Het Spaanse voorzitterschap van de Raad van de Europese Unie heeft een nieuwe aanpak voorgesteld voor de lopende onderhandelingen over de financiële regels van het blok.
Tijdens een vergadering van zijn ministers van economie en financiën op vrijdag stelde Spanje, dat op 1 juli het voorzitterschap voor zes termijnen op zich nam, voor om de gesprekken op te splitsen in vier “bouwstenen” met als doel ergens in de herfst een akkoord te sluiten.
De blokken zullen zich richten op institutioneel evenwicht, schuldvermindering, overheidsinvesteringen en versterking van handhavingsmechanismen. Het tweede deel – het tempo waarin schuldvermindering moet plaatsvinden – zal een van de meest explosieve wrijvingspunten worden, zoals Duitsland en Frankrijk Verdedig diametraal tegengestelde meningen.
“We zullen als president ons best doen om het juiste evenwicht te vinden en in het najaar serieuze politieke onderhandelingen te beginnen, zodat we tegen het einde van het jaar de nieuwe fiscale regels van kracht hebben”, zei Nadia Calvino, de Spaanse minister van Buitenlandse Zaken. . Economie.
Calvino zei dat de ministers “unaniem” de Spaanse blauwdruk goedkeurden en “sterke vastberadenheid” toonden om de herfstdeadline te halen. Ze kwamen ook overeen om de besprekingen over de meest controversiële aspecten van de hervorming uit te stellen tot september, wanneer Brussel de beleidsvormingscyclus op volle toeren zal hervatten.
“We geloven dat we snel vooruitgang kunnen boeken op bekende gebieden van convergentie en ons vervolgens direct na het zomerreces kunnen concentreren op belangrijke beleidskwesties”, aldus Valdis Dombrovskis, uitvoerend vicevoorzitter van de Europese Commissie, aan de zijde van Calvino.
De lopende besprekingen hebben tot doel de complexe reeks begrotingsregels van de EU, bekend als het stabiliteits- en groeipact, te hervormen en aan te passen aan het snel veranderende economische landschap.
Onder het huidige kader moeten de lidstaten hun begrotingstekorten onder de 3% van het bruto binnenlands product (bbp) en hun overheidsschuld onder de 60% van het bbp houden – drempels die veel regeringen overschrijden na jaren van zware uitgaven om ze te verzachten. Een opeenvolging van elkaar overlappende crises.
De beperkingen blijven opgeschort als gevolg van de COVID-19-pandemie en de Russische invasie van Oekraïne, en hun herstel hangt af van het beoordelingsproces.
in haar wetsvoorstel Ingeleverd eind aprilDe Europese Commissie handhaaft de doelstellingen van 3% en 60%, maar heeft de manier waarop deze cijfers gehaald moeten worden fors aangepast.
Elke lidstaat zal een begrotingsplan voor de middellange termijn moeten opstellen om zijn tekort- en schuldniveau in een geloofwaardig en houdbaar tempo terug te dringen. Landspecifieke regelingen zullen worden onderhandeld tussen de Europese Commissie en nationale regeringen en vervolgens worden goedgekeurd door de Raad van de Europese Unie.
De noodzakelijke fiscale aanpassingen om de doelstellingen van 3% en 60% te halen – of in ieder geval in de richting daarvan te sturen – zullen over een periode van vier jaar worden uitgevoerd, die kan worden verlengd tot zeven jaar in ruil voor verdere hervormingen.
Landen met een hoge schuldenlast, zoals Frankrijk, Italië, Spanje en Portugal, hebben deze hernieuwde focus op nationaal eigenaarschap en flexibiliteit toegejuicht, maar het heeft de scepsis gewekt van zuinige landen, zoals Duitsland, Nederland en Denemarken, die vrezen dat regeringen genieten van te veel terughoudendheid in hun overheidsfinanciën.
Laatstgenoemde groep dringt aan op sterkere garanties in de tekst die gelijke behandeling van kapitaal bevorderen, ongeacht het startpunt, en zorgen voor een algehele vermindering van de schuld- en tekortniveaus elk jaar.
“We kunnen niet toestaan dat het schuldniveau van de ene crisis naar de andere oneindig stijgt. Dit zou de overheidsfinanciën permanent overbelasten, wat bijzonder kostbaar is in tijden van hoge rentetarieven”, aldus de groep van 10 landen in een redactioneel commentaar. Afgelopen maand geplaatst.
“Wat kapitaalmarkten betreft, is schuld schuld. Kapitaalmarkten zijn niet geïnteresseerd in motieven om te lenen, hoe verdienstelijk ze ook mogen zijn.”
Maar voor lidstaten die te maken hebben met buitengewone fiscale lasten, die in sommige gevallen een schuldratio van 100% overschrijden, roept het concept van standaardgaranties het schrikbeeld op van pijnlijke bezuinigingen op de overheidsuitgaven, wat doet denken aan de bezuinigingsmaatregelen die kenmerkend waren voor de respons tot de financiële crisis van 2007. -2008.
Met name Frankrijk heeft zich fel verzet tegen het idee van automatisering en standaardisatie, met het argument dat het bewandelen van deze weg zal leiden tot stagnatie en productiviteitsverlies.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”