Dit zijn niet de Olympische Spelen die Peking hoopte te organiseren.
Toen China zeven jaar geleden de Winterspelen van 2022 won in een verrassend nauwe stemming van het Internationaal Olympisch Comité, hadden maar weinigen kunnen voorspellen hoeveel de wereld, en het gastland, zou veranderen tegen de tijd dat ze arriveerden.
Maar nu zijn ze er: aan het begin van het derde jaar van een pandemie; als de tweede opeenvolgende Olympische Spelen gesloten voor bijna alle fans; en op een moment waarop een zelfverzekerd China duidelijk heeft gemaakt dat het een van ’s werelds grootste en meest mondiale sportspektakels wil organiseren, geheel op zijn voorwaarden.
Om op dit punt te komen, heeft China zich door de obstakels heen geploegd waardoor het bod van Peking ooit een kans leek; nieuwe overwinnen door de Spelen (en, naar hij hoopt, het coronavirus) af te schermen in een gesloten gemeenschap ter grootte van een kleine stad; en schudde de veroordeling op het wereldtoneel van zich af vanwege zijn menselijke misbruiken, zijn hardhandige behandeling van zijn buren en zijn strikt autoritair gedrag op het gebied van rechten.
China’s topleider, Xi Jinping, die ooit zijn persoonlijke prestige op het spel zette ter ondersteuning van het bod van Peking, heeft recentelijk de Spelen geprezen als een uitstalraam voor “de grote verjonging van de Chinese natie”. Hij combineert sport en machtspolitiek en zal op vrijdag, de dag van de openingsceremonie, president Vladimir V. Poetin van Rusland ontvangen, terwijl de crisis over Oekraïne voortduurt.
Maar voor een machtig en trots China, en voor zijn dankbare IOC-partners, zullen dit ook een Olympische Spelen van primeurs zijn – met name door te zien dat Peking de eerste stad wordt die zowel de zomer- als de winterspelen organiseert. De Olympische Spelen zullen de eerste zijn voor zeven nieuwe disciplines, voor een nieuwe generatie atleten en voor een groot deel van China, waar wintersport aan populariteit wint.
De aanloop is natuurlijk niet zonder problemen verlopen. Russische, Tsjechische en Noorse teams hebben uitbraken van coronavirus gemeld die hun hoop op medailles in gevaar kunnen brengen. Minstens twee Amerikaanse bobsledders hebben ook positief getest. Maar grote sterren blijven: Mikaela Shiffrin in het alpineskiën. Chloe Kim en Shaun White aan het snowboarden. De kunstschaatsers Nathan Chen en Yuzuru Hanyu.
Net als in het verleden van Games, waren er atleten wiens verhalen de grenzen overstijgen, zoals de Chinees-Amerikaanse freestyleskiër Eileen Gu, die goud zal najagen in drie evenementen, en anderen die erfenissen in hun disciplines proberen te verstevigen. Johannes Klaebo, de Noorse langlaufer, zal proberen om zes medailles te winnen in één Spelen. Ireen Wüst, de Nederlandse schaatser, gaat voor een medaille op de vijfde Olympische Spelen op rij mikken. En dan is er Claudia Pechstein die een van haar eigen achtervolgt, enigszins ongelooflijk, op de leeftijd van 49.
Hun hoop en hun uitdagingen zullen uitkomen in de 17 dagen die volgen op de openingsceremonie van vrijdag, die van achter (meestal) gesloten deuren naar de wereld wordt gestraald, wanneer de menigte afwezig zal zijn, maar de overwinningen, de teleurstellingen, het drama en het liefdesverdriet zal maar al te echt zijn.
“Woedend nederige communicator. Typische baconfan. Gepassioneerde schrijver. Trotse popcultuurfanaat. Internetspecialist.”