Enfield, Connecticut – Het recente overlijden van honkballegende Hank Aaron was voor Enfield en East Granby-coach Bob Bromge aanleiding om vorige week tijd te besteden aan het herbeleven van zijn herinneringen aan een onvergetelijke periode van vier dagen in 1977, toen hij in Nederland coachte en de homerun organiseerde. King en zijn vrouw.
Aaron, die het jarenlange record van 714 races van Babe Ruth in 1974 versloeg en eindigde met 755, stierf op 22 januari op 86-jarige leeftijd. Met pensioen na het seizoen 1976, reisde hij met zijn vrouw Billy naar Nederland in mei 1977, waar de teamsponsor Bromage coachte de speler overtuigde om deel te nemen aan een derby en wedstrijd van bijzonder belang.
Bromge en zijn vrouw Cookie waren de gastheren van Aarons voor het Nederlandse deel van een Europese reis, die ook een week in Engeland en Parijs omvatte. Een publiek van bijna 12.000 fans zag Aaron een homerun winnen tegen spelers uit de Nederlandse Eredivisie en tegen Amerikaanse spelers die in teams in Nederland strijden.
De rest van het verhaal is in Bromage’s eigen woorden:
Ik was op sabbatical van het Enfield School System in 1976 met een CAGS (Advanced Graduate Certificate). Ze verdiende een eerste wiskundebeurs aan Springfield College en had ook een atletische assistent die bij het honkbalvarsityteam werkte als werpcoach en een derde kerncoach, om mijn voormalige coach Archie Allen te assisteren.
Archie maakte zich klaar voor onze zuidelijke reis tijdens onze vakantie in maart en vroeg me of ik mee wilde gaan op een cruise. Ik zei dat ik dacht dat ik echt ging. Hij zei nee, ik zou graag willen dat je naar Nederland gaat om daar te trainen. Ik vroeg hem wanneer hij zei eind volgende week. Archie was een coach voor het Nederlands elftal en was bevriend met Ari van der Kroll, hoofd honkbal bij Kennheim FC in Harlem, Nederland. Dus ging ik naar de grootste ervaring die ik ooit zal hebben.
Half mei 1977, Harlem, Nederland. De hoofdsponsor van het team dat ik coachte, Kinheim Atke 66, dronk na de wedstrijd van zaterdag een biertje. Sponsor Rob Muller hield van honkbal en alles wat daarmee samenhangt. We raceten Pennant met Nichols, de favoriet, ook uit Harlem. Nichols speelde in het National Stadium terwijl ons veld verderop in Badminton Park was.
We hadden de beste club in de competitie. Rob had altijd een portiekband die voor en na wedstrijden speelde. Wij, beginners, waren de grootste attractie van de stad. We hadden de beste boogschutter van de competitie, Noel Benders. Korte dappere speler Harry van den Berg, die eerder uitkwam voor het Nederlands elftal; Hardland en first-person kelder waaghals genaamd Hudson John. De slagkampioen van vorig jaar, Frankie Lewis, speelde links. Een geweldige toevoeging was Kevin Keith, onze middenvelder, die speelde in Springfield College en in het Canadese nationale team. We jaagden op Nichols en staken de hitte aan.
Rob vroeg me wat we konden doen om honkbal in Nederland te promoten. Twee jaar eerder werd Hank Aaron de leider van alle tijden. Werd ons doelwit. Ze belde NBC en liet een bericht achter voor Tony Kubik en Joe Garagiola, die Match of the Week speelden. Ik vertelde ze dat ik waarschijnlijk iets had waarin ze misschien geïnteresseerd waren. Ze belden opnieuw en zeiden dat ik de Atlanta Braves moest bellen, aangezien de meeste spelers met een slechte reputatie een persoonlijke servicecontract hebben.
Ik belde Braves en ze vertelden me dat Hammerin ‘Hank een persoonlijk servicecontract heeft met Magnavox Electronics. Magnavox is gevestigd in Indiana, dus ik heb ze gebeld. De PR-afdeling vertelde me dat Magnavox eigendom was van Phillips Electronics in Eindhoven, Nederland, 20 minuten verwijderd van waar we waren.
Dus stapte ik in de twee betrouwbare Volkswagen die de club me gaf en reed naar Philips. Ik stelde mezelf voor en legde uit wat we probeerden te doen. We waren bezig met het houden van een thuisstakingscompetitie waarbij Hank Aaron betrokken was tegen spelers uit de Eerste Klasse, het equivalent van de grote Nederlandse competities, en de Amerikaanse spelers die in Nederland spelen. De thuiswedstrijd na de wedstrijd was tussen het Nederlands elftal en America’s All-Stars, dat bestond uit de in Nederland speelende Amerikanen. We bestelden speciale truien voor het Amerikaanse team, en mijn vrouw bracht ze bij aankomst naar Nederland. Ik was de zelfbenoemde coach voor het Amerikaanse team en assistent-coach Charlie Crowell was ook mijn assistent voor het Amerikaanse team.
