Een nieuwe studie onthult dat in mei 2020 een enorme krater is geopend in het oudste en dikste poolijs. Wetenschappers dachten eerder dat dit ijsgebied de meest stabiele in het noordpoolgebied was, maar de gigantische kloof geeft aan dat het oude ijs vatbaar is voor smelten.
Polynia, of het open watergebied, is het eerste gebied dat ooit is waargenomen ten noorden van Ellesmere Island. Maar in hun verslag over het gat in het ijs, dat in augustus in het tijdschrift verscheen Geofysische onderzoeksbrievenUit oude satellietgegevens concludeerden de onderzoekers dat soortgelijke polynia’s mogelijk in 1988 en 2004 zijn geopend.
“Ten noorden van Ellesmere Island is het moeilijk om het ijs te verplaatsen of te smelten, alleen maar omdat het dik is, en er is veel van”, zei hoofdauteur Kent Moore. Noordpool Onderzoeker aan de Universiteit van Toronto – Mississauga, Hij zei in een verklaring. “Dus we hebben over het algemeen nog niet eerder een polynia-formatie in dat gebied gezien.
Verwant: Smeltende Arctische permafrost kan radioactief afval vrijgeven en slapende virussen doen ontwaken
Het veranderende noordpoolgebied
Zee-ijs voor de noordkust van Ellesmere Island is doorgaans meer dan 4 meter dik en heeft een gemiddelde levensduur van 5 jaar. Maar dit “laatste ijs” in het noordpoolgebied blijkt kwetsbaar te zijn voor de snelle opwarming die optreedt op de noordelijke breedtegraden. In de zomer van 2020 verloor de Wandelzee, of de oostelijke uitlopers van het “laatste ijs” -gebied de helft van zijn bovenste ijs, Een studie uitgevoerd in juli 2021 vond. Een ander onderzoek in 2021 toonde aan dat de ijsbogen die stabiel zee-ijs met Groenland verbinden, later worden gevormd en elk jaar sneller smelten.
Nu zeggen onderzoekers dat de laatste ijszone elke zomer tegen het einde van de eeuw volledig kan smelten, wat het einde betekent van dieren die het hele jaar door afhankelijk zijn van zee-ijs, zoals ijsberen.
Paulinia is een ander slecht teken van het laatste ijs. Polynyas zijn scheuren in zee-ijs die vaak opengaan tijdens stormen, wanneer wind het ijs verplaatst. Er was in mei 2020 een krachtige storm ten noorden van Ellesmere Island en satellietbeelden toonden aan dat zich op 14 mei een lange smalle scheur of lood vormde. Op 15 mei was de leiding geëvolueerd tot een elliptische polynia, ongeveer 100 km lang en 30 km lang. Op 26 mei sloot Polynia snel.
open water
De onderzoekers keken naar oude satellietdatasets die de concentratie van zee-ijs vastlegden. Ze ontdekten dat Polynia waarschijnlijk in mei 1988 in het gebied werd geopend, hoewel satellietbeelden uit die tijd niet scherp genoeg waren om veel over de vorm of grootte van de opening te onderscheiden. Er zal waarschijnlijk een tweede Paulina zijn in mei 2004. De wind tijdens het evenement van 2004 was sterker dan in 1988 of 2020, maar de Paulina van 2004 was kleiner dan de opening van 2020, schreven de onderzoekers in hun paper. Ze schreven dat dit mogelijk te wijten is aan de verzwakking van het ijs sinds 2004, wat betekent dat zwakkere wind grotere openingen zou kunnen creëren.
“De vorming van de Polynia in de regio is echt interessant”, zei David Babb, een zee-ijsonderzoeker aan de Universiteit van Manitoba in Canada die niet betrokken was bij het onderzoek, in de verklaring. “Het is een beetje zoals een scheur in het pantser van deze harde ijskap die normaal in dat gebied wordt gevonden. Dus dat gebeurt dat ook echt, echt licht werpt op hoe het noordpoolgebied verandert.”
In de toekomst, zei Moore, kan de polynia vaker opengaan met de recente dooi in het noordpoolgebied. Op korte termijn kunnen deze open gebieden oases van leven zijn: zonlicht valt op het oceaanwater, waardoor meer fotosynthese van algen mogelijk wordt, wat vissen en schaaldieren aantrekt. Deze dieren trekken op hun beurt zeevogels aan, zeehonden en ijsberen. Maar deze explosie van leven is slechts tijdelijk.
“[O]Op de lange termijn, wanneer het ijs smelt en zich van de kust verwijdert en soorten zoals walrussen en zeevogels er geen toegang toe hebben, verliezen we dat voordeel, zei Moore. Uiteindelijk wordt het te warm voor de soort om te overleven.
Oorspronkelijk gepubliceerd op WordsSideKick.com.
‘Voorstander van internet. Student. Kwaadaardige twitteraar. Expert in amateur-tv. Hipster-vriendelijke maker.’