Vrijdag werd een kleine, ogenschijnlijk gewone varen die alleen op een afgelegen eiland in de Stille Oceaan groeit, gekroond tot het Guinness Book of World Records omdat hij het grootste genoom heeft van elk levend organisme op aarde.
nieuwe Caledonische varen, Tmesipteris oblanceolataHet bevat meer dan 50 maal meer DNA in de kern van zijn cellen dan mensen.
In een nieuwe studie zeiden wetenschappers dat als DNA uit een van de cellen van de varen – die slechts een fractie van een millimeter breed is – zou worden geanalyseerd, deze 106 meter (350 voet) zou uitstrekken.
Als het rechtop zou staan, zou het DNA groter zijn dan de toren met de beroemde Big Ben-klok in Londen.
Het varengenoom weegt 160 gigabaseparen, wat een maat is voor de lengte van het DNA.
Dit is zeven procent groter dan de vorige recordhouder, de Japanse bloeiende plant Paris japonica.
Het menselijk genoom is slechts 3,1 gigabyte groot.
Als ons DNA zou worden ontrafeld, zou het ongeveer twee meter lang zijn.
Elijah Leach, een van de deelnemers aan het onderzoek en onderzoeker bij de Royal Botanic Gardens Kew in Groot-Brittannië, vertelde AFP dat het team ‘echt verrast was iets te vinden dat zoveel groter was’. Parijs Japonica“.
“We dachten dat we de biologische limiet al hadden bereikt”, zei ze. “We verleggen echt de grenzen van de biologie.”
De varen, die 5 tot 10 centimeter lang is, wordt alleen gevonden in Nieuw-Caledonië, een gebied in de Franse Stille Oceaan dat recentelijk onrust heeft gekend.
Twee leden van het onderzoeksteam reisden in 2023 naar het hoofdeiland, Grande Terre, en werkten samen met lokale wetenschappers aan het onderzoek dat in het tijdschrift werd gepubliceerd. iWetenschap.
Guinness World Records kende de varen de ‘titel van grootste genoom’ toe.
Adam Millward, hoofdredacteur van Guinness World Records, zei dat de overwinning van de ‘onschadelijke’ varen aantoonde dat ‘recordhouders niet altijd de meest opvallende aan de buitenkant zijn’.
Wat is een genoom ook alweer?
Er wordt geschat dat mensen meer dan 30 biljoen cellen in ons lichaam hebben.
Binnen elk van deze cellen bevindt zich een kern die DNA bevat, wat “een instructieboek is dat een organisme zoals wij vertelt hoe te leven en in leven te blijven”, legde Leach uit.
Al het DNA van een organisme wordt zijn genoom genoemd.
Tot nu toe hebben wetenschappers de omvang van het genoom geschat op ongeveer 20.000 organismen, wat slechts een klein deel van het leven op aarde is.
Onder de dieren is de gemarmerde longvis de grootste, met 130 GB.
Hoewel planten de grootste genomen hebben, kunnen ze ook ongelooflijk kleine genen hebben. Het genoom van de vleesetende Genlisea aurea bedraagt slechts 0,06 Gb.
Maar wij mensen hoeven ons niet minderwaardig te voelen als we onszelf vergelijken met de machtigen T. oblanceolata.
Al het bewijsmateriaal suggereert dat het hebben van een groot genoom een slechte zaak is, zei Leach.
Hoe meer DNA je hebt, hoe groter je cellen volledig moeten worden verdicht.
Voor planten betekenen grotere cellen dat zaken als bladporiën groter moeten zijn, waardoor ze langzamer kunnen groeien.
Het is ook moeilijk om van al dat DNA nieuwe kopieën te maken, wat hun reproductieve mogelijkheden beperkt.
Dit betekent dat de meest massieve genomen verschijnen in langzaam groeiende vaste planten die zich niet gemakkelijk kunnen aanpassen aan tegenslagen of kunnen concurreren met de concurrentie.
De grootte van het genoom zou daarom van invloed kunnen zijn op de manier waarop planten reageren op klimaatverandering, veranderingen in landgebruik en andere milieu-uitdagingen veroorzaakt door mensen, zei Leach.
Waarom al dit DNA?
Het is mogelijk dat er ergens grotere genomen bestaan, maar Leach denkt dat deze varen bijna de limiet heeft bereikt.
“Ik kan niet begrijpen hoe een organisme met al dit DNA functioneert,” zei ze.
Ze erkende dat wetenschappers niet weten wat het grootste deel van het DNA in zulke enorme genomen doet.
Sommigen zeggen dat het meeste ‘junk-DNA’ is.
‘Maar misschien is dat onze onwetendheid,’ zei Leach. ‘Misschien heeft het een functie, en moeten we die nog vinden.’
Jonathan Windle, een botanicus aan de Iowa State University die niet bij het onderzoek betrokken was, is het ermee eens dat de hoeveelheid DNA die de varen bevat “verbazingwekkend” is.
Maar hij vertelde AFP dat dit “slechts de eerste stap vertegenwoordigt”.
“Een groot mysterie is wat al deze diversiteit betekent – hoe groeien en krimpen genomen, en wat zijn de evolutionaire oorzaken en gevolgen van deze verschijnselen?”
© Agence France-Presse
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”