23 jaar na de oorspronkelijke release herbeleeft Chrono Cross: The Radical Dreamers Edition een van de echte juweeltjes van het PS1-tijdperk met verbeterde visuals en een handvol extra’s. Het is beschikbaar op de laatste generatie PS4 en Xbox One, evenals Switch en pc, met achterwaartse compatibiliteit waardoor de game ook op PS5 en Xbox Series X/S kan worden gespeeld. Ongeacht het platform is het een genoegen om een van Squaresofts geweldige JRPG’s geremasterd te zien, maar het is zeker geen perfect pakket. Er zijn ingrijpende wijzigingen aangebracht in de vooraf gerenderde 2D-achtergronden, waardoor het uiterlijk drastisch is veranderd, terwijl de framesnelheid veel minder consistent is dan je zou verwachten van een game die vier generaties geleden is gemaakt.
Dus is de Radical Dreamers-versie de beste manier om Chrono Cross te spelen, ondanks deze problemen, of is het nog steeds beter om te genieten van de originele versie – misschien verbeterd met een CRT- of HDMI-scaler zoals de Retrotink 5X Pro?
Laten we, voordat we deze vraag beantwoorden, even kijken naar de wijzigingen die zijn aangebracht. Het eerste dat opvalt, is dat de modellen voor de gekozen personages zijn geüpgraded, de personagekunst opnieuw is getekend en dat de achtergronden zijn behandeld met een soort hoogwaardige kunstmatige intelligentie. Al deze wijzigingen kunnen worden geschakeld met een enkele optie in de front-end launcher, tussen de nieuwe en klassieke modi – maar helaas kan geen van deze afzonderlijk worden geschakeld. alles of niets..
Welke modus je ook kiest, er zijn universele aanpassingen aan de Chrono Cross-remaster. Ten eerste is er een verandering in de iconische openingsvolgorde van FMV; Er wordt nu een versie met hogere resolutie gebruikt, met ruisverwijdering en scherpere tekst – een zeer welkome verbetering ten opzichte van de originele PS1. Het nadeel is echter dat de verbeteringen daar eindigen en latere FMV’s rauw en onaangeroerd blijven. Het is ook jammer dat de muziek in alle FMV’s zwaar gecomprimeerd is en lijkt te worden weergegeven in een kwaliteit die vergelijkbaar is met die van de originele PS1. in het spel? Het goede nieuws is dat de prachtige, op samples gebaseerde soundtrack van Yasunori Mitsuda er doorheen schijnt. Het is nog steeds een echt hoogtepunt van de Chrono Cross-ervaring, en hoewel de arrangementen ongewijzigd blijven, worden er in ieder geval nieuw geformatteerde tracks toegevoegd aan de front-end launcher van de remaster.
Hoe zit het dan met de beelden? De grootste wijziging is AI-verwerking van 2D-achtergrondmiddelen om de verbeterde resolutie te evenaren. Vanwege de inherente terughoudendheid van de originele PS1-achtergronden – die als de bron voor dit project lijken te worden gebruikt – resulteert dit in sommige artefacten in gebieden die een puur kleurelement bevatten (bijvoorbeeld hemelsblauw). Het resultaat is soms leuk, waardoor een waterig effect ontstaat dat past bij de chrono-cross-esthetiek. Maar op andere plaatsen kwamen er nieuwe details bij die niet de bedoeling waren; Artefacten zoals af en toe een terugkerende golf en streep verschijnen, terwijl winkelborden verschijnen met een ongewoon patroon. Over het algemeen hebben Ai-achtergronden die zijn ontwikkeld voor de nieuwe modus de voorkeur, vooral voor compatibiliteit met nieuwe 3D-modellen – maar het is niet altijd een ideale oplossing.
Er zijn ook meer veranderingen. Voor zowel de nieuwe als de klassieke Graohics-modi, alle 3D-elementen (personagemodellen, 3D-gevechtssequenties) schalen we de oorspronkelijke resolutie in het 900p-gebied naar 936p. Alleen de nieuwe personagemodellen zijn gewijd aan de nieuwe grafische modus, en deze heeft ook een 1080p HUD-overlay. Deze herziene 3D-modellen zijn te vinden op zowel PS4 als Switch met bijpassende kwaliteit. Ondertussen gebruikt de Classic-modus de originele PS1-modellen en brengt het ook wallpapers en portretten terug in 240p, met dikke tekst op het scherm. Dat ziet er niet geweldig uit tot 1080p of 4K-weergave, vooral in de buitenwereld waar we duidelijk 3D-elementen hebben geïntroduceerd die bovenop de kapotte kaart lopen. Nogmaals, de nieuwe modus heeft de voorkeur op grotere schermen.
