Een 200 hectare brede, bijna 90 meter diepe krater in de Siberische Yana Hooglanden, bekend als de Batagayka-krater, breidt zich sneller uit dan verwacht als gevolg van de klimaatverandering.
De Patajika-krater, ook wel ‘Hell’s Gate’ genoemd, ontstond voor het eerst toen het ontdooien van ‘permafrost’ in de Siberische toendra tonnen eerder bevroren methaan, een krachtig broeikasgas, in de atmosfeer van de aarde begon vrij te geven.
Nu heeft nieuw onderzoek ontdekt dat de snelheid waarmee methaan en andere koolstofgassen vrijkomen naarmate het gat dieper wordt, tussen de 4.000 en 5.000 ton per jaar ligt.
De resultaten, aldus de hoofdauteur van het onderzoek, “illustreren hoe snel de afbraak van de permafrost optreedt.”
Hij waarschuwt dat het gat waarschijnlijk binnenkort zal ontsnappen aan alle broeikasgassen die erin achterblijven.
Een 200 hectare grote, bijna 90 meter diepe krater in de Siberische Yana Hooglanden, bekend als de Batagayka-krater (hierboven), breidt zich sneller uit dan verwacht als gevolg van de klimaatverandering
Uit nieuw onderzoek is gebleken dat de hoeveelheid methaan en andere koolstofgassen die vrijkomen naarmate het gat zich verdiept (hierboven) naar schatting 4.000 tot 5.000 ton per jaar heeft bereikt.
Glacioloog Alexander Kiziakov, de hoofdauteur van het onderzoek, werkte samen met tientallen andere onderzoekers aan de nieuwe studie, die deze maand in het tijdschrift werd gepubliceerd. Geomorfologie.
Kiziakov en zijn collega’s ontdekten dat het gat bijna de rots had bereikt, wat betekent dat de smeltende permafrost die nog steeds aan het smelten was en dus tot verdere ineenstorting leidde, bijna volledig was gesmolten.
Maar Kizyakov, die lesgeeft aan de Lomonosov Moskouse Staatsuniversiteit in Rusland, wees erop dat er nog steeds mogelijkheden zijn om het smelten zijdelings voort te zetten.
“Er wordt uitbreiding verwacht langs de marges en hellingen”, zei Kiziakov. De mysterieuze atlas.
“Deze laterale uitzetting beperkt ook de nabijheid van de rots, waarvan de top lijkt te stijgen tot aan het zadel tussen de dichtstbijzijnde bergen, ongeveer 550 meter.” [1805 feet] Hij legde uit.
Boven, 1999 (links) en 2016 (rechts) NASA-satellietbeelden van de uitbreiding van de Patajica-krater
Het team kon een 3D-model ontwikkelen van hoe de gletsjerbodem instortte tijdens de decennialange ineenstorting, met behulp van uitgebreide gegevens uit verschillende onafhankelijke bronnen.
De teledetectie met hoge resolutie – verzameld uit satellietgegevens en via dronevluchten boven Patajica – werd tijdens veldmissies in 2019 en 2023 gecombineerd met permafrost en andere bodemmonsters.
Al deze gegevens werden in hun computerformulieren ingevoerd.
Dit model hielp hen het smelten van de onderliggende geologische structuur van de permafrost in kaart te brengen en te voorspellen, om te zien hoeveel en welk materiaal daarin smelt en vervolgens wat er vrijkomt, zowel in de grondwaterspiegel als in de atmosfeer.
De resultaten werden onthuld, zei Kiziakov Vertellen Populaire wetenschap“Hoe het terrein in permafrostgebieden dynamisch verandert.”
Dit lek uit de krater verandert nabijgelegen ecosystemen permanent, merkte Nikita Tananaev op, een onderzoeker aan het Melnikov Permafrost Instituut in Jakoetsk, die geen bijdrage leverde aan het nieuwe onderzoek.
“Dit zal leiden tot aanzienlijke veranderingen in rivierhabitats, met gevolgen voor sedimenten die aan stagnatie ontsnappen [the Batagaika crater] “Het is zelfs te zien in de rivier de Yana, de belangrijkste rivier in de omgeving”, zei Tananaev.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”