Zaterdag waagden feestvierders in heel Spanje en Portugal zich op de zwoele lenteavond, in de hoop op een avond om nooit te vergeten. Niemand verwachtte dat een bezoeker uit de ruimte boven hun hoofd zou ontploffen.
Om 23.46 uur schoot in Portugal een vuurbal door de lucht en liet een spoor van brandende graffiti achter. De beelden werden gedeeld op sociale media Toont neergelaten kaken Terwijl de donkere nacht kortstondig overgaat in dag, brandend in schaduwen Sneeuwwitje, Aards Groen en Arctisch Blauw.
Rotsachtige asteroïden veroorzaken strepen hoog in de lucht terwijl ze zichzelf met enige frequentie in de atmosfeer van de aarde vernietigen. Maar dit weekend koerste het projectiel met een opmerkelijke snelheid richting de aarde: ongeveer 160.000 kilometer per uur, meer dan het dubbele van wat een typische asteroïde zou verwachten. Experts zeggen dat zijn pad vreemd is en niet overeenkomt met het type dat nabijgelegen ruimterotsen gewoonlijk volgen.
Dat komt omdat de indringer geen asteroïde was. Ze was Een deel van een komeet – een ijskoud lichaam dat zich mogelijk heeft gevormd aan het begin van het zonnestelsel – verloor zijn strijd met de atmosfeer van onze planeet, 60 kilometer boven de Atlantische Oceaan. De European Space Agency zei dat het onwaarschijnlijk was dat beide objecten de aarde zouden hebben bereikt.
“Het is een onverwacht interplanetair vuurwerk”, zei hij. Meg Schwambeen planetaire astronoom aan de Queen’s University in Belfast.
Het komt niet zelden voor dat kometen vallende sterren produceren. “We hebben het hele jaar door merkbare meteorenregens, die het resultaat zijn van bepaalde komeetpuinwolken die de aarde doorkruisen”, zei Dr. Schwamb. De Perseïden-meteoren, die elk jaar in augustus plaatsvinden, zijn bijvoorbeeld het resultaat van puin dat is achtergelaten door komeet Swift-Tuttle die onze wereld overspoelt.
Deze meteorenregen, de enige splinter van het weekend, verlicht de hemel op een vergelijkbare manier. De lucht vóór objecten wordt gecomprimeerd en verwarmd, waardoor ze gaan koken, corroderen, barsten en vuil verwijderen. Bij dit destructieve proces komt licht vrij en, als het projectiel groot genoeg is, een krachtige schokgolf, terwijl het zijn enorme kinetische energie aan de hemel afgeeft.
“Het weekendstuk is waarschijnlijk iets groter dan een groot deel van de meteoren die we zien tijdens meteorenregens, dus dit zorgde voor een grotere lichtshow”, zei Dr. Schwamb.
Naast de opzichtige prestaties heeft het uiteenvallen van het fragment van de komeet gediend als een proefrit voor experts die de planeet wilden verdedigen tegen… Grote moordende asteroïden.
Een van de principes van planetaire verdediging is het vinden van ruimtestenen voordat ze ons vinden; Op deze manier kunnen de beschermers van de planeet proberen er iets aan te doen. Maar de korst werd vóór zijn ondergang niet over Portugal en Spanje bespioneerd.
“Het was verbazingwekkend om het object te ontdekken voordat het in botsing kwam met de aarde,” zei hij. Juan Luis CanoLid van het Planetary Defense Office bij de European Space Agency.
Angst is dat object Net iets groter De raket van die zaterdag zou opnieuw aan detectie kunnen ontkomen en met dodelijke gevolgen kunnen ontploffen voor een onbewuste en ongewaarschuwde stad. Zo werd de kleine 17,5 meter hoge meteoriet die in 2013 boven de Russische stad Tsjeljabinsk ontplofte, ook niet geïdentificeerd voordat hij arriveerde, en veroorzaakte de explosie, gelijk aan bijna 500.000 ton TNT, schade.
Maar naarmate de technologie op aarde en in de ruimte verbetert, is de hoop dat zelfs kleine, onschadelijke objecten vanuit het hele zonnestelsel kunnen worden opgemerkt (zoals de ijzige bezoeker van dit weekend, die volgens deskundigen slechts een paar meter verderop was), wat training biedt voor de verdediging van de planeet. . Onderzoekers zoeken in de lucht naar veel voorkomende maar ongrijpbare rotsblokken ter grootte van een voetbalveld die een stad kunnen vernietigen.
Gelukkig zal er de komende jaren een reeks observatoria van de volgende generatie beschikbaar komen voor gebruik, waaronder een vernoemd naar een Amerikaanse astronoom, het Vera C. Rubin Observatorium in Chili, dat miljoenen zwakke, voorheen onontdekte asteroïden zal detecteren.
Op dit moment herinnert het tafereel in Spanje en Portugal ons eraan dat de aarde een partner is in het eindeloze planetaire biljartspel van het zonnestelsel, en dat het vinden van zoveel mogelijk dodelijke ruimterotsen een missie van het allergrootste belang is.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”