Het Eurovisie Songfestival, dat vorig jaar werd afgelast vanwege de pandemie, is live te zien aan 3.500 fans en internationaal televisiepubliek.
Rotterdam, Nederland – Na meer dan een week van repetities, twee halve finales en 53.000 COVID-19-tests voor fans, medewerkers en artiesten, werd de Eurovisiesongcompetitie die vorig jaar werd afgelast vanwege de pandemie zaterdag gelanceerd voor 3.500 fans en wereldwijd televisiepubliek.
Hoewel het immens populaire muziekfestival dat bol staat van de vreugde wordt gezien als een belangrijke stap op weg naar een post-pandemische terugkeer naar live-entertainment, is niet iedereen in staat geweest om het virus te vermijden.
De IJslandse band Dadi og Gagnamagnid, met zijn neerwaartse dansbewegingen en groene vermakelijke kleding, bereikte de laatste wedstrijd, maar kon niet live optreden omdat een van de leden positief testte. In plaats daarvan zien kijkers een opname van een van de generale repetities van de band.
“Het doel was om de daadwerkelijke wedstrijd op Eurovisie te gaan beleven en dat gebeurt echt niet”, zei zanger Daddy Freire vanuit Solitude in Rotterdam.
Hoewel de wereld van entertainment tijdens de pandemie is veranderd, is de uiteindelijke formule van Eurovisie, waarmee het publiek over de hele wereld bekend is, niet veranderd. Het evenement wordt zoals gewoonlijk gehost door de laatste winnaar, Nederland, behalve de overwinning in 2019.
Na het uitvoeren van shows uit 26 landen voor hun liedjes op zaterdagavond, krijgen ze punten toegekend door commissies van experts uit de muziekindustrie in elk van de concurrerende landen en door publieksleden die stemmen via telefoon, sms of via de wedstrijd-app. De winnaar ontvangt een glazen microfoonprijs en een mogelijke functionele boost.
De twee favorieten onder de bookmakers kunnen niet meer verschillen. De eerste is Maneskin, een Italiaanse funk- en rockband Red Hot Chili Peppers. De andere is Barbara Bravie, een Franse zangeres wiens stijl teruggaat naar Edith Piaf.
Pravi’s nummer “Voila” is een gebonden nummer, maar er zijn nog steeds genoeg geweldige scènes die het handelsmerk van Eurovisie zijn geworden.
De Noorse zanger Andreas Hockland, wiens artiestennaam TIX een knipoog is naar zijn opgroeien met het syndroom van Gilles de la Tourette, zingt zijn lied “Fallen Angel” in een paar gigantische witte vleugels terwijl hij wordt vastgeketend door vier springende demonen.
Elina Tsagrino, een Cyprioot omringd door vier dansers in nauwsluitende rode kostuums, zingt “El Diablo”, een lied dat protesten veroorzaakte onder orthodoxe christenen op het mediterrane eiland die beweren de satanische eredienst te verheerlijken. Tsagrinou zegt dat het allemaal om een gewelddadige relatie gaat.
San Marino riep de hulp in van de Amerikaanse rapper Flo Reda om zich bij Sennheit aan te sluiten bij haar eerste bod op de titel in de kleine stadstaat die Italië omringt.
De toetredende leden van IJsland hopen uit hun isolement te worden toegelaten om de laatste wedstrijd in Ahoy Arena in Rotterdam te zien.
“Ik begrijp niet waarom we dat niet zouden moeten doen, want we hebben een week in quarantaine gezeten en we hebben allemaal een negatief testresultaat gehad, op één lid na,” zei Freier.
“Denker. Liefhebber van eten. Woedend bescheiden musicaholic. Levenslange ontdekkingsreiziger. Twitter-liefhebber. Professionele student.”