“Dit is allemaal erg nieuw voor ons. We zijn nog nooit eerder naar een Olympische Spelen geweest.” Nu is Hannah Matthews op de Olympische Spelen. Het is hier in Tokyo, in het Oi Hockey Stadium. Het was een open weg, geparkeerd, op een soort weg. Maar het is hier, het is nu.
Haar woorden klinken, zo niet licht defensief, dan voorzichtig als Ierland Zuid-Afrika speelt in hun eerste poolwedstrijd op zaterdag, een historische wedstrijd als eerste en altijd eerste ding. Zaterdag is een collectieve sprong in wat ooit gewoon Dreamland-hockey was.
Maar wat nodig is, is de voeten op de grond zetten. Er wordt veel gereden op Ierse prestaties. Bolters op de recente Wereldbeker in Londen 2018, de enige glimp die het bredere publiek van het Ierse team lijkt te hebben gekregen, is een zang- en dansgroep die grotere teams neerhaalt op weg naar de Wereldbekerfinale.
“We zijn een van de weinige teams in het toernooi die nog niet eerder op de Olympische Spelen zijn geweest, en we komen ook in een sfeer die we niet erg gewend zijn”, zegt ze.
Het is allemaal waar. Toen het virus zich verspreidde, werden een geplande reis met warm weer en een reeks wedstrijden in Maleisië geannuleerd en kreeg Ierland te maken met de hete stoombaden van Dublin.
Het team liep ook een Europees Kampioenschap dat niet zo succesvol was als ze hadden gehoopt, en het is de vraag of er een beetje twijfel in de geest is geslopen.
Maar Ierland is een expