Nintendo klinkt leery van acquisities, maar is niet tegen hen

Terwijl Xbox en Sony een overnamewapenwedloop aangaan, is Nintendo niet zo happig om een ​​hele reeks gamestudio’s over te nemen. Ina een recente investeerdersbijeenkomst werd Nintendo Shuntaro Furukawa gevraagd over het verwerven van gamebedrijven – een tijdige vraag van de president zeker.

“Ons merk is gebouwd op producten die met toewijding zijn gemaakt door onze medewerkers, en het zou geen pluspunt zijn om een ​​groot aantal mensen in onze groep te hebben die geen Nintendo-DNA hebben”, antwoordde Furukawa, zoals gerapporteerd door Bloomberg en Reuters.

Nintendo is niet helemaal Tegen overnames, eraan toevoegend dat het bedrijf er voor openstaat als dat nodig is. Maar de belangrijkste conclusie van Furukawa’s antwoord is “Nintendo DNA”.

Als Nintendo een heleboel willekeurige heeft gekocht game-ontwikkelaars, het argument is het kan het algehele merk verdunnen. Wat Nintendo, nou ja, Nintendo maakt, zou worden afgezwakt. De geheime saus zou die speciale smaak verliezen. En dat zou, zoals Furukawa al zei, geen pluspunt zijn, maar eerder een groot minpunt.

Daarom, als Nintendo een uitgever of een studio zou verwerven, zou het een bedrijf moeten zijn dat zijn denkwijze of ambacht weerspiegelt. Het zou logisch zijn om een ​​gamebedrijf te kopen waarmee het eerder heeft samengewerkt – iets dat Nintendo eerder heeft gedaan, zoals blijkt uit de aankoop van Monoliet Zacht. Overname van bijvoorbeeld Camelot Software Planning, de studio achter Mario Tennis en Mario Golfzou ook logisch zijn, maar lijkt niet helemaal nodig gezien de hechte samenwerking van de bedrijven.

Er zijn andere mogelijke prospects en gamestudio’s die ook zinvol zijn om te kopenzeker, maar gezien de parameters van Nintendo, klinkt het niet alsof het bedrijf klaar is om te gaan kopen à la Microsoft en Sony.

In de kern is Nintendo geen onderneming die is gebouwd op bedrijfsconsolidatie. Het is een bedrijf dat hardware en games maakt voor die hardware. Dat staat in zijn DNA gegrift.