Jongeren in Senegal, nog steeds aan het bijkomen van een stormachtige campagne, gooiden dinsdag jassen over hun versleten campagneshirts om de inauguratie bij te wonen van een oppositiepoliticus die in minder dan drie weken van politiek gevangene naar president ging.
Hun nieuwe leider, Basseru Diomai Faye – op 44-jarige leeftijd de jongste verkozen president van Afrika – heeft de eed afgelegd met de belofte van ‘systemische verandering’ en een eerbetoon aan de vele mensen die zijn gedood, gewond en gevangengezet in de jaren voorafgaand aan de invasie van West-Afrika. Landelijke verkiezingen.
“Ik zal altijd de enorme offers onthouden die zijn gebracht, zodat ik u nooit teleurstel”, zei de heer Faye, terwijl hij een ruime zaal toesprak waar Afrikaanse staatshoofden en hoogwaardigheidsbekleders aan het front zaten. Achter hem juichten honderden aanhangers van Faye en zijn trouwe aanhanger, oppositieleider Ousman Sonko, van vreugde.
Uren later benoemde Faye naar verluidt Sonko tot premier van de nieuwe regering Naar een baan Op het officiële account van de president op X.
Het was het hoogtepunt van maanden van drama, nadat voormalig president Macky Sall de verkiezingen een paar weken voordat ze zouden beginnen afzegde, onder verwijzing naar onregelmatigheden in de Constitutionele Raad – en vervolgens, onder intense binnenlandse en internationale druk, ermee instemde ze toch te houden. .
De zorgvuldig uitgekozen kandidaat van de heer Sall werd overtuigend verslagen door de heer Fay, een belastinginspecteur en politiek nieuwkomer, die meer dan 54 procent van de stemmen kreeg, ook al had hij slechts tien dagen de vrijheid om campagne te voeren. Hij was gevangengezet op beschuldiging van smaad en minachting van de rechtbank, en wachtte op zijn proces toen de heer Sall de goedkeuring van de amnestiewet aankondigde en werd vrijgelaten.
“U bent de onbetwiste, geweldige keuze van Senegal”, zei de voorzitter van de Constitutionele Raad, Mamadou Badiou Camara, die de inauguratieceremonie voorzat.
Maar de heer Fay was niet de enige politicus die Senegal actief steunde. De heer Sonko, de man wiens steun hielp bij de verkiezing van de heer Faye, zat op de tweede rij.
“Bedankt, Sonko, dank je”, riepen zijn aanhangers dinsdag op cruciale momenten tijdens de ceremonie.
De heer Sonko, veruit de meest prominente oppositieleider van Senegal, zat tot drie weken geleden ook in de gevangenis. Hij mocht zich niet kandidaat stellen voor het presidentschap, nadat hij schuldig was bevonden aan smaad en ‘corruptie van de jeugd’ in verband met beschuldigingen van een jonge medewerker van een massagesalon.
Toen hij werd vrijgelaten, ging hij onmiddellijk met de heer Fay op campagne en vertelde zijn aanhangers dat een stem op de heer Fay een stem voor hem was.
In zijn toespraak maakte de heer Fay geen melding van de heer Sonko, die een zwarte hoed en een zwarte jas droeg. Maar de heer Sonko was voortdurend aanwezig. Hij sprak met Afrikaanse presidenten die wachtten tot de ceremonie zou beginnen in een wachtkamer van het conferentiecentrum in Diamniadio, een nieuwe stad die nog in aanbouw is en een lievelingsproject van de heer Sall.
Vervolgens nam meneer Sonko, in de hangarachtige kamer waar de heer Faye zou worden beëdigd, plaats op de tweede rij, vlak achter de eerste twee dames – echtgenotes van de nieuwe polygame president. Meneer Sonko kreeg het grootste gejuich van de dag, telkens wanneer zijn gezicht op de grote schermen voor in de zaal verscheen.
Er werd ook gejuich gehoord voor de militaire president van Guinee, en voor vertegenwoordigers van Mali en Burkina Faso, drie West-Afrikaanse landen waarvan de regeringen de afgelopen jaren door staatsgrepen zijn omvergeworpen en nu worden geregeerd door militaire junta's. De retoriek van deze militaire junta’s – die de soevereiniteit van Frankrijk benadrukt, de voormalige koloniale macht die volgens veel West-Afrikanen zich nog steeds met hun zaken bemoeit – weerspiegelt die van de heer Sonko en de heer Faye.
“De jeugd van Senegal zoekt contact met de jeugd van die landen over deze soevereiniteitskwesties”, zei de oom van de president, ook wel Diomaye Faye genoemd, dinsdag in een interview.
De heer Fay en de heer Sonko hebben beloofd de voorwaarden van de CFA, de door Frankrijk gesteunde regionale munteenheid, te laten vallen of te wijzigen, en opnieuw te onderhandelen over de contracten van Senegal met bedrijven in buitenlandse handen om nieuw ontdekte olie en gas te winnen.
In zijn toespraak benadrukte de heer Fay dat Senegal open zal blijven staan voor betrekkingen met andere landen die “onze soevereiniteit respecteren, verenigbaar zijn met de aspiraties van ons volk en een partnerschap hebben dat voor beide partijen voordelig is.”
Nadat hij de eed had afgelegd, bracht een processie hem naar het presidentiële paleis. Vorige week verwelkomde de heer Sall hem en de heer Sonko, zijn voormalige aartsrivalen, voor een zware maar hartelijke bijeenkomst – en later werden officiële foto’s aan de media verstrekt.
Dinsdag verwelkomde de heer Sall, een president die twee ambtstermijnen heeft vervuld en die twaalf jaar heeft gediend, de heer Fay opnieuw, die deze keer arriveerde met de presidentiële garde.
Na een tijdje te hebben zitten kletsen en belangrijke documenten te hebben overhandigd, stapte meneer Sall in de Toyota, reed de paleispoort uit en vertrok voorgoed.
‘Voorstander van internet. Student. Kwaadaardige twitteraar. Expert in amateur-tv. Hipster-vriendelijke maker.’