Het verkeerde fossiel herschrijft voor de tweede keer de geschiedenis van het Indiase subcontinent

In 2020, tijdens de eerste lockdowns van de pandemie, vond er nooit een wetenschappelijke conferentie plaats die gepland was voor India.

Maar een groep geologen die al op de site waren, besloot het meeste uit hun tijd te halen en bezocht de Bhimbetka Rock Shelters, een reeks grotten met oude grotkunst in de buurt van Bhopal, India. Daar ontdekten ze een fossiel van Dickinsonia – een plat, lang, primitief dier met een complexe fauna. Het was de allereerste ontdekking van Dickinsonia in India.

Het dier leefde 550 miljoen jaar geleden en de ontdekking lijkt voor eens en altijd een einde te hebben gemaakt aan de controversiële ouderdom van de rotsen waaruit een groot deel van het Indiase subcontinent bestaat. De ontdekking trok de aandacht van The New York Times, Weather Channel en The Magazine natuur Evenals vele Indiase kranten.

Alleen, zo blijkt, was het “fossiel” een geval van identiteitsverwisseling. De echte boosdoener? bijen.

Onderzoekers van de Universiteit van Florida reisden vorig jaar naar de locatie en ontdekten dat het lichaam merkbaar vervaagd leek te zijn – ongebruikelijk voor een fossiel. Bovendien bewonen gigantische bijennesten de site, en het teken dat wetenschappers in 2020 zagen, vertoont een opvallende gelijkenis met de overblijfselen van deze grote netelroos.

“Zodra ik ernaar keek, dacht ik dat er iets niet was”, zegt Joseph Mert, een UF-professor in de geologie en expert op het gebied van de geologie van het gebied. “Het fossiel was aan het pellen van de rots.”

Het eerdere fossiel lag ook bijna verticaal langs de wanden van de grotten, wat niet van belang was. In plaats daarvan, zegt Mert, mogen fossielen in dit gebied alleen zichtbaar zijn op de vloer of het plafond van grotstructuren.

Mert werkte aan het onderzoek samen met afgestudeerde studenten Samuel Quavo, Ananya Singha en professor Manoj Pandit van de Universiteit van Rajasthan. Ze documenteerden de snelle ontbinding van het organisme en fotografeerden soortgelijke overblijfselen van nabijgelegen netelroos. Het team publiceerde hun bevindingen over identiteitsverwisseling op 19 januari in het tijdschrift Gondwana-onderzoekdat eerder een rapport publiceerde over de toevallige ontdekking van een Dickinsonia-fossiel.

Gregory Retalak, emeritus hoogleraar aan de Universiteit van Oregon en hoofdauteur van het boek Het originele papierHij zegt dat hij en zijn co-auteurs het eens zijn met de bevinding van Mert dat het organisme eigenlijk niet meer is dan een bijenkorf. Ze dienen een commentaar in ter ondersteuning van het nieuwe artikel in het tijdschrift.

Dit soort zelfcorrectie is een van de basisprincipes van de wetenschappelijke methode. Maar de waarheid is dat het toegeven van fouten moeilijk is voor wetenschappers, en het gebeurt niet vaak.

“Het is zeldzaam maar noodzakelijk voor wetenschappers om fouten toe te geven wanneer nieuw bewijs wordt ontdekt”, zei Retalak in een e-mail.

herziening Fossiel record De leeftijd van de rotsen is in het geding. Omdat rotsformatie Het bevat geen fossielen uit een bekende periode, wat moeilijk te dateren kan zijn.

Mert zegt dat het bewijs er nog steeds op wijst dat de rotsen bijna een miljard jaar oud zijn. Zijn team gebruikte het radioactieve verval van kleine kristallen, zirkonen genaamd, om de rotsen uit die periode te dateren. En de magnetische handtekening van de rots, die informatie vastlegt over het magnetische veld van de aarde toen de rotsen werden gevormd, komt nauw overeen met de handtekeningen van formaties die een miljard jaar oud zijn.

Andere wetenschappers hebben bevindingen gerapporteerd die een jongere leeftijd ondersteunen. De tijdsperiode is essentieel voor begrip vanwege de implicaties ervan voor de ontwikkeling van het leven in de regio en hoe het Indiase subcontinent werd gevormd.

“Je zou kunnen zeggen: ‘Wel, wat maakt het uit als ze 550 miljoen of een miljard jaar oud zijn?'” “Nou, er zijn veel gevolgen,” zei Mert. “Je hebt te maken met de oude geografie van die tijd, wat gebeurde er met de continenten, waar de continenten zich bevonden en hoe ze gegroepeerd waren. En dat was een periode waarin het leven een enorme verandering doormaakte, van heel eenvoudige fossielen tot meer complexe fossielen.”

“Dus het is erg belangrijk om de oude geografie van die tijd te achterhalen. En om de oude geografie te kennen, moeten we de ouderdom van de rotsen kennen, ” zei hij.