Tata Steel: De staalgigant die in Nederland rolt vanwege zijn slechte rook

De toekomst van staalbedrijf Tata Steel in Nederland – onderdeel van Tata Steel Europe, een dochteronderneming van de gelijknamige Indiase multinational – staat ter discussie sinds een wetenschappelijk rapport concludeerde dat de hoeveelheid kankerverwekkende stoffen in het stof rond de fabriek groter is dan die van andere verre oorden.

En het werk dat gisteren werd getoond, vond hoge concentraties ijzer, vanadium, mangaan en chroom, en er is ook lood. Gevestigd in Igmoden, aan de Noordzeekust, heeft het bedrijf in 2020 ook ongeveer 4% van de totale koolstofdioxide van het land uitgestoten, volgens gegevens van het ministerie van Economie en Milieu.

Tata Steel is een van de grootste Nederlandse werkgevers. Volgens de vakbonden zijn ongeveer 44.000 directe en indirecte banen afhankelijk van hun activiteit. Volgende week debatteert het Parlement over wat te doen met een industrieel complex ter grootte van 1.500 voetbalvelden, dat mogelijk miljoenen dollars aan overheidssteun nodig heeft om duurzaam staal te produceren.

Tata Steel Europe omvat het bedrijf dat in het VK actief is, maar het rapport verwijst alleen naar IJmuiden en de omliggende gebieden en is opgesteld door het Instituut voor Gezondheid en Milieu (RIVM, in het Nederlandse acroniem). De experts vergeleken stofmonsters die in de buurt van het complex werden verzameld met monsters die uit de faciliteiten waren genomen: ze analyseerden 29 punten buiten en 12 binnen. Het resultaat is dat de aanwezige hoeveelheid lood de limieten overschrijdt die als veilig voor de gezondheid worden beschouwd, en hetzelfde gebeurt met polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK, in het Engelse acroniem), een organische verbinding die wordt aangetroffen bij de productie van staal, ijzer en aluminium. Het werk zegt dat de niveaus van andere kankerverwekkende stoffen op straat hoger zijn dan binnenshuis, hoewel “blootstelling aan bijvoorbeeld lood op de lange termijn schadelijk is voor kinderen, omdat het neurologische problemen kan veroorzaken.” Buren – die al generaties lang voor het bedrijf en sommige families werken – klagen over de donkere laag stof in hun straten, tuinen, auto’s en ramen.

Tata Steel heeft ongeveer 9.000 medewerkers in Nederland en produceert volgens gegevens van het bedrijf jaarlijks meer dan zeven miljoen ton staal dat wordt gebruikt in de auto- en verpakkingsindustrie en in de bouw. Daarnaast zijn er volgens FNV, de grootste vakbond van de staat, zo’n 3.000 bedrijven die afhankelijk zijn van het staal van het bedrijf, en dat levert zo’n 35.000 banen op, zodat een eventuele sluiting ook buiten de regio waarneembaar is. het ligt. Het hoofdkantoor is gevestigd. . Hans van den Berg, CEO van het bedrijf, vertelde aan het Nederlandse televisieprogramma Nieuwsuur dat verhuizen naar een andere locatie niet de oplossing was. “We gebruiken staal om te wassen, te eten of te rijden; onze samenleving is afhankelijk van staal en we vinden dat het ook in Nederland moet worden geproduceerd.”

Het bedrijf heeft al 300 miljoen euro uitgegeven aan milieumaatregelen. “Wij zijn de belangrijkste bron van kooldioxide in het land en de investeringen die we nodig hebben zijn zodanig dat we met de overheid zullen moeten praten”, gaf Van den Berg toe voor de camera’s. Tegen 2030 verwachten ze de CO2-uitstoot met 40% te verminderen, wat leidt tot een emissievrije staalproductie in 2050. In januari 2021 trok het Zweedse staalbedrijf SSAB zich terug uit de gesprekken over een mogelijke aankoop van het complex in IJmuiden vanwege de kosten van de noodzakelijke investeringen. . “De activiteiten van Tata Steel in Nederland passen niet in onze duurzame strategie”, zegt Martin Lindqvist, directeur.

Luchtkwaliteit maakte geen deel uit van het RIVM-onderzoek, maar een eerdere analyse van hetzelfde instituut vond het “tussen gemiddeld en onvoldoende”, daarbij verwijzend naar oogirritatie, hoesten en ademhalingsmoeilijkheden onder de bevolking. In 2020 constateert het Integraal Kankercentrum Nederland dat er in sommige delen van de Igmodenregio tot 51% meer longkankers zijn dan het landelijk gemiddelde. Janneke Elberse, een van de RIVM-onderzoekers, concludeert: “We hebben de optelsom van enkele ongewenste gegevens laten zien, maar de conclusie die daaruit kan worden getrokken is aan de politiek.”