DUBAI (Reuters) – Bijna vier jaar na hun zeereis is de bemanning van de vijfkoppige MT EPA-olietanker zo dicht bij de kust, maar ze kunnen nog steeds geen voet aan land zetten.
Met wazige ogen en gekleed in gescheurde kleding worden de mannen overweldigd door de beproeving die hen weg heeft gehouden van hun families en aan boord van het 5000 ton wegende schip, lang nadat de eigenaar het in de Golf had achtergelaten.
Wat begon als een gewoon nautisch bedrijf, is veranderd in wat mannen een nachtmerrie noemen, toen de eigenaar van de tanker, Alco Shipping, in financiële problemen kwam en 32 maanden geleden stopte met het betalen van hun salaris.
De bemanning werd aan hun lot overgelaten en vertrouwde op donaties van liefdadigheidsinstellingen waarmee ze contact hadden opgenomen voor voedsel- en hygiënevoorraden.
De tanker liep eind januari aan de grond in Umm al-Quwain, een van de zeven emiraten in de Verenigde Arabische Emiraten, nadat turbulente golven beide overtreders hadden afgesneden en aan land hadden geduwd.
De Indiase ingenieur Vinay Kumar zei dat het leven aan boord van het schip zwaar was.
“We hebben de hel gezien tijdens deze reis”, vertelde Kumar aan Reuters tijdens een recent bezoek aan boord van het schip de torpedobootjager. “We zijn als slaven … We bedelen om voedsel.”
Alco Shipping reageerde niet onmiddellijk op een verzoek om commentaar.
Mission to Seafarers, een liefdadigheidsinstelling die noodhulp en ondersteuning biedt aan zeevarenden, biedt regelmatig voedselhulp en gezondheidscontroles voor zeelieden sinds hun schip voor het eerst werd verlaten.
De regionale directeur van het goede doel, Andy Boerman, die helpt bij het bemiddelen bij de onderhandelingen tussen de matrozen en Alco Shipping, zei dat de bemanning gezamenlijk bijna $ 230.000 verschuldigd was.
Bowerman zei dat het bedrijf net had aangeboden om met de matrozen genoegen te nemen voor $ 150.000, hoewel het niet duidelijk was of de bemanning het lagere bedrag zou accepteren.
Bowerman zei dat als ze het aanbod niet zouden accepteren, ze op het schip zouden blijven totdat er een oplossing was gevonden, aangezien het schip zijn enige hefboomwerking tegen het bedrijf bood.
Zeewetten houden ook in dat als ze het schip verlaten, ze kunnen worden vastgehouden en verantwoordelijk gehouden.
Voor Ni Win, een ingenieur uit Myanmar, is er een extra complicatie: zijn paspoort, dat nog steeds in het bezit is van het bedrijf, is verlopen terwijl hij op zee was. Met de recente militaire staatsgreep thuis, weet hij niet zeker hoe hij een nieuwe staatsgreep kan krijgen.
“43 maanden lang, hoe voel je je?” De Pakistaanse ingenieur Riasat Ali zei. ‘Het is alsof we in de gevangenis blijven – ze betalen geen salaris en sturen ons niet naar huis.’
(Gecovered door Jacob Graves; aanvullend rapport door Tariq Fahmy; geschreven door Raya Chalabi; bewerking door Mike Colette White)
‘Voorstander van internet. Student. Kwaadaardige twitteraar. Expert in amateur-tv. Hipster-vriendelijke maker.’