NASA’s nieuwste robotverkenner arriveert donderdagmiddag op Mars en het is het derde ruimtevaartuig dat deze maand de planeet bereikt na bezoekers van De Verenigde Arabische Emiraten En de China De Perseverance Chariot gaat naar Jezero Crater, een plek die volgens planetaire wetenschappers een ideale plek zou kunnen zijn om tekenen van leven te vinden die enkele miljarden jaren geleden bewaard zijn gebleven, mocht er leven op Mars ontstaan.
Maar eerst moet de NASA-missie in één stuk landen.
Wanneer is de landing en hoe volg ik deze?
De landing wordt verwacht rond 15:55 ET. NASA TV De uitzending begint om 14:15 uur vanuit de Mission Control Room bij JPL in Californië
Tijdens de landing stuurt het ruimtevaartuig updates over hoe het werkt. Omdat de hoofdantenne niet naar de aarde zou wijzen, zouden de directe verbindingen slechts een reeks eenvoudige tonen zijn.
“We kunnen deze tonen gebruiken om ons over verschillende dingen te vertellen, zoals het afvallen van het hitteschild of iets dergelijks”, zei Allen Chen, de hoofdingenieur voor het landingsgedeelte van de missie, tijdens een persconferentie op woensdag.
Het doorzettingsvermogen zal waarschijnlijk enkele beelden vanaf het oppervlak sturen via NASA’s Mars Reconnaissance Orbiter, maar het kan uren duren voordat het arriveert. “Als we dat krijgen, is het gouden”, zei Jennifer Trosbear, plaatsvervangend projectmanager voor de missie.
Waarom is landen op Mars zo moeilijk?
Kortom, de persistentie zal moeten vertragen van meer dan 12.000 mijl per uur tot een volledige stop tijdens wat NASA “zeven minuten terreur” noemt, gedurende de periode vanaf het binnenkomen van de rover in de atmosfeer tot aan zijn afdaling. Er is geen kans om in te halen. Het pad van doorzettingsvermogen zal het oppervlak van Mars kruisen. De enige vraag is of de rover in één stuk zal eindigen, klaar om aan zijn missie te beginnen, of zal hij in vele stukken uiteenvallen.
De ijle atmosfeer van Mars voegt verschillende moeilijkheidsgraden toe. Het ruimtevaartuig heeft een hitteschild nodig, omdat wrijving van de luchtdeeltjes de onderkant tot duizenden graden verhit. Maar niet genoeg wrijving om het te vertragen voor alleen een mooie parachute-landing.
Wat gebeurt er tijdens de poging om te landen?
Het ruimtevaartuig zal de landing alleen moeten afhandelen. Het duurt 11 minuten voordat het radiosignaal van Mars naar de aarde reist. Dit betekent dat als er iets misgaat, het al te laat zal zijn tegen de tijd dat de mensen van NASA’s Mission Operations Center het bekend maken.
“Het moet allemaal onafhankelijk gebeuren”, zegt Matt Wallace, plaatsvervangend projectmanager. ‘Doorzettingsvermogen moet echt vanzelf naar de oppervlakte komen. Het is als de gecontroleerde demontage van een ruimtevaartuig.’
Ongeveer 80 seconden na het binnengaan van de atmosfeer ervaart het ruimtevaartuig piektemperaturen, waarbij het hitteschild aan de onderkant van de capsule 2370 graden Fahrenheit bereikt. In de capsule, veel minder warmte – rond kamertemperatuur. Naarmate de lucht dichter wordt, blijft het ruimtevaartuig vertragen.
Kleine stuwraketten bovenop de capsule passen de hoek en de daalrichting aan en houden het op zijn pad naar de landingsplaats.
Op een hoogte van ongeveer zeven mijl, vier minuten nadat hij de atmosfeer is binnengegaan, beweegt de capsule met snelheden van minder dan 1.000 mijl per uur. Vervolgens zet hij een enorme parachute in met een diameter van meer dan 21 meter.
Het ruimtevaartuig laat nu het hitteschild vallen, waardoor camera’s en andere gereedschappen het terrein beneden kunnen bewaken om de locatie te bepalen.
Zelfs met de enorme parachute crasht het ruimtevaartuig nog steeds met een snelheid van 200 mph.
