Het veld voor het EK Dames is gehalveerd en nu begint het echte plezier.
Krijt en uitputtingsslag waren de naam van het spel in Engeland, waarbij alle favorieten presteerden zoals verwacht, terwijl een hele reeks grote spelers langdurige blessures opliepen of buitenspel werden gezet door COVID-19. In het midden daarvan gingen de acht kwartfinalisten door en creëerden vier verbijsterende wedstrijden en een knock-outboog die op veel manieren zou kunnen snijden.
De kwartfinales beginnen met Engeland tegen Spanje en eindigen met wederom een sterke wedstrijd in Frankrijk tegen Nederland. Tussen Duitsland ontmoet Oostenrijk, terwijl Zweden België ontmoet.
Sommige van deze matches passen echter mogelijk bij wie wel en niet beschikbaar is. Het Spaanse steunpunt Alexia Butillas en de steraanvaller Jenny Hermoso werden weggelaten voor de concurrentie, omdat de voormalige de AFC Champions League aan de vooravond ervan verscheurde, terwijl La Roja een paar vroege concessies overwon en door een moeilijke groep ging om te bereiken de knock-outfase, voelt het alsof hun potentieel beperkt is. Door het gastland te confronteren met de gevaren van uitsluiting zal dit idee zeker op de proef worden gesteld.
Ondertussen heeft Nederlandse aanvoerder en startende doelman Sari van Veenendaal haar schouder geblesseerd en is ze voor de rest van het toernooi uitgeschakeld, terwijl Vivian Miedema positief is getest op COVID-19 en in een race tegen de klok zit om terug te keren. Ook de Duitse spits Lea Schuler testte positief op het coronavirus en moest noodgedwongen twee groepswedstrijden missen.
De volgende kanshebber voor de titelverdediger van Nederlands kampioen mist ook een sleutelstuk, waarbij de Franse spits Marie Antoinette Catuto als laatste toeslaat en aan het einde van het toernooi een knieblessure oploopt in de overwinning op België.
Tegenslag kan uiteindelijk een katalysator zijn, en voor sommige toernooikandidaten hopen ze dat dit het geval zal zijn in tegenstelling tot het alternatief, anders kan een plotselinge exit op handen zijn als een andere continentale macht de buit opheft. Met de groepsfase in de boeken, hier is hoe de laatste acht teams het klassement vasthielden op weg naar de eliminatierondes:
1. Duitsland
De Duitsers waren niet immuun voor de blessure/COVID-bug, omdat ze zich er terdege van bewust waren dat ze zonder middenvelder Dzsenifer Marozsan zouden zijn nadat ze haar ACL in mei had gescheurd, en Schuler verscheen slechts in één teamwedstrijd, ondanks dat hij uit quarantaine was en kon terugkeren voor een kwartfinale. Maar het was de aanwezigheid van een speelster die al twee keer eerder de EK-etappe moest missen die het verschil maakte, want de drie goals van Alexandra Pope leidden tot een evenwichtige aanval van het team (zeven goals).
Tegenover de zwaarste groep schoof Duitsland met 3-0-0 op en versloeg Spanje, Denemarken en Finland met 9-0. Het winnen van het laagst geklasseerde team dat nog in de competitie is, is zijn beloning, hoewel de afweging daarvoor, als hij op hetzelfde niveau blijft, een grote halve finale is tegen Frankrijk of Nederland. Hoe dan ook, nadat Nederland in 2017 zes opeenvolgende Euro-titels voor dames had behaald, heeft Duitsland, en vooral met Schuller terug in de kudde, het uiterlijk van een partij die de kroon zou kunnen terugwinnen – en de wereld op een vlag zou zetten die op weg was naar de overwinning. Wereldbeker Dames 2023 (ervan uitgaande dat ze de kwalificaties afronden zoals verwacht).
2. Engeland
Er was niet veel dat beter had kunnen zijn voor de Ducks in de groepsfase, want hij versloeg de tegenstanders met 14-0 – de 8-0 nederlaag tegen Noorwegen was bijzonder verbluffend – en rolde de kwartfinales in als een van de twee perfecte kanten. De eerste wedstrijd van Sarina Wiegmann als coach is uitstekend verlopen, voortbouwend op het niveau dat haar team heeft bereikt sinds haar eerste wedstrijd afgelopen september. In die tijd was Engeland ongeslagen in 17 wedstrijden (15-0-2) en presteerde het beter dan tegenstanders 98-3 (WK-kwalificatieduels voor vrouwen zagen een aantal ongelooflijk scheve resultaten).
Gesteund door thuisondersteuning en doelpunten van Beth Mead (vijf aan kop in het kampioenschap), zou Engeland de finale kunnen halen van het Europees kampioenschap dat ze meerdere zomers op Wembley organiseren. Het probleem is dat Spanje opdoemt in de kwartfinales. Spanje is misschien niet de volledige kracht, maar La Roja bracht Engeland naar een 0-0 gelijkspel in de Arnold Clark Cup in februari en vertegenwoordigde de eerste van drie grote hindernissen die de Leeuwinnen moesten uitschakelen om de trofee op te heffen.
3. Zweden
De Olympische zilveren medaillewinnaars zorgden voor een uitroepteken in de groepsfase met hun 5-0 overwinning op Portugal, waarmee ze eindelijk de groep konden evenaren die als beste UEFA-team (#2 ter wereld) aan de competitie meedeed. De openingswedstrijd tegen Nederland, met een 1-1 gelijkspel, was een van de beste wedstrijden van de groepsfase, en hoewel het geen drie punten opleverde, gaf het de Zweden een solide start van de competitie.
Ga om te volgen
Het heeft misschien een paar wedstrijden geduurd, maar nu zwemmen ze soepel, hebben ze een gunstige kwartfinale en het uiterlijk van een partij die de spoiler voor de gastheer zou kunnen spelen, mocht de halve finale een succes zijn. Na het winnen van de inaugurele competitie in 1984, behaalde Zweden een tweede plaats (’87, ’95, ’01) en zou in de nabije toekomst nog een ronde in de finale kunnen zijn.
4. Frankrijk
Het is een soortgelijk verhaal voor Les Bleues: het team van Corinne Diacre heeft talent, maar heeft hij het vermogen om uit de weg te blijven om zijn potentieel te benutten? Zelfs na de overwinning van de groep op België beweerde Diacre: “Het probleem is dat wanneer we dingen niet veilig kunnen stellen, we aan onszelf beginnen te twijfelen.” Tussen de mentale capaciteiten van het team in Engeland en de controverse rond de spelers die niet werden geselecteerd, is er een breed scala aan resultaten hier voor een team dat op dit moment drie opeenvolgende kwartfinales heeft verloren.
Aan de andere kant, sinds de nederlaag thuis tegen de Verenigde Staten in de kwartfinale van het WK vrouwen 2019, heeft Frankrijk slechts één keer verloren in 34 wedstrijden – ook van de Verenigde Staten – en heeft het zich geplaatst voor het WK volgende zomer. Hij ging destijds ook met 1-0-1 tegen zijn tegenstander in de kwartfinale, Nederland. Maar zou een exit in de vierde kwartfinale op rij echt een verrassing zijn, vooral in de nasleep van Katuto’s blessure?
5. Nederland
De huidige Europese kampioen heeft misschien iets te zeggen over wie dit toernooi gaat winnen. Ondanks de blessure van Van Veenendaal en de afwezigheid van Midema, kwam Oranje tot een rally om zich te kwalificeren, hoewel het schitterende doelpunt van Daniel van de Donk tegen Portugal om te voorkomen dat hij punten liet vallen na een 2-0-voorsprong en een late aanval Zwitserland ronduit besliste. Een teamwedstrijd is anders gespannen.
“Ik ben echt trots op het hele team voor hoe we het in de groep hebben gedaan”, zei ervaren middenvelder Sherida Spitsy nadat Oranje hun plaats in de knock-outfase had verzegeld. “Deze overwinning maakt ons erg sterk, niet alleen bij de start 11 maar ook de spelers die komen en wat voor soort energie ze ons brengen.”
Voormalig NWSL-manager Mark Parsons zal Miedema, de topscorer aller tijden in de internationale competitie, zeker verwelkomen tegen Frankrijk in een wedstrijd met een hoog scorend potentieel.
6. Spanje
Spanje is goed hersteld na het ontvangen van het verwoestende nieuws dat Alexia het toernooi zal missen, maar Jorge Vilda’s kant heeft een zware loting, en hij weet het.
“Het is de moeilijkste wedstrijd die je kunt krijgen op dit EK, met het niveau dat Engeland heeft laten zien, de manier waarop ze spelen, thuis zijn, de fans staan allemaal achter hen”, zei hij. “Maar dit is iets dat ons motiveert, we zijn een team dat van uitdagingen houdt.”
Het temmen van de krachtige aanval van Engeland en het opleggen van hun wil aan het gastland komt zeker in aanmerking en zal bepalen of Spanje derde op rij zal worden in de kwartfinales of hun eerste optreden in de halve finale in 25 jaar.
7. Oostenrijk
Oostenrijk, de verrassende groepswinnaar en een halve finalist bij hun debuut in 2017, keerde terug naar de knock-outfase en versloeg het teleurstellende Noorwegen in hun groepsfinale voor een plaats in de kwartfinales. Engeland speelde ook hard en verloor slechts 1-0 in de openingswedstrijd van het toernooi – de tweede keer in acht maanden dat de Leeuwinnen gefrustreerd zijn, maar slaagden er niet in om te scoren in de officiële competitie. Duitsland is favoriet, maar je mag een stevige weerstand verwachten van een kant met duidelijke beperkingen maar een intelligente benadering.
8. België
Het Belgische vrouwenprogramma heeft nieuw terrein betreden en bereikte voor het eerst de knock-outfase in een grote competitie na Italië te hebben verslagen in een echte kwartfinale-kwalificatie. Dit Europees Kampioenschap is het tweede toernooi waarvoor Red Flames zich ooit hebben gekwalificeerd, en ze zijn in een positie om volgende zomer deel te nemen aan hun eerste Wereldbeker. Dat gezegd hebbende, er is een enorme kloof in afkomst en kwaliteit als het gaat om België en Zweden, en hoewel Ives Serneels’ kant slim en koppig was, was er een enorme sprong in kwaliteit van de prestaties om de halve finale te bereiken.
Meer voetbalverslaggeving:
“Woedend nederige communicator. Typische baconfan. Gepassioneerde schrijver. Trotse popcultuurfanaat. Internetspecialist.”