Uit een onderzoek in Nederland bleek dat bloedingen door inspanning zelden voorkomen bij mensen met hemofilie en vaker voorkomen bij mensen met lage niveaus van stollingsfactoren – eiwitten die een sleutelrol spelen bij het bevorderen van de bloedstolling.
Meer specifiek onthulde de studie dat patiënten met een stollingsfactoractiviteitsniveau van minder dan 10% meer dan twee keer zoveel kans hadden op inspanningsgerelateerde bloedingen dan patiënten met niveaus van meer dan 10%. De ernst van de ziekte was niet geassocieerd met een verhoogd risico op door inspanning veroorzaakte bloedingen.
“De resultaten van deze studie benadrukken het belang van stollingsfactorniveaus bij het voorkomen van bloedingen”, schreven de onderzoekers. “Deze informatie is van vitaal belang voor het adviseren van patiënten en het ontwerpen van stollingsfactorprofylaxe en niet-alternatieve therapie.”
de studie, “Activiteitsniveaus van stollingsfactoren en risico op bloedingen bij mensen met hemofilie die sporten”, in het tijdschrift Hemofilie.
Nieuwe behandelingen hebben ervoor gezorgd dat meer patiënten aan sport kunnen doen
Mensen met hemofilie, een bloedingsaandoening die wordt veroorzaakt door een tekort aan bepaalde stollingsfactoren – eiwitten die bloedstolsels helpen vormen om overmatig bloeden te voorkomen – lopen een verhoogd risico op spontane spierbloedingen en het ontwikkelen van gewrichtsproblemen.
Met verbeterde behandelingsopties, met name stollingsfactorprofylaxe (profylaxe), is de mogelijkheid voor mensen met hemofilie om te oefenen aanzienlijk toegenomen.
Hoewel sporten met een laag risico nog steeds worden aangemoedigd door de World Hemophilia Federation, zijn hemofiliepatiënten die preventief worden behandeld momenteel net zo actief in sport als de algemene bevolking, inclusief deelname aan activiteiten met een hoog infectierisico, zoals voetbal.
Sportdeelname gaat gepaard met een verhoogd risico op letsel en er kunnen specifieke risico’s zijn voor mensen met hemofilie, met name gewrichts- of intracraniële bloedingen. Gegevens over sportblessures en bloedingen bij patiënten met hemofilie zijn echter schaars en hun evaluatie is essentieel voor een adequate advisering.
In dit onderzoek (NTR6769), analyseerden onderzoekers van het Universitair Medisch Centrum Utrecht gegevens van 125 patiënten met hemofilie (41 kinderen en 84 volwassenen) met als doel het risico op sportgerelateerde bloedingen en blessures te beoordelen, evenals het effect van stollingsfactorniveaus op die risico’s .
Deze resultaten geven aan dat de atletische deelname van l [people with hemophilia] Veilig bij voldoende factorniveaus.
De patiënten in het onderzoek oefenden minstens één keer per week
De hemofiliepatiënten die deelnamen aan het onderzoek waren tussen de 6 en 49 jaar oud en oefenden minstens één keer per week. Ze werden aangeworven om deel te nemen aan de studie van oktober 2018 tot maart 2020, en elke patiënt werd gedurende 12 maanden gevolgd. Gegevens werden vergeleken met informatie van individuen in de algemene bevolking, waaronder 2072 mannelijke deelnemers (645 kinderen en 1427 volwassenen).
De meeste patiënten (90%) hadden hemofilie A en ongeveer de helft (48%) had ernstige hemofilie. De meerderheid (95%) van degenen met een ernstige ziekte gebruikte profylaxe, meestal drie keer per week, met uitzondering van twee jongens die risicovolle sporten beoefenden en die dagelijks profylaxe gebruikten.
Hoewel de frequentie van de behandeling bij kinderen en volwassenen vergelijkbaar was, werden kinderen behandeld met een hogere dosis dan volwassenen. De patiënten hadden een gemiddeld jaarlijks bloedingspercentage en een jaarlijks gewrichtsbloedingspercentage van nul.
Deelnemers meldden een totale sportblootstelling van 15.999, wat neerkomt op 2,5 keer per deelnemer per week. Kinderen deden voornamelijk aan voetbal (40%), fitness (7%) en gymnastiek (4%), terwijl volwassenen aan fitness (29%), hardlopen (16%) en voetbal (8%) deden. Velen (59%) beoefenden ten minste één risicovolle sport, waarbij meer kinderen betrokken waren dan volwassenen (85% vs. 46%).
Een derde van de deelnemers (34%) had geen blessures, terwijl 51 van de 125 die blessures meldden sportgerelateerde blessures hadden (41%). In totaal werden 184 blessures gemeld, waarvan 87 (47%) sportgerelateerd. De meeste sportblessures hadden betrekking op spieren (42%) en gewrichten (35%).
Meer patiënten met ernstige hemofilie meldden meer infecties dan patiënten met een niet-ernstige ziekte (53% versus 29%) en een hoger gemiddeld aantal infecties.
Het aantal sportblessures was vergelijkbaar bij de patiënten en de algemene bevolking
Vergeleken met de algemene bevolking was de algehele sportparticipatie vergelijkbaar en geassocieerd met een vergelijkbare incidentie van blessures gedurende drie maanden.
De meeste deelnemers (62%) meldden geen vervolgbloedingen, terwijl 16% door inspanning geïnduceerde bloedingen meldden.
Deze bloeding, die optrad bij 30% van de sportblessures, ging gepaard met lagere niveaus van stollingsfactoren op het moment van de blessure, wat betekent dat deelnemers met hogere niveaus van stollingsfactoren minder kans hadden op sportgerelateerde bloedingen.
De onderzoekers ontdekten bijvoorbeeld dat patiënten met een stollingsfactoractiviteitsniveau van minder dan 10% tijdens een sportblessure een risico van 41% op bloedingen hadden, terwijl patiënten met een stollingsfactoractiviteitsniveau van meer dan 10% op het moment van de blessure een bloedingsrisico hadden van 20%. %. . %.
Sportgerelateerde bloedingen waren echter niet geassocieerd met de ernst van hemofilie, de gezondheid van de gewrichten, de sportrisicocategorie of de sportintensiteit.
Deze resultaten geven aan dat de atletische deelname van L [people with hemophilia] Veilig terwijl op adequate factorniveaus”, schreven de onderzoekers.
Artsen en [people with hemophilia] Ze kunnen deze bevinding gebruiken om niveaus van geschikte factoren tijdens het sporten te targeten en patiënten, zorgverleners en andere leeftijdsgenoten te informeren over de risico’s en voordelen van sportdeelname, vooral bij degenen die profylaxe gebruiken”, schreven ze.
“Woedend nederige communicator. Typische baconfan. Gepassioneerde schrijver. Trotse popcultuurfanaat. Internetspecialist.”