De 30%-belastingregeling voor in Nederland wonende expats trekt effectief hoogopgeleide immigranten aan en verbetert het vestigingsklimaat. Terwijl het Parlement overweegt deze regel af te schaffen, stelt een nieuw rapport voor om de verhouding vast te houden om negatieve economische gevolgen en verhoogde administratieve lasten te voorkomen.
Waarom is dit belangrijk?
Geschoolde werknemers zijn nodig om de Nederlandse innovatie-inspanningen te ondersteunen. Vooral in de deep tech komen veel van deze arbeidskrachten uit het buitenland, wat te wijten is aan het tekort aan Nederlandse techspecialisten. Met een belastingvoordeel van 30% is Nederland een nog aantrekkelijker land voor deze buitenlandse talenten. Het verbieden van deze regel zou riskant zijn, vooral voor hightechgebieden als Amsterdam en Eindhoven, zo blijkt uit een nieuwe studie.
A Begrijpelijke evaluatie Het rapport SEO Economish Onderzoek, opgesteld in opdracht van het Ministerie van Financiën, onderstreept de belangrijke rol die de 30%-belastingfaciliteit speelt bij het aantrekken van hoogopgeleide immigranten naar Nederland. De regeling, die belastingvoordelen biedt aan expats, wordt als cruciaal beschouwd voor het ondernemingsklimaat en de economische groei in het land.
Uit het onderzoek, dat loopt van 2016 tot en met 2022, blijkt dat de 30%-regeling effectief het beste talent aantrekt, waardoor Nederland aantrekkelijker wordt voor mondiale bedrijven. Het rapport waarschuwt dat geplande wijzigingen om het belastingvoordeel te verlagen van 30% naar 30-20-10% in 2024 zouden kunnen leiden tot een daling van het aantal hoogopgeleide immigranten met 10-15%, met een potentiële daling van 40% als de regel wordt gehandhaafd. Volledig geïmplementeerd. geannuleerd.
Een stabiele en voorspelbare belastingfaciliteit
Het rapport benadrukt het belang van stabiele en voorspelbare belastingfaciliteiten om negatieve effecten op investeringsbeslissingen en administratieve kosten te voorkomen. “We hebben geen bewijs gevonden dat de extraterritoriale kosten afnemen met de duur van het verblijf”, stelt het rapport, wat suggereert dat een vast percentage beter zou aansluiten bij de werkelijke kostenontwikkelingen en de administratieve lasten voor werkgevers en de belastingdienst zou verminderen.
Werking van belastingsystemen voor expats:
● 30%-faciliteit: De werkgever mag 30 procent van het salaris gedurende een periode van 5 jaar belastingvrij aan de werknemer uitbetalen. De salariseis van het programma richt zich op hoogopgeleide immigranten die over specifieke ervaring beschikken die in Nederland niet of schaars is.
● Gedeeltelijke buitenlandse belastingplicht: Dit is een optionele regeling om 30% van de gebruikers te onderwerpen aan belasting in het land van herkomst voor activa uit blok 2 en 3.
● Extraterritoriale kostengrafiek (ETK-regeling): De werkgever mag de werkelijke extraterritoriale kosten belastingvrij vergoeden aan alle werknemers. Extraterritoriale kosten zijn extra kosten voor tijdelijk verblijf buiten het land van herkomst in verband met arbeid
De 30%-regeling, waarmee werkgevers momenteel vijf jaar lang 30% van het salaris van een expat belastingvrij kunnen verrekenen, wordt geprezen vanwege de positieve impact op het vestigingsklimaat. Geïnterviewden uit verschillende sectoren bevestigden dat de regeling belangrijk talent helpt aantrekken voor kennisintensieve industrieën, vooral in gebieden als Amsterdam en Brainpoort Eindhoven.
Heroverweeg de veranderingen
In het licht van deze bevindingen dringt het rapport er bij beleidsmakers op aan om de voorgestelde veranderingen te heroverwegen. Het vraagt om het handhaven van een constante ratio om het beste talent te kunnen blijven aantrekken en de Nederlandse economie te kunnen blijven ondersteunen. De evaluatie suggereert ook dat de ervaringseisen moeten worden aangescherpt en dat de opleidingseisen voor migrerende werknemers van buiten de EU moeten worden onderzocht om beter aan te sluiten bij de behoeften van de economie.
Terwijl het Parlement debatteert over de toekomst van de 30%-faciliteit, biedt dit rapport een cruciaal datagedreven perspectief, waarbij de noodzaak wordt benadrukt van beleid dat begrotingsverantwoordelijkheid in evenwicht brengt met de noodzaak om mondiaal talent aan te trekken en te behouden.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”