De wapenwedloop tussen het menselijke immuunsysteem en gonorroe kan als gunstig neveneffect hebben dat het later in het leven gezond hersenweefsel bevordert.
Deze kleine boost voor cognitieve gezondheid in onze schemeringjaren heeft misschien een kleine rol gespeeld om ervoor te zorgen dat grootmoeders scherp genoeg waren om te evolueren om hen te ondersteunen.
Hoewel het erg moeilijk is – en misschien zelfs onmogelijk – om te weten welke evolutionaire factoren verantwoordelijk zijn voor het leven in vroegere tijden waarin we ons niet langer voortplanten, komen onderzoekers van de Universiteit van Californië, San Diego, dichter bij een aantal mogelijke verklaringen.
in 2015Een team van onderzoekers onder leiding van hoogleraar moleculaire geneeskunde Ajit Varkey ontdekte dat mensen een uniek type immuunreceptor hebben die beschermt tegen ziekte van Alzheimer Ziekte en onderscheidt ons van andere primaten.
in papier Het team, dat deze maand werd gepubliceerd, ontdekte dat de verspreiding van deze diverse immuunreceptor in onze soort niet geheel willekeurig was, maar eerder het resultaat van intense selectiedruk gedurende een relatief korte periode.
Onderzoek heeft aangetoond dat sommige van onze naaste familieleden – Neanderthalers En de denisovamensen – Ze had deze versie van de immuunreceptor niet gecodeerd in haar genomen. Iets bracht mensen ertoe om deze speciale immuunreceptor vroeg in onze geschiedenis als soort te ontwikkelen, aldus de onderzoekers.
Mogelijke boosdoeners zijn menselijke infectieuze pathogenen zoals: Neisseria gonorrhoeae die zichzelf proberen te vermommen door dezelfde suikerkap te dragen als menselijke cellen, en de patrouillerende immuuncellen te misleiden door te denken dat de bacteriën onschadelijk zijn.
gonorroe Hij werd er heel goed in om het menselijke immuunsysteem te laten denken dat het gewoon een andere menselijke cel was. Maar het menselijke immuunsysteem heeft een manier gevonden om te reageren.
De onderzoekers toonden aan dat de nieuw ontwikkelde immuunreceptor door vermomming kan kijken en binnendringende bacteriën kan doden, terwijl de oudere vorm van de immuunreceptor dat niet kan.
Het wegwerken van gonorroe is gunstig voor het voortbestaan van de soort, omdat de ziekte de menselijke voortplanting kan bederven.
De nieuwe versie van de immuunreceptor heet huCD33. Dankzij de manier waarop deze versie is gewijzigd in twee subtiel verschillende structuren in ons lichaam, is het al enige tijd onderwerp van onderzoek door evolutionaire wetenschappers.
De onderzoekers suggereren dat zodra deze immuunreceptor is geëvolueerd, deze mogelijk heeft samengewerkt met de immuuncellen van de hersenen, microglia genaamd, voor een ander doel: bescherming tegen veroudering.
Gewoonlijk valt het menselijke immuunsysteem zichzelf niet expres aan, maar het is wel nodig wanneer cellen beginnen af te breken.
De huCD33-receptor, die lijkt te zijn geëvolueerd als reactie op infiltrerende bacteriën, had het extra voordeel dat hij degenererend hersenweefsel kon herkennen en zo de cognitieve functie op oudere leeftijd kon beschermen.
Microglia gebruiken de huCD33-receptor om beschadigde hersencellen en amyloïde plaques die verband houden met de ziekte van Alzheimer te verwijderen. Of dit een rol heeft gespeeld bij het effenen van de weg voor evolutie om een paar kostbare jaren aan ons leven toe te voegen om gezinnen te helpen opvoeden, is een open onderwerp voor discussie.
Grootouders bieden voordelen voor de mensheid omdat ze kinderen helpen opvoeden en belangrijke culturele kennis doorgeven. De reden hiervoor kan gonorroe zijn.
Dit artikel is gepubliceerd in Moleculaire biologie en evolutie.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”