Ministerie van Buitenlandse Zaken: de Oekraïense diplomatie van Moskou was een ‘excuus’

Maar een dergelijk gesprek werd nooit aan Rusland aangeboden als een officieel diplomatiek aanbod.

Zei Charles A. Kupchan, die directeur was voor Europa in de Nationale Veiligheidsraad in het Witte Huis van Obama, zei dat de gedempte reactie van Poetin op dergelijke gesprekken suggereert dat meer expliciete voorstellen om Oekraïne buiten de NAVO te houden zinloos zouden zijn.

Was de lichaamstaal van Washington, Kiev en elke Europese hoofdstad voldoende om commerciële ruimte te bieden als hij dat wilde? Ja. Maar hij leek het niet op te pikken’, zei meneer Kupchan.

“Ik denk dat in het begin van de jaren negentig het Amerikaanse buitenlands beleid de Russische bezwaren tegen de uitbreiding van de NAVO gemakkelijk verwierp”, voegde hij eraan toe. Dat gezegd hebbende, toen ik terugkeek op de gebeurtenissen van de afgelopen twee maanden, leek het vooruitzicht van Oekraïne om toe te treden tot de NAVO me meer als een rookgordijn dan als de kern van de zaak” voor de heer Poetin.

Rusland stelde vanaf het begin onmogelijke eisen, maar de illusie van diplomatie lanceerde een politiek debat in het Westen dat de heer Weiss, Andrew S. Weiss, hoofd van het Rusland- en Eurazië-programma van de Carnegie Endowment for International Peace, van dienst was. Poetins spullen. Hij zei dat Moskou “behoorlijk slim gefocust is op oude klachten over de theoretische geschiktheid van Oekraïne voor het NAVO-lidmaatschap, wetende dat deze kwestie veel mensen in het Westen opwindt”.

Weiss zei dat de VS “een zinloos en voorspelbaar academisch debat met onszelf hadden gevoerd over de vraag of het beleid van vorige regeringen onnodig provocerend was in de richting van het Kremlin”. Hij voegde eraan toe dat dit debat in het voordeel was van “isolationisten zoals voormalig president Trump die beweren dat Amerikaanse allianties een onnodige last zijn en dat Amerikanen er beter aan zouden doen de grens met Mexico te verdedigen.”

“In Europa, waar anti-Amerikanisme en Oekraïne-vermoeidheid onder de oppervlakte lagen, wierp Potemkins diplomatie in het Kremlin zijn vruchten af”, zei Weiss.

Cory Schack, directeur buitenlandse en defensiebeleidsstudies bij het American Enterprise Institute, zei dat het moeilijk te zeggen is of de heer Poetin diplomatie serieus nam. Maar, zei ze, hij had kunnen verwachten dat de invasie het Westen zou verdelen en concessies zou doen. “Omdat hij de westerse eenzaamheid had onderschat, voelde hij zich waarschijnlijk gevangen en kon hij zich niet inhouden en had hij niets om het te laten zien”, zei ze.