Nederlandse studie vindt dat zittend leven leidt tot meer gewichtsverlies

Je veilig voelen waar je woont, kan de sleutel zijn tot afvallen, zo zal het European Congress on Obesity (ECO) in Dublin, Ierland (17-20 mei) horen.

Voorlopig Nederlands onderzoek toonde aan dat zich veiliger voelen in hun buurt geassocieerd was met meer gewichtsverlies bij deelname aan leefstijlinterventies.

De term ‘buurtveiligheid’ omvatte vier dimensies: niet bang zijn voor criminaliteit of intimidatie tijdens het wandelen door de buurt, zich veilig voelen tijdens het lopen of fietsen door druk verkeer, voldoende verlichting van de straten ’s avonds en ’s nachts en de afwezigheid van jongeren rondhangen. Regio.

Er werd daarentegen geen significant verband gevonden tussen toegang tot boodschappen of sportfaciliteiten en gewichtsverlies.

Een lagere sociaaleconomische status, vaak gemeten aan de hand van buurtkenmerken of postcodes, is een bekende risicofactor voor obesitas. Leefstijlinterventies, zoals dieet- en bewegingsprogramma’s, kunnen een belangrijke rol spelen bij het aanpakken van obesitas. Er is echter weinig bekend over de invloed van buurtkenmerken op het succes van dergelijke interventies.

Om meer te weten te komen, bestudeerde Boëlle Brouwer van het Universitair Medisch Centrum Rotterdam, Rotterdam, Nederland, de relatie tussen buurtkenmerken en veranderingen in middelomtrek en gewicht bij proefpersonen die deelnamen aan een 1,5 jaar durende gecombineerde multidisciplinaire leefstijlinterventie.

De studie omvatte 122 zwaarlijvige proefpersonen (74,6 procent vrouwen, gemiddelde BMI = 39 kg/m).²) die tussen oktober 2011 en april 2022 deelnamen aan de interventie, die onder meer bestond uit voedingsadvies, beweging en cognitieve gedragstherapie.

Alvorens met het programma te beginnen, werd de deelnemers gevraagd een vragenlijst in te vullen waarin buurtkenmerken werden beoordeeld, gericht op vijf factoren: buurtveiligheid (vier items – zie hierboven), buurtaantrekkelijkheid (vier items – aanwezigheid van bomen langs de weg, aanwezigheid van een nabijgelegen park, schoon en opgeruimd uiterlijk van de buurt en algemene aantrekkelijkheid van het gebied als een aantrekkelijke plek om te wonen), sociale cohesie (drie componenten: een gevoel van eenheid in de buurt, mensen in de buurt hebben positieve sociale interacties met elkaar en mensen in de buurt zijn bereid elkaar te helpen), en toegang tot boodschappen (een onderdeel: de mogelijkheid om dagelijkse boodschappen in de buurt te doen) en toegang tot sportfaciliteiten (een onderdeel – sportfaciliteiten in de buurt hebben).

Lengte, gewicht en middelomtrek werden gemeten voor aanvang van het programma, na 10 weken en na 1,5 jaar.

Uit de studie bleek dat personen die hoger scoorden op een maatstaf voor buurtveiligheid (met een mogelijke algemene score variërend van 1 tot 5, waarbij 5 het hoogste gevoel van veiligheid aangeeft), een grotere afname van zowel het gewicht als de middelomtrek ervoeren.

Hogere resultaten in vivo veiligheid waren geassocieerd met toegenomen gewichtsverlies na 10 weken. Concreet ging een stijging van 1 punt in de buurtveiligheidsscore gepaard met een initieel gewichtsverlies van 1,3%.

Evenzo werd een groter gevoel van veiligheid in de buurt gekoppeld aan meer gewichtsverlies en een grotere afname van de tailleomtrek aan het einde van het programma (na 1,5 jaar). Een toename van 1 punt in de buurtveiligheidsscore op lange termijn ging gepaard met een gemiddelde afname van 3,2% in gewicht en een gemiddelde afname van 2,6% in tailleomtrek (de laatste wijst op een positieve verandering in lichaamssamenstelling in de richting van minder accumulatie van buikvet).

Mevrouw Brewer zegt: “Opmerkelijk genoeg waren deze resultaten onafhankelijk van geslacht, leeftijd en opleidingsniveau.

“Er zijn verschillende mogelijke redenen waarom veiligheid in de buurt zo belangrijk is. Mensen zijn misschien minder bereid om uit te gaan als ze zich onveilig voelen, wat leidt tot minder lichaamsbeweging. Een andere verklaring zou kunnen zijn dat een onveilig gevoel het stressniveau verhoogt, wat kan bijdragen aan ongezond eetgedrag.” en verhoogde stress.” We kunnen ook niet uitsluiten dat veiligheid in de buurt samenhangt met andere factoren, zoals armoede, die belangrijk kunnen zijn voor het gevonden verband.”

De studie gaf ook aan dat het verhogen van de score voor sociale cohesie met één punt (variërend van 1 tot 5, waarbij 5 het hoogste gevoel van sociale cohesie aangeeft), de neiging had om in de eerste 10 weken een gemiddelde afname van 1,3 procent in tailleomtrek te geven. Nogmaals, dit was onafhankelijk van geslacht, leeftijd en opleidingsniveau.

Mevrouw Brewer zegt: “Over het algemeen is bekend dat sociale cohesie deelnemers sociale steun en motivatie kan bieden. Je verbonden voelen met en gesteund worden door mensen in je omgeving kan de naleving van gezond gedrag vergroten en de algehele resultaten van leefstijlinterventies verbeteren.”

Er werden geen significante associaties gevonden tussen sociale cohesie, gewicht en middelomtrek.

Er werden geen significante associaties gevonden tussen toegang tot boodschappen of sportfaciliteiten en veranderingen in gewicht of tailleomtrek.

Er waren echter aanwijzingen voor een mogelijk verband tussen de aantrekkelijkheid van de buurt en gewichtsverlies op de lange termijn en veranderingen in de tailleomtrek, bij correctie voor geslacht, leeftijd en opleidingsniveau.

Mevrouw Brewer zegt: “Onze bevindingen suggereren dat als u zich onzeker voelt waar u woont, dit uw kansen op succesvol gewichtsverlies als reactie op veelvoorkomende levensstijlinterventies kan verkleinen.

“We hebben meer onderzoek nodig om te bepalen hoe veiligheid in de buurt het gewicht en de tailleomtrek kan beïnvloeden en of gevoelens van veiligheid verband houden met andere factoren zoals huisvesting, stress of armoede.”

Studie co-auteur professor Elisabeth van Rossum, eveneens van Universitair Medisch Centrum Rotterdam, vult aan: “We richten ons vaak op individuen in het kader van een leefstijlinterventie voor mensen met obesitas. In dit onderzoek vonden we aanwijzingen dat de sociale en fysieke omgeving waarin ze leven mogelijk een rol speelt in het succes van de interventie, hoewel we verder onderzoek nodig hebben om te zien of dit een oorzakelijk verband heeft.

“Als blijkt dat deze omgevings- en sociale factoren inderdaad bepalend zijn voor het succes van een gerichte leefstijlinterventie, dan moeten we onderzoeken in hoeverre dit ook geldt voor individuen die op eigen kracht proberen af ​​te vallen.”