samenvatting: Regelmatige lichaamsbeweging, van fietsen en wandelen tot tuinieren en huishoudelijk werk, kan het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson verminderen.
Uit de studie bleek dat vrouwen die meer aan lichaamsbeweging deden 25% minder de ziekte van Parkinson kregen dan vrouwen die minder aan lichaamsbeweging deden. Dit onderzoek bewijst niet dat lichaamsbeweging direct het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson vermindert, maar het toont wel een belangrijk verband aan.
Belangrijkste feiten:
- De studie omvatte 95.354 vrouwelijke deelnemers, van wie de meesten leraren waren, met een gemiddelde leeftijd van 49, en geen van hen had de ziekte van Parkinson bij aanvang van de studie.
- Gedurende drie decennia ontwikkelden 1.074 deelnemers de ziekte van Parkinson.
- Na correctie voor verschillende factoren ontdekten de onderzoekers dat mensen in de hoogste bewegingsgroep 25% minder kans hadden om de ziekte van Parkinson te ontwikkelen dan degenen in de laagste lichaamsbewegingsgroep wanneer fysieke activiteit tot 10 jaar vóór de diagnose werd beoordeeld.
bron: AAN
Volgens nieuw onderzoek kan regelmatige lichaamsbeweging zoals fietsen, wandelen, tuinieren, schoonmaken en sporten het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson verminderen.
Uit de studie bleek dat vrouwelijke deelnemers die meer aan lichaamsbeweging deden 25% minder kans hadden op de ziekte van Parkinson in vergelijking met degenen die minder aan lichaamsbeweging deden. De studie heeft niet bewezen dat lichaamsbeweging het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson vermindert. Er wordt alleen een link weergegeven.
“Lichaamsbeweging is een goedkope manier om de algehele gezondheid te verbeteren, dus onze studie probeerde te bepalen of het geassocieerd is met een verminderd risico op de ziekte van Parkinson, een slopende ziekte zonder genezing,” zei studie auteur Alexis Elbaz, MD. Ph.D.Inserm Research Center, Parijs, Frankrijk.
“Onze bevindingen leveren bewijs voor het plannen van interventies om de ziekte van Parkinson te voorkomen.”
De studie omvatte 95.354 vrouwelijke deelnemers, van wie de meesten leraren waren, met een gemiddelde leeftijd van 49 jaar die bij aanvang van de studie niet de ziekte van Parkinson hadden. De onderzoekers volgden de deelnemers gedurende drie decennia, gedurende welke tijd 1.074 deelnemers de ziekte van Parkinson ontwikkelden.
In de loop van het onderzoek vulden de deelnemers tot zes vragenlijsten in over het soort en de hoeveelheid fysieke activiteit die ze kregen.
Ze werden gevraagd naar de afstand die ze liepen en het aantal keren dat ze per dag trappen opliepen, het aantal uren dat ze besteedden aan huishoudelijke activiteiten, evenals de hoeveelheid tijd die ze besteedden aan gematigde vrijetijdsactiviteiten zoals tuinieren en meer inspannende activiteiten zoals als sporten.
De onderzoekers kenden elke activiteit een score toe op basis van de Metabolic Equivalents of a Task (MET’s), een manier om het energieverbruik te meten.
Voor elke activiteit werden de MET’s vermenigvuldigd met hun frequentie en duur om een lichamelijke activiteitsscore van MET’s uur per week te verkrijgen. Zo had een intensievere vorm van bewegen, zoals fietsen, zes MET’s, terwijl minder intensieve vormen van bewegen, zoals lopen en schoonmaken, drie MET’s had.
Het gemiddelde niveau van fysieke activiteit van de deelnemers was aan het begin van het onderzoek 45 uur per week.
De deelnemers werden verdeeld in vier gelijke groepen van elk iets meer dan 24.000 mensen. Aan het begin van het onderzoek waren degenen in de hoogste groep gemiddeld 71 uur per week aan lichaamsbeweging. Degenen in de laagste groep hadden een gemiddelde score van 27 uur METs per week.
Onder de deelnemers in de hoogste bewegingsgroep waren er 246 gevallen van de ziekte van Parkinson of 0,55 gevallen per 1.000 persoonsjaren vergeleken met 286 gevallen of 0,73 per 1.000 persoonsjaren onder de deelnemers in de laagste bewegingsgroep. Persoonsjaren vertegenwoordigen zowel het aantal mensen in het onderzoek als de hoeveelheid tijd die elke persoon aan het onderzoek heeft besteed.
Na correctie voor factoren zoals woonplaats, leeftijd van de eerste cyclus, menopauzale status en roken, ontdekten de onderzoekers dat mensen in de hoogste bewegingsgroep een 25 procent lagere kans hadden om de ziekte van Parkinson te ontwikkelen dan die in de laagste bewegingsgroep wanneer de lichamelijke activiteit was hoger. geëvalueerd tot 10 jaar voorafgaand aan de diagnose; De associatie bleef bestaan wanneer fysieke activiteit tot 15 of 20 jaar voorafgaand aan de diagnose werd beoordeeld.
De resultaten waren vergelijkbaar na correctie voor dieet of medische aandoeningen zoals hoge bloeddruk, diabetes en hart- en vaatziekten.
De onderzoekers ontdekten ook dat 10 jaar vóór de diagnose de fysieke activiteit sneller afnam bij mensen met de ziekte van Parkinson dan bij mensen zonder de ziekte, waarschijnlijk als gevolg van vroege symptomen van de ziekte van Parkinson.
“Door onze grote studie hebben we niet alleen ontdekt dat vrouwelijke deelnemers die meer aan lichaamsbeweging deden, minder vaak de ziekte van Parkinson ontwikkelden, we toonden ook aan dat vroege symptomen van de ziekte van Parkinson deze bevindingen waarschijnlijk niet kunnen verklaren, en in plaats daarvan dat lichaamsbeweging gunstig is en help deze ziekte uit te stellen of te voorkomen, zei El-Baz.
“Onze bevindingen ondersteunen de creatie van oefenprogramma’s om het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson te verminderen.”
Een beperking van het onderzoek was dat de deelnemers voornamelijk gezondheidsbewuste opvoeders waren die zich vrijwillig aanmeldden om deel te nemen aan een langetermijnonderzoek, dus de resultaten kunnen verschillen voor de algemene bevolking.
Financiering: De studie werd ondersteund door General Mutual of National Education, het Gustave Roussy Institute, de Franse Liga tegen Kanker en het Franse Nationale Onderzoeksbureau.
Over deze oefening en nieuws over de ziekte van Parkinson
auteur: Natalie Conrad
bron: AAN
communicatie: Natalie Conrad – AAN
afbeelding: Afbeelding gecrediteerd aan Neuroscience News
Oorspronkelijke zoekopdracht: De resultaten verschijnen in Neurologie
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”