“Tijd voor verandering is gekomen”, zei de conservatieve islamist tegen zijn Hebreeuws sprekende publiek, te midden van groene vlaggen.
Grote delen van Joods Israël vielen flauw.
Houd van hem of haat hem, Mansour Abbas heeft bewezen een bekwaam politicus te zijn. Hij trotseerde elke keer de verwachtingen: ten eerste, om zich terug te trekken uit de coalitie van de Joint List in plaats van zich te onderwerpen aan partijorders. Daarna voerde hij een gedisciplineerde verkiezingscampagne die zijn partij afzonderlijk naar de stemdrempel bracht.
Ontvang The Times of Israel Daily Edition per e-mail en mis ons belangrijkste nieuws niet
Nu lijkt Abbas klaar om zijn hattrick te voltooien: van zijn Arabisch-Israëlische partij een actieve speler maken in een rechtse regering. En niet zomaar een rechtse regering, maar een regering die wordt geleid door premier Benjamin Netanyahu, die het slachtoffer is van wijdverspreide beledigingen onder Israëlische Arabieren gedurende jaren van bewonderenswaardige verklaringen en vorderingen in de wetgeving die als discriminerend zijn bestempeld.
Om dit te doen, realiseerde Abbas zich dat hij een dramatische toespraak nodig had, een die zou kunnen heroverwegen hoe het Joodse publiek hem in Israël ziet. Daarom wijdde hij zijn observaties aan oproepen tot vrede en verzoening. Terwijl alle mensen hun menselijkheid respecteren, kan men de felle oppositie van zijn partij tegen homorechten vergeten.
Tagammu-partijleider Mansour Abbas met zijn aanhangers in de noordelijke stad Nazareth, 1 april 2021 (David Cohen / Flash90)
“Ik draag het gebed van hoop en de zoektocht naar coëxistentie gebaseerd op wederzijds respect en echte gelijkheid”, zei Abbas. “Wat we gemeen hebben, is groter dan wat ons verdeelt.”
Abbas vermeed de Palestijnse kwestie zorgvuldig te noemen, hoewel hij benadrukte dat Joden de verhalen van Israëlische Arabieren moeten begrijpen. Maar laat u niet misleiden: zijn kameraden zeggen dat Abbas de Palestijnen niet is vergeten. Hij is praktisch en strategisch en zal die strijd een andere dag uitvechten.
Verander de wacht
De toespraak toonde ook aan dat er in de Arabisch-Israëlische politiek een nieuwe machtsverhouding was ontstaan. De grootste Arabische partij in Israël, Hadash, legde jarenlang de Arabisch-Israëlische politieke agenda op en haar leden namen de controle over belangrijke maatschappelijke instellingen.
Ayman Odeh, hoofd van het front, leidt de Joint List-coalitie van Arabische partijen – waardoor hij misschien wel de bekendste Palestijnse burger in Israël is in de Knesset, zowel in Israël als over de hele wereld.
Bij de vorige verkiezingen won het Front echter slechts drie zetels in de Knesset (op een totaal van zes zetels op de Gezamenlijke Lijst) vergeleken met vier zetels op de Gezamenlijke Lijst. In zijn toespraak donderdagavond duwde Abbas het mes diep.
“Ik ben Mansour Abbas, de man van de islamitische beweging, een trotse Arabier en moslim, een staatsburger van de staat Israël, die de grootste politieke beweging in de Arabische gemeenschap leidt”, zei Abbas, verwijzend naar zijn overwinning op Hadash.
Odeh predikte de waarden van Arabisch-Joods partnerschap, coëxistentie, gelijkheid en wederzijds respect. Maar hij deed dat op voorwaarden die nog niet aanvaardbaar zijn voor Israëlisch-Joodse politici, omdat hij weigert een compromis te sluiten bij het inroepen van de Palestijnse nationale zaak. Evenmin zou hij eraan hebben gedacht om bij Netanyahu te zitten.
Maar het hoofd van de Gezamenlijke Lijst moest zijn vuisten dichtknijpen tijdens het kijken naar de uitzending van donderdagavond vanuit Nazareth. Per slot van rekening, als centrumlinks ofwel zo dapper of hopeloos is als Netanyahu vandaag zou kunnen zijn, zou Odeh vorig jaar op dit podium hebben gestaan om een nieuw tijdperk in Arabisch-Joodse relaties binnen de Groene Partij in te luiden. Lijn.
Ayman Odeh en Ahmed Tibi van de Gezamenlijke Lijst leggen een verklaring af na hun ontmoeting met Yesh Atid-leider Yair Lapid in Tel Aviv, 1 april 2021 (Screen grab)
Na de derde Israëlische snelle verkiezingen in maart 2020 is de Joint List Return-coalitie, bestaande uit Arabische partijen, dramatisch gestegen tot een ongekende 15 zetels in de Knesset. Met stijgend enthousiasme nomineerde de Gezamenlijke Lijst Blauw en Wit-leider Benny Gantz voor premier – alleen om te zien dat Gantz hen dumpt en een coalitie aangaat met Netanyahu.
De centrumlinkse partijen waarop Odeh en zijn collega-parlementariërs hadden gewed met hun nieuwe politieke kracht en geloofwaardigheid, waren niet bereid te beantwoorden. Vanwege bitterheid en wanhoop nam de steun van Arabische kiezers voor de Gezamenlijke Lijst af en nam de apathie van de kiezers toe.
Deze ramp vormde Raam’s politieke kijk op de wereld. Israëlische kiezers en wetgevers uitten extreem pessimistische opvattingen van zowel links als rechts.
Maar in tegenstelling tot de Gezamenlijke Lijst, waarvan de leden meer op hun hoede lijken te zijn geworden voor het steunen van zionistische politici, heeft de Lijst zijn conclusie naar de andere pool verplaatst. Het huurlingenkarakter van het “Raem” -beleid komt niet voort uit een nieuwe toenadering tot Netanyahu, maar uit ernstige teleurstelling over het zionistische centrum en links.
Een assistent van de Tagammu-partij gaf aan dat de islamisten Netanyahu verkozen boven het anti-Netanyahu-blok, dat geen leiderschap had en zich bezighield met ego-oorlogen. Hij zei dat als Raem een rol speelt in de regering van Netanyahu, zelfs van buitenaf, al was het maar voor een korte periode, dat misschien genoeg zou zijn om de Arabische partijen voor altijd legaal te maken.
Tagammu-partijleider Mansour Abbas en partijleden op het hoofdkantoor van de partij in Tamra op verkiezingsavond 23 maart 2021 (Flash90)
Maar wat betreft hun standpunt van de zionistische links en rechts, zijn de belangen terzijde? Lijstleden hebben weinig positieve dingen te zeggen.
‘Ik zeg het jullie allebei [camps] Slecht. Maar aan het eind van de dag hebben we eisen ”, zei het nieuwe lid van de Knesset van de rallylijst, Mazen Ghanayem, toen hem werd gevraagd welke hij de voorkeur geeft – het blok dat Netanyahu steunt of degene die hem tegenwerkt.
Abbas vertelde Israël donderdagavond dat hij niet als koningsmaker wilde worden gezien, hoewel hij de uitdrukking herhaaldelijk had gebruikt in interviews voorafgaand aan de verkiezingen. “We zullen de thumbs-up op de schaal zijn”, vertelde Abbas aan The Times of Israel vanuit een school in zijn geboorteplaats Mghar bij de verkiezingen van 23 maart.
Ongeacht wie Abbas heeft aanbevolen om de volgende regering te vormen, de revolutie in de Arabisch-Israëlische politiek is in volle gang. Abbas is nu de grootste politieke speler onder de Arabieren van Israël. De vragen zijn nu waar deze voorrang hem zal brengen, en hoe lang het zal duren.
‘Voorstander van internet. Student. Kwaadaardige twitteraar. Expert in amateur-tv. Hipster-vriendelijke maker.’