Als je het onderzoekt, kun je redenen voor optimisme vinden bij de Europese Commissie Economische vooruitzichten Vorige week geplaatst. En hoewel Europa weer in een recessie verkeert als gevolg van hernieuwde lockdowns, was vorig jaar beter dan verwacht. Met verbeterde groeivooruitzichten vanaf het einde van dit jaar, zal de Europese Unie haar verliezen in epidemische productie medio 2022, eerder dan eerder werd aangenomen, herstellen.
Maar de zoektocht naar optimisme kan het belangrijkste resultaat van de verwachtingen missen, namelijk dat de economische output van het blok ver onder de trend van vóór de epidemie zal blijven. Sommige economieën – Spanje en Italië – zullen eind volgend jaar het nationale inkomensniveau van eind 2019 niet kunnen herstellen.
Met andere woorden, Brussel verwacht op dit moment dat de Europese Unie nog lang economisch zal lijden onder de pandemie nadat ze (hopelijk) de gezondheidsbedreiging zelf heeft overwonnen en de lockdown heeft opgeheven. Politieke leiders mogen dit niet laten gebeuren. In plaats daarvan moeten ze proberen de verwachtingen te overtreffen met hardere politieke actie dan momenteel wordt verwacht.
Dit betekent vooral dat het herstel zoveel mogelijk financiële steun krijgt. Over het algemeen hebben de regeringen tot dusver geweldig werk verricht door hun economieën te ondersteunen. Het gevaarlijke punt zal komen als de groei vanaf het midden van het jaar weer echt op gang komt, wanneer de vaccinatieprogramma’s voldoende voltooid zullen zijn om de meeste beperkingen op activiteiten op te heffen.
Op dit punt zullen regeringen terecht de inkomenssteunpakketten die bedrijven en gezinnen op de been hebben gehouden, geleidelijk afschaffen. Het risico is dat hierdoor te veel vraag uit de economie wordt gehaald en het herstel in gevaar komt. naar mij Projecties van het Internationaal Monetair FondsVeel economieën, waaronder Duitsland, Spanje en Nederland, bereiden zich voor om dit jaar massale fiscale en structurele beperkingen aan te scherpen.
Dit neemt het herstel wellicht niet weg: opgekropte consumptiewensen en post-pandemisch optimisme kunnen de particuliere vraag meer dan voldoende stimuleren om de neergang in de publieke sector te compenseren. Maar deze hoop is een wankele basis voor politiek. De risico’s voor het ontsporen van de particuliere vraag zijn zeer groot en talrijk.
Onder hen werd een groot aantal bedrijven in moeilijkheden de dag van hun berekening uitgesteld met goedkope leningen en stopzetting van de faillissementsprocedures. Binnenkort zullen overtollige bedrijfsschulden en een mogelijke golf van bedrijfsfaillissementen het herstelvermogen van de particuliere sector verminderen.
Een ander risico is dat optimisme en vertrouwen niet worden vervuld. De buitengewone veranderingen die ons leven en ons levensonderhoud op hun kop hebben gezet, kunnen mensen ertoe aanzetten om uit voorzorg meer van hun inkomen te sparen dan voorheen.
Dan is er ‘Hysterese’De tendens van het permanente vermogen van een economie om te krimpen als deze lange tijd niet volledig wordt benut. Dit zijn verschillende problemen die verschillende beleidsoplossingen vereisen. Maar het zal allemaal worden verzacht door sterke fiscale stimuleringsmaatregelen. Precies daarom moet de inkomenssteun worden vervangen door meer traditionele financiële prikkels.
Europa zou moeten leren van Joe Biden, die besloot dat de risico’s van minder doen groter zijn dan de risico’s van meer doen. Integendeel, het financiële pakket van de president van de Verenigde Staten kwam onder vriendschappelijk vuur te liggen van prominente figuren als Lawrence Summers en Oliver Blanchard, Die vreesde dat de economie oververhit zou raken.
Oververhitting is in feite onwaarschijnlijk en zou een goed probleem zijn. “Buitensporige” groei zal automatisch de voorgestelde fiscale reactie beknotten – waarvan sommige de vorm aannemen van verlengde werkloosheidsuitkeringen. De afgelopen jaren in de aanloop naar de pandemie hebben aangetoond dat in plaats daarvan een aanhoudende hoge vraagdruk kan optreden, die verre van inflatie veroorzaakt. Weerspiegelde de langdurige daling van de deelname van het Amerikaanse personeelsbestand
Het zou tragisch zijn als de twijfels in de VS de twijfels over een sterke fiscale stimulering in Europa, die er minstens evenveel behoefte aan heeft, versterken. Dit zal niet komen van het EU-brede herstelpakket, dat qua omvang verbleekt in vergelijking met de nationale begrotingen. Brussel verwacht Het geld voor “herstel en veerkracht” is bedoeld om de economieën van Europa te stimuleren met maximaal 2 procent van het BBP, en meer in minder welvarende regio’s. Maar de noodzakelijke extra versterking zal moeten komen van regeringen die aanzienlijke financiële macht verliezen.
In economische termen zou het wegnemen van nationale belemmeringen voor een verhoging van de uitgaven door het tekort de belangrijkste bijdrage van EU-fondsen kunnen zijn. Het blok moet ook de opschorting van de normale financiële regels, die eind dit jaar aflopen, onverwijld verlengen.
Amerikanen hebben het geluk te worden geregeerd door een president die de les heeft geleerd van de crisis uit het verleden. Het is tijd om de Europeanen te laten zien dat dit geluk ook van hen kan zijn.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”