Europese koloniale scheepvaartroutes (1700-1850)

Europese koloniale scheepvaartroutes (1700-1850)

Elk jaar vervoeren duizenden schepen passagiers en vracht over de oceanen en zeeën van de wereld.

200 jaar geleden zagen schepen die door deze wateren voeren er heel anders uit. Ontdekkingsreizigers en kooplieden zeilden van kust tot kust om koloniale rijken uit te breiden, persoonlijk fortuin te vinden, of beide.

Voordat de moderne technologie de boekhouding vereenvoudigde, hielden veel schepen gedetailleerde navigatiegegevens bij, waarbij ze wind, golven en geweldig weer bijhielden. Sinds kort zijn deze handgeschreven dossiers volledig gedigitaliseerd tot een dossier CLIWOC-database Als onderdeel van een project gefinancierd door de Verenigde Naties door de Universiteit van Madrid.

op deze tekening Adam Symington Deze database wordt gebruikt om Britse, Franse, Spaanse en Nederlandse scheepvaartroutes tussen 1700 en 1850 in beeld te brengen.

Koloniale scheepvaartroutes

In de 18e en 19e eeuw domineerden de Britse, Franse, Spaanse en Nederlandse rijken de wereldhandel via koloniale scheepvaartroutes.

Alle vier de naties zeilden in deze periode met enige aarzeling de Atlantische Oceaan over, maar deze vloten waren ook actief in de Stille en Indische Oceaan.

De onderstaande tabel weerspiegelt Noteer de bestede dagen Door digitale notitieboekjes uit elk land.

Betekent dit dat Nederland in die tijd de grootste koloniale invloed had? Helemaal niet, zoals de onderzoekers opmerken, waren er duizenden recordboeken uit elk land die niet konden worden gedigitaliseerd, en nog eens duizenden die in de loop van de tijd verloren zijn gegaan. De dagen geven eenvoudigweg de hoeveelheid gegevens weer die beschikbaar was om uit elk land te onderzoeken.

Maar ze kunnen ons nog steeds een nauwkeurig beeld geven van de vitale scheepvaartroutes tussen Europese landen en hun handelspartners, koloniën en territoria.

Laten we nu de koloniale machten en hun voorkeursmethoden eens nader bekijken.

Brits

De Britse scheepvaartkaart toont een consistente aanwezigheid over de Atlantische en Indische Oceaan. Ze gebruikten veel van de Europese havens om de handel te vergemakkelijken, met sterke pre-onafhankelijkheidsbanden met de Verenigde Staten, Canada en India.

Een van de meest voorkomende scheepvaartroutes op de kaart is de driehoekige handelsroute die de De transatlantische slavenhandel. Deze route vergemakkelijkte het transport van slaven van Afrika naar Amerika, grondstoffen zoals suiker, tabak en katoen van de Amerikaanse koloniën naar Europa, en wapens, textiel en wijn van Europa naar de koloniën.

Spaans

Gedurende deze periode was de maritieme handel van Spanje met zijn koloniën een essentieel economisch onderdeel van het Koninkrijk Spanje (net als bij andere koloniale rijken).

We kunnen zien dat de grootste concentratie van Spaanse schepen rond Midden- en Zuid-Amerika leidde tot de Spaans-Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlogen, aangezien die koloniën een bijzonder belangrijke leverancier waren van grondstoffen zoals goud, zilver, suiker, tabak en katoen. Er zijn enkele zichtbare doorgangen naar koloniën in de Stille Oceaan, zoals de Filippijnen.

Frans

Van de vier rijken waren de Franse marinelogboeken het engst. Gedigitaliseerde gegevens tonen frequente reizen en handel over de Noord-Atlantische Oceaan naar Canada en het Caribisch gebied.

Het Franse rijk omvatte in die tijd kolonies in het Caribisch gebied, de Indische Oceaan en West-Afrika. Hun handelsroutes werden gebruikt om goederen zoals suiker, koffie, rum en specerijen te vervoeren, terwijl ze ook vertrouwden op de slavenhandel om de plantage-economieën in stand te houden. De Franse kolonie Saint-Domingue (nu Haïti) was eind achttiende eeuw een van de rijkste kolonies ter wereld.

en Nederlands

De Nederlandse scheepvaartroutes uit die tijd hadden de grootste details en breedte van alle naties, wat de status van de Verenigde Oost-Indische Compagnie als ’s werelds dominante handelsmaatschappij en macht weerspiegelde.

Deze omvatten zwaar verkeer naar Nederlands-Indië (nu Indonesië), de Kaapkolonie (nu Zuid-Afrika) en Guyana in Zuid-Amerika.

interessant, onderzoekers van de Universiteit Leiden ontdekte dat het Nederlandse rijk een “parelsnoer” was dat voornamelijk bestond uit strategische handelsknooppunten die zich uitstrekten langs de randen van de continenten en gericht waren op zeemacht.

Dit artikel is gepubliceerd als onderdeel van het Visual Capitalist Creators-programma, dat gegevensgestuurde beelden bevat van enkele van onze favoriete makers over de hele wereld.