Hank en zijn vrouw gaven ons een week voor alle uitgaven in Engeland vóór Nederland, gevolgd door een week in Nederland en daarna een week in Parijs, plus maaltijden en kaartjes. Mijn vrouw en ik waren gastheren van Aarons. Ik ontmoette Hank op Schiphol en bracht hem naar het huis van Rob, waar hij werd begroet door het team en Charlies assistenten.
Charlie was een ondernemer en verkocht altijd items tijdens de Harlem Baseball Week, die bestond uit de beste teams van over de hele wereld. Na het eten kwam Charlie naar het forum met 12 dozijn honkballen. Hij vroeg Hank om het te ondertekenen, en Hank vertelde hem er maar tien. Nadat Hank was vertrokken, kwam Charlie met een pen naar elk van onze teamspelers en zei dat we de ballen moesten tekenen, zodat ik ze morgen in de wedstrijd kan verkopen.
In Nederland wordt Hank “Henk” gespeld. Er waren elf dozijn honkballen gesigneerd door “Henk” Aaron. Ik heb geen enkele klacht van de kopers gehoord. Ik had het geluk een van de originele ballen te hebben, die mijn hond vervolgens at.
We hadden een vierdaagse tornado met Aaron. We gingen naar een oud Hollands dorp in Noord-Holland waar Hank zijn foto nam in traditionele Hollandse klederdracht; Ik heb een dag door Amsterdam gereisd met zijn meerdere kanalen; En een enorme persconferentie met Nederlandse correspondenten. De Downing House-run is keer op keer op de achtergrond gespeeld. Rob was in zijn glorie omdat de respons geweldig was. We verkochten bijna 12.000 kaartjes voor het evenement en Charlie was blij dat hij zijn ballen zou verkopen.
We besloten dat we Hank in Kinheim zouden trainen en hem vervolgens naar Nichols ‘Stadium zouden vergezellen voor een homerun-wedstrijd. Kinheim-spelers waren erg blij dat ze met Hank konden trainen. Hij sloeg een hoop ballen in het kanaal achter het linker veldhek en veel flats achter het kanaal.
De competitiespelers maakten zich op om op te warmen en Bill Thurston, de Amherst College-coach die Sparta vanuit Rotterdam coachte, maakte zich op om de deelnemers op de grond te gooien. De menigte, die tien diep achter het buitenste hek zat, was zich aan het voorbereiden en reciteerde: “Hank, Hank, Hank.” Plots arriveert Hank in zijn kleine Nederlandse uniform en wordt vergezeld door de spelers van Keenheim. We gaven hem een Amerikaanse all-star jersey zodat hij vrij kon zwaaien.
Bij Thurston’s eerste rechtbank vuurde Hank ’s nachts een raket af op het linker midden. Fans kregen hun geld al. Onnodig te zeggen dat hij de thuiswedstrijd won. American All Stars won honkbal en iedereen is gelukkig thuis. Spelers en fans, vooral Rob, hebben goed meegewerkt aan het vieren van onze prestaties. Vrijdag was Hank op weg naar Parijs en waren we klaar voor de competitiewedstrijden.
“Het was de grootste opwinding uit mijn carrière”, zei Promage, die al meer dan een halve eeuw coacht en deel uitmaakt van het Enfield Athletic-team.
Voormalig Raider-superster Joe Dippel, die bij Bromage speelde voordat hij doorstroomde naar een succesvolle sportstint aan de University of Connecticut, speelde honkbal voor Kinheim in 1980 en 1981.
“De Nederlanders zijn altijd al een grote fan van honkbal geweest, en wat Bob neerzet met Hank Aaron was een ongelooflijke prestatie en liefde voor alle Nederlanders”, zei Debel Labach. “Nadat ik op Enfield voor Bob speelde, vroeg hij me of ik interesse zou hebben om naar Nederland te gaan om te spelen in de Dutch National Baseball League. Ik zei natuurlijk dat ik denk dat het een geweldige kans en ervaring zou zijn. daar voor twee geweldige zomermensen, die werpen voor Honkbal Club Kinheim. Het team en de Nederlanders zijn geweldig en ze houden van de sport. De teams mochten niet meer dan twee Amerikanen hebben. Ik heb in mijn leven tijd doorgebracht met het maken van vrienden voor het leven . “
Dibble ontdekte een YouTube-clip van Aaron tijdens een bezoek aan Nederland; Het wordt hieronder weergegeven (de vertelling is helaas in het Nederlands).
“Denker. Liefhebber van eten. Woedend bescheiden musicaholic. Levenslange ontdekkingsreiziger. Twitter-liefhebber. Professionele student.”