TDe Tarantulanevel is in het verleden door veel observatoria gefotografeerd, maar Er zijn nieuwe foto’s gemaakt door James Webb-telescoop Het geeft ons een duidelijker en nauwkeuriger beeld van het stervormingsgebied. De Tarantulanevel, ook bekend als 30 Doradus, is het grootste en helderste intergalactische stervormingsgebied dicht bij onze melkweg, waardoor het een favoriet onderwerp is voor wetenschappers die stervorming bestuderen.
Astronomen gebruikten drie van Webb’s infraroodinstrumenten om de Tarantulanevel in beeld te brengen. Bekeken met een nabij-infrarood webcam (NIRCam), ziet u de zijdeachtige filamenten die de nevel zijn naam hebben bezorgd rond een cluster van massieve jonge sterren die blauw glinsteren in het midden van de bovenstaande afbeelding. Volgens NASA zijn tienduizenden van deze jonge sterren nog nooit eerder gezien, omdat ze zijn verborgen door kosmisch stof. Winden en stellaire straling van deze jonge sterren leidden naar de holte in het centrum van de nevel, die ongetwijfeld zal blijven verschuiven en van vorm veranderen. De filamenten die hen omringen verbergen immers meer protosterren en zullen naar buiten komen om zich bij de andere sterren in het centrum te voegen terwijl ze gas en stof blazen, waardoor ze aan ons zicht worden onttrokken.
In feite heeft Webbs nabij-infraroodspectrometer een dergelijke ster waargenomen die achter zijn stofsluier vandaan kwam. NASA zegt dat de activiteit van de ster niet zou zijn gedetecteerd zonder Webb-spectra met hoge resolutie op infrarode golflengten. De astronomen gebruikten ook het Medium Infrared Instrument (MIRI) van het Web om de nevel te bekijken op golflengten die langer zijn dan het infrarood en legden een totaal ander beeld vast dan dat van NIRCam. Deze keer verdwijnen de jonge sterren in het midden van de nevel naar de achtergrond, terwijl het omringende gas en het koele stof gloeien en schijnen, zoals je hieronder kunt zien.
NASA, ESA, CSA, STScI, Webb ERO-productieteam
Zoals NASA uitlegt, is de Tarantulanevel van bijzonder belang voor wetenschappers die stervorming bestuderen, omdat het een chemische samenstelling heeft die vergelijkbaar is met de gebieden van stervorming tijdens de ‘kosmische middag’. Dit is de periode waarin het heelal slechts twee miljard jaar oud was en de stervorming op zijn hoogtepunt was. In onze melkweg zijn er geen regio’s die in een vergelijkbaar razend tempo nieuwe sterren produceren. Ook hebben de stervormingsgebieden van de Melkweg een andere samenstelling. Door de Webb-telescoop op de Tarantulanevel te richten, hebben wetenschappers nu beelden die kunnen worden vergeleken met diepe waarnemingen van sterrenstelsels die ver verwijderd zijn van de werkelijke kosmische middag, wat hen zou kunnen helpen de vroege jaren van het universum beter te begrijpen.
Alle producten die door Engadget worden aanbevolen, worden met de hand uitgekozen door onze redactie, onafhankelijk van het moederbedrijf. Sommige van onze verhalen bevatten gelieerde links. Als u iets koopt via een van deze links, kunnen we een aangesloten commissie verdienen. Alle prijzen zijn correct op het moment van publicatie.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”