De volgende cruciale stap wordt de Sky Crane-manoeuvre genoemd. De bovenkant van de capsule, de achterklep genoemd, wordt weggelaten en weggevoerd door de parachute. Twee stukken van het ruimtevaartuig bleven over. De bovenkant is de aanlegsteiger – in wezen een door raketten aangedreven jet die de rover eronder draagt. De motoren van het landingsplatform sturen eerst om te voorkomen dat ze de achterkant en de luifel raken. Dan vertragen de motoren de daling tot minder dan drie kilometer per uur.
20 meter boven het dak wordt de rover op kabels gelanceerd. De dalende fase gaat door totdat de wielen van de rover de grond bereiken. De kabels worden vervolgens doorgesneden en de steiger vliegt weg om op een veilige afstand van de rover te crashen.
Hoe groot is de kans dat dit lukt?
Ik heb al een keer gewerkt. Het Curiosity-ruimtevaartuig, dat zich momenteel op het oppervlak van Mars bevindt, heeft in 2012 met succes hetzelfde landingssysteem gebruikt. Maar ruimtevaartuigen zijn complexe systemen en één succes is geen garantie voor een tweede succes.
Tenacity heeft sterkere parachutes en een nauwkeuriger navigatiesysteem. NASA-ingenieurs zeggen dat ze probeerden te nemen Elke stap vergroot de kans op succes van allesMaar ze weten niet of ze elk noodgeval hebben opgemerkt.
“We hebben nooit een goede manier gevonden om de kans op succes te berekenen”, aldus dhr. Wallace, plaatsvervangend projectmanager.
In de afgelopen decennia is NASA geslaagd in acht van de negen pogingen om op Mars te landen. De enige mislukking was de Mars Polar Lander in 1999.
“Ik zal erg zenuwachtig worden”, gaf NASA’s waarnemend administrateur, Steve Jorsesk, in een interview toe.
Wat doet de sonde op Mars?
In de afgelopen 20 jaar heeft NASA geleidelijk meer complexe vragen over Mars gesteld. Ten eerste was de mantra “volg het water”, aangezien er ooit leven kan zijn geweest. Met gigantische canyons, kronkelende riviergeulen en droge markeringen van meren, was het duidelijk dat er in het verleden water op Mars stroomde, ook al is de planeet vandaag koud en droog.
De bestemming van doorzettingsvermogen is Jezero Crater. De rover zal de delta van de rivier verkennen die ooit uitmondde in een kratermeer. De sedimentheuvels zijn een veelbelovende plek waar de fossiele chemische kenmerken van oude Mars-microben nog bewaard kunnen worden.
De rover heeft vrijwel hetzelfde ontwerp als de Curiosity rover, die nu de Gale Crater bestudeert. Maar het heeft een verscheidenheid aan hulpmiddelen, waaronder geavanceerde camera’s en lasers die de chemische samenstelling van rotsen en gronddoordringende radar kunnen analyseren. Test deze tools op de grond Toon potentieel om bewaard gebleven tekenen van vorige levens te vinden.
Hoe zit het met een “feesttent”?
NASA’s nieuwe rover heeft een helikopter van vier pond met de naam Ingenuity Hij zal iets proberen dat nog nooit eerder is gedaan: de eerste gecontroleerde vlucht naar een andere wereld in ons zonnestelsel.
Vliegen op Mars is niet eenvoudig. Er zit niet veel lucht in om in te persen om lift te genereren. Op Mars is de atmosfeer slechts 1/100 van de dichtheid van de atmosfeer van de aarde. Minder zwaartekracht – een derde van wat je hier voelt – helpt bij het vliegen. Maar opstijgen vanaf het oppervlak van Mars staat gelijk aan vliegen in de lucht, net zo subtiel als op een hoogte van 30.000 voet op aarde. Geen grondhelikopters hebben deze hoogte gevlogen, wat meer is dan tweemaal de hoogte waarop jets normaal vliegen.
NASA-ingenieurs gebruikten een reeks materialen en vooruitgang in computertechnologie om een aantal van deze uitdagingen te overwinnen. Ongeveer twee maanden na de landing zou het doorzettingsvermogen van de helikopter uit zijn buik neerdalen, en Creativity zou een reeks van ongeveer vijf testvluchten van oplopende duur proberen.
Als ze slagen, kunnen de tests de weg banen voor grotere markiezen in de toekomst. De optie om robotprisma’s te gebruiken, zou het vermogen van het ruimteagentschap om het landschap van Mars in meer detail te bestuderen aanzienlijk kunnen vergroten, net zoals de overgang van vaste landers naar rovers deed in voorgaande decennia.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”