sterren draaien die op de zon lijken, wat erop wijst dat planeetvorming in de sterrenstelsels van het universum vaker voorkomt dan wetenschappers denken. Gegevens van ruimtewetenschappelijke missies zoals de Kepler-, Gaia- en James Webb-telescopen geven aan dat er alleen al in de Melkweg meer dan 300 miljard planeten zijn.

Met zoveel exoplaneten in dezelfde “buurt” van de zon, zou bijna de helft van alle sterren die aan de hemel zichtbaar zijn, rotsachtige planeten ter grootte van de aarde kunnen huisvesten in bewoonbare banen eromheen. Om een ​​duurzame atmosfeer en water te hebben, moet een planeet zich op een bepaalde afstand van zijn ster bevinden (in banen waarvan gezegd wordt dat ze zich in de “Goudlokje-zone” van de ster bevinden), anders zal hij verbranden.

De aarde zou bijvoorbeeld meer op hete en zwoele Venus hebben geleken als ze iets dichter bij de zon was geweest – of koud en dor als Mars als ze verder weg was. Astronomen geloven zelfs dat ongeveer 30% van alle ontdekte planetair-stellaire systemen dergelijke gematigde zones zouden kunnen bevatten.

Hoe vaak komen deze magnetische velden voor?

Met zulke enorme aantallen was het altijd logisch dat sterke planetaire magnetische velden veel voorkomen buiten het zonnestelsel. Hoewel veel van de grotere exoplaneten die tot nu toe zijn ontdekt, magnetische velden hebben, hebben planetaire wetenschappers dergelijke velden nooit kunnen lokaliseren. kleinsteEn rotsachtig Exoplaneten – tot nu toe.

Dr. Pineda merkte op dat als de nieuwste bevindingen worden bevestigd door verder onderzoek, ze “het potentieel van de methodologie zullen bewijzen om te leiden tot de magnetische karakterisering van exoplaneten.”

Dit is belangrijk omdat het voortbestaan ​​van de atmosfeer van een planeet kan afhangen van de aan- of afwezigheid van een sterk magnetisch veld, omdat het veld de atmosfeer beschermt tegen erosie door geladen deeltjes die uit de ster waaien. Dr. Benady was het ermee eens: “Planeten dicht bij hun sterren zijn meestal erg heet en hun atmosfeer is waarschijnlijk weggeërodeerd in de miljarden jaren van de geschiedenis van het exoplaneetsysteem.”

wat gebeurde er daarna?

Vreemd genoeg heeft Mars, die op een “veilige” afstand om de zon draait, een soortgelijk verhaal te vertellen: Mars en de aarde waren miljarden jaren geleden vrijwel hetzelfde, met veel water, warme oceanen, neerslag en vergelijkbare atmosferische systemen. Maar ondanks dit begon het leven op de ene planeet terwijl de andere droog en koud werd omdat de zonnewinden het grootste deel van zijn atmosfeer ontdeden. Dus is dit ook het verhaal van de YZ Ceti b?

“We hopen aanvullende feedback over dit doel te krijgen”, zei dr. Benadi. “Langdurige observatie is belangrijk om deze resultaten te bevestigen en de eigenschappen van radiosignalen verder te onderzoeken.” Eén ding is echter zeker: deze bevindingen zullen astronomen helpen meer te leren over rotsachtige onderwerelden in de diepste diepten van de ruimte die ringen rond hun moedersterren lopen.

Prakash Chandra is een wetenschapsschrijver.

• Astronomen zijn opgewonden omdat ze een herhalend radiosignaal hebben gedetecteerd van YZ Ceti b – een rotsachtige exoplaneet ter grootte van de aarde die de aanwezigheid van een magnetisch veld aangeeft – een voorwaarde voor een bewoonbare planeet – eromheen.

• De ontdekking werd gedaan door Jackie Feldsen van Bucknell University, Pennsylvania, en Sebastian Pineda van de University of Colorado, Boulder, met behulp van de Carl G. Jansky Large Array radiotelescoop in New Mexico. Ze publiceerden hun bevindingen in het tijdschrift natuurlijke astronomie op 3 april .

• Dit is belangrijk omdat het voortbestaan ​​van de atmosfeer van een planeet kan afhangen van de aan- of afwezigheid van een sterk magnetisch veld, omdat het veld de atmosfeer beschermt tegen erosie door geladen deeltjes die uit de ster waaien.