Een van de voor de hand liggende probleempunten met de adapter zijn de prestaties. Eerlijk gezegd zijn de framesnelheden op de PS5 en op de Switch net zo laag als de originele PS1 – en soms nog erger wanneer de “nieuwe” grafische modus is geselecteerd. De problemen zijn vanaf het begin zichtbaar, waarbij de eerste openingslobby zakte naar 20 fps in vergelijking met 30 fps op de originele PS1. Dit is ook niet zo laag als het kan, omdat je bij meer belastingscènes de framesnelheidslimiet zou kunnen verschuiven naar 20, 15 of zelfs 10 fps. Dat wil niet zeggen dat het origineel perfect was — de originele PlayStation draaide de game ook met een enorm fluctuerende framesnelheid tussen 10 en 30 fps — maar wat zorgwekkend is, is dat hardware die op moderne consoles draait, uiteindelijk een lager frame raakt — Rates in sommige van dezelfde scènes.
Het selecteren van de klassieke modus in het remastermenu verbetert de zaken, maar garandeert geen 30 fps-vergrendeling. Over het algemeen lijkt het de framesnelheden weer op één lijn te brengen met de originele PS1, met gevechten die nog steeds dalen tot 15 fps en lager. Ongeacht de gebruikte modus worden er tijdens gevechten in de Remaster echter extra obstakels geïntroduceerd – zoals tijdens een overwinning na een gevecht – die niet aanwezig waren op de originele PS1.
Alle prestatieproblemen roepen een vraag op: hoe is deze verminderde prestatie mogelijk na zoveel jaren na de release in 1999? Een mogelijkheid is dat de game werkt als een geëmuleerde PS1-game, in plaats van opnieuw te worden gemaakt voor moderne systemen. Deze theorie wordt ondersteund door de aanwezigheid van virtuele PS1-geheugenkaarten in het opslagmenu, terwijl de pc-installatiegids twee archiefbestanden voor elke fysieke schijf toont. Correcte herconfiguraties kosten ongetwijfeld meer tijd dan het toevoegen van extra grafische aanpassingen en stijlen aan een gesimuleerde kopie, maar het is moeilijk voor te stellen dat Square Enix deze discrepantie als eindresultaat zou visualiseren.
Gezien de prestatieproblemen op PS5 en Switch, vroegen we ons af of de game misschien beter zou werken en leuker zou zijn om op pc te spelen. Helaas lijkt het veel op wat we konden testen – de openingsbaan blijft op 20 fps in de nieuwe grafische modus en gevechten dalen tot 15 fps en lager – zelfs op een Titan RTX. Het is duidelijk dat het totale vermogen van het systeem hier geen limiet is, maar er moet een probleem zijn met de simulatie die bijdraagt aan de schaamteloos lage framesnelheden. Het enige verschil op de pc in vergelijking met de consoleversies is dat je op Escape kunt drukken om toegang te krijgen tot een grafisch menu, waaruit blijkt dat de game met MSAA en FXAA werkt en hogere uitvoerresoluties mogelijk maakt – geen oplossing om problemen opnieuw te beheersen.
Dus onze laatste aanbevelingen: als je het geluk hebt om de originele game en hardware te bezitten, is dit nog steeds de beste manier om te spelen. Het gebruik van tools zoals de RetroTink 5X HDMI-scaler kan een slimme manier zijn om je game er beter uit te laten zien op moderne schermen zonder het gevoel te veranderen, terwijl de selecte groep die nog tv’s of CRT-monitoren in hun bezit heeft, kan genieten van de originele presentatie.
Als je de originele Chrono Cross niet bij de hand hebt, heeft de editor nog steeds wat waarde. Als je de Switch-versie oppakt, verlaagt het spelen in de draagbare modus de resolutie tot 720p, waardoor de 2D- en 3D-elementen dichter bij elkaar komen in je presentatie. Ongeacht het platform resoneren het verhaal, de gameplay en de sfeer van Squaresofts klassieke JRPG nog steeds in 2022 – ondanks enkele technische en technische beperkingen.
Uiteindelijk is deze plaat een teleurstelling. Chrono Cross is ongetwijfeld een cultklassieker, maar de Radical Dreamers Edition is slecht qua visuals en prestaties. Hoewel sommige problemen na de lancering kunnen worden opgelost, zouden de uitdagingen hier bij Square Enix vragen moeten oproepen over de correctheid van de benadering van het overzetten van PlayStation Classics.
“Subtiel charmante tv-maven. Unapologetische communicator. Onruststoker. Reiswetenschapper. Wannabe-denker. Muziekfanaat. Amateur-ontdekkingsreiziger.”