Wat zit er achter de vreemde daling van de Amerikaanse lichaamstemperatuur in de afgelopen 200 jaar?

Er wordt vaak gezegd dat het menselijk lichaam rust bij een gezonde interne temperatuur van 37°C of 98,6°F.

Deze snelheid werd twee eeuwen geleden in Frankrijk vastgesteld, maar in de tussentijd lijkt onze “normale” fysiologie weinig veranderd te zijn.

Begin vorig jaar kamden onderzoekers in de Verenigde Staten de gegevens uit van veteranen uit de burgeroorlog en nationale gezondheidsenquêtes, en ontdekten dat de temperaturen onder mannen geboren rond de eeuwwisseling 0,59 graden Celsius lager waren dan die van mannen die bijna tweehonderd jaar geleden werden geboren .

Aan de andere kant hebben vrouwen sinds de jaren 1890 een daling van 0,32°C gezien.

Destijds suggereerden de auteurs dat het iets te maken zou kunnen hebben met een ontsteking als gevolg van een ziekte die nauw verband houdt met de lichaamstemperatuur. Met de komst van de moderne geneeskunde hebben we een afname van chronische infecties gezien, en misschien, zoals de auteurs suggereerden, heeft dit bij wijze van spreken tot onze verwarring geleid.

Later in 2020 ontdekte een andere groep onderzoekers een angstaanjagend vergelijkbare daling van de lichaamstemperatuur bij een relatief afgelegen inheemse stam in Bolivia, waar infecties wijdverbreid bleven en medische zorg schaars was, ondanks enkele recente veranderingen.

Het is duidelijk dat de redenen voor de recente daling van de lichaamstemperatuur verder moeten gaan dan verbeterde hygiëne, schoon water of verbeterde medische zorg, en sommige Harvard-onderzoekers onderzoeken nu een andere verklaring: een afname van fysieke activiteit.

Wanneer een persoon regelmatig oefent, valt dit vaak samen met een toename van het metabolisme. Dit kan op zijn beurt de lichaamstemperatuur uren of zelfs een dag verhogen, wat betekent dat metingen van een lagere lichaamstemperatuur kunnen wijzen op verminderde fysieke activiteit.

Helaas zijn de methoden die we tegenwoordig hebben om fysieke activiteit te meten nog geen 200 jaar geleden, dus we kunnen niet echt vergelijken hoe we ons nu verplaatsen met hoe we toen verhuisden.

Maar wat mogelijk zou kunnen zijn, is om historische lichaamstemperatuurgegevens te gebruiken als een “thermometer” om fysieke activiteit te meten voordat we deze dingen gaan volgen.

Als we de relaties tussen fysieke activiteit, stofwisseling en lichaamstemperatuur kunnen modelleren, kunnen we theoretisch achteruit werken.

Het idee begon als een “envelop terug”-berekening onder Harvard-onderzoekers, en hoewel de “eerste schatting van het succes” een goed begin is, vertrouwt het nog steeds op een reeks aannames. Het is echter een interessante hypothese.

Het model dat de onderzoekers uiteindelijk bedachten, ontdekte dat elke stijging van 1 ° C in de historische lichaamstemperatuur gepaard ging met een verandering van ongeveer 10 procent in de stofwisseling in rust.

Gezien het feit dat de lichaamstemperatuur van mannen sinds de jaren 1820 lijkt te zijn gedaald, moet hun stofwisselingssnelheid tegelijkertijd met 6 procent zijn gedaald.

Dit komt volgens de berekeningen van de auteurs neer op ongeveer een half uur lichaamsbeweging per dag. Om precies te zijn, een stevige wandeling van 27 minuten of een langzame run voor een man van 75 kilo.

“Dit is een voorlopige schatting van het nemen van de fysiologische gegevens en het proberen om de afname in activiteit te bepalen,” leg uit Structuurbioloog Andrew Egean van Harvard University.

“De volgende stap zal zijn om te proberen dit als een hulpmiddel toe te passen op andere populaties.”

Aangezien deze initiële schattingen lichaamstemperatuur gebruiken als een indicator van metabolische activiteit en vervolgens metabolische activiteit als een proxy voor fysieke activiteit, is het onwaarschijnlijk dat deze resultaten echt niet representatief zijn voor de werkelijkheid.

Het caloriemetabolisme van een bevolking kan worden beperkt tot meer dan alleen fysieke activiteit, hoewel er geen twijfel over bestaat dat de gemiddelde VS tegenwoordig minder aan lichaamsbeweging doet dan 50 jaar geleden, dankzij auto’s, televisie en het begin van bureauwerk. .

Wat dat met onze stofwisseling en lichaamstemperatuur doet, is minder duidelijk. Het is misschien niet hetzelfde voor mannen en vrouwen.

“Vet werkt ook als een isolator, beïnvloedt de warmteafvoer van het lichaam, terwijl het ook de kosten van PA verhoogt, en onze schattingsmethoden corrigeerden niet voor veranderingen in de vetmassa in de loop van de tijd”, aldus de auteurs. schrijven.

De verminderde behoefte aan thermoregulatie in moderne omgevingen kan ook onze stofwisseling beïnvloeden en kan leiden tot een betere gezondheid en voeding.

Auteurs toegeven Hun berekeningen hebben meer verfijning nodig, maar ze hopen dat hun benadering zal dienen als “een steunpunt om te begrijpen hoe afname van fysieke activiteit de gezondheid en ziekte beïnvloedde tijdens het industriële tijdperk.”

De studie is gepubliceerd in huidige biologie.