COVID-vaccins blijven de veiligste manier om de kans te verkleinen dat u door SARS-CoV-2 in het ziekenhuis wordt opgenomen en vormen een cruciaal onderdeel van de volksgezondheidscampagne tegen de pandemie. In de Verenigde Staten is er echter veel controverse en regelrechte woede over pogingen om het vaccingebruik uit te breiden, en een groot deel van de bevolking lijkt injecties te vermijden. Om politieke redenen.
De extreme polarisatie in de Amerikaanse politiek is niet verdwenen, de controverse lijkt dat wel te zijn Nieuw in de hoofden van sommige politici, dus het is gemakkelijk te verwachten dat de terughoudendheid om het vaccin te nemen niet zal verdwijnen. Maar een internationaal onderzoek naar de houding ten opzichte van het COVID-vaccin geeft aan dat de Verenigde Staten een aanzienlijke toename van de acceptatie van het COVID-vaccin hebben gezien en nu een vergelijkbare houding hebben ten opzichte van andere westerse democratieën. Elders in de wereld onthult het onderzoek duidelijke regionale patronen in de acceptatie van vaccins, hoewel er overal anomalieën zijn.
Voorbeeldig worden
Het onderzoek begon in 2020 als een reeks vragen over de vraag of mensen van plan zijn vaccins te krijgen zodra ze beschikbaar zijn. In de tussenliggende jaren hebben de mensen die de enquête hebben uitgevoerd verschillende landen toegevoegd (tot nu toe 23) en vragen verschoven om rekening te houden met de beschikbaarheid van vaccins, boosters toegevoegd en behandelingen voor COVID-19 ontwikkeld. In alle 23 landen omvatte de enquête een groep van 1.000 respondenten die een brede afspiegeling waren van de bevolking van het land.
Het onderzoek concentreert zich op wat het vaccin-aarzeling noemt, wat het definieert als het niet krijgen van een dosis als er een beschikbaar is of niet van plan zijn er een te krijgen zodra deze beschikbaar komt. Vragen over boosters hadden dezelfde vorm, maar waren voor mensen die eerder waren gevaccineerd.
Over het algemeen is het nieuws goed. Wereldwijd is de gemiddelde vaccinatiefrequentie bij elke publicatie van een enquête afgenomen en bedraagt nu iets meer dan 20 procent. Dit geldt voor waar de Verenigde Staten zich nu bevinden, met iets minder dan 20 procent die aangeeft dat ze hun eerste kans niet hebben gekregen. (Dit lijkt vergelijkbaar te zijn met het percentage dat ten minste één schot heeft gekregen, berekend op basis van CDC-gegevens.)
Dit maakt de Verenigde Staten ook vrij typerend voor hun peer group van westerse democratieën, die meestal tussen de 15 en 20 procent van de vaccinatiefrequentie liggen. Spanje is aan de lage kant, met een frequentie van 10 procent, maar de tarieven stijgen als je naar het oosten trekt door Europa, met Zweden en Duitsland boven de 20 procent. Polen heeft de hoogste frequentie van de Europese democratieën, 36%, mogelijk beïnvloed door buurland Rusland, waar de frequentie bijna 40% bedraagt. De Verenigde Staten zijn nu typerend voor deze groep, voornamelijk vanwege een stijging van 20 procent van het aantal mensen dat aangeeft gevaccineerd te zijn in het afgelopen jaar.
Er is geen duidelijk patroon als het gaat om boosters. Frankrijk, waar de vaccinatiefrequentie minder dan 20 procent was, zag de boosterfrequentie met meer dan 25 procent, en Duitsland zag de boosterfrequentie met slechts 11 procent. Dus hoewel lokale factoren er hier het meest toe lijken te doen, kunnen we natuurlijk niet verwachten dat berichten die werken met vaccins automatisch worden overgedragen aan boosters.
de hele wereld bedekken
De rest van de wereld is in vergelijking daarmee schaars vertegenwoordigd, en de genoemde landen benadrukken meestal de uitzonderingen. Zuid-Amerikaanse landen (Brazilië, Ecuador en Peru) hadden bijvoorbeeld de neiging om een aarzeling voor vaccins van 10 procent te hebben, terwijl net ten noorden van Mexico de frequentie meer dan verdubbelde tot meer dan 26 procent. De acceptatie in Oost- en Zuid-Azië was zeer hoog (van 11% frequentie in Zuid-Korea tot minder dan 2% in India), terwijl deze veel lager was in Afrikaanse landen, met als beste resultaten in Nigeria een frequentie van bijna 30% .
Met name zag Zuid-Afrika een daling van 20 procent in de acceptatie van vaccins – de grootste in de enquête – en meer dan de helft van de bevolking toont nu onwil over een vaccin. Zuid-Korea is ook ongebruikelijk, omdat ondanks het hoge niveau van acceptatie van vaccins, 27 procent van de respondenten daar aangaf aarzelend te zijn over boosters, de tweede alleen voor Rusland.
Het is belangrijk op te merken dat in veel landen met een laag BBP mensen de vraag nog steeds beantwoorden zonder echt de mogelijkheid te hebben om zich te laten vaccineren. Door een eerlijkere toegang tot het vaccin kunnen meer mensen in deze landen ondanks hun tegenzin worden gevaccineerd. Elders heeft ander onderzoek onjuiste informatie over vaccins, een laag opleidingsniveau en wantrouwen ten opzichte van wetenschap en overheid geïdentificeerd als factoren die tot aarzeling leiden.
Medisch onderwijs lijkt bijzonder effectief te zijn bij het stimuleren van de acceptatie van vaccins, waarbij slechts 4,6 procent van de werknemers in de gezondheidszorg onwil uitte – een aantal dat blijft dalen.
Het andere dat met bekendheid in stijgende lijn gaat, is de wens van ouders om hun kinderen te vaccineren. Wereldwijd is dit licht gestegen en ligt nu rond de 70 procent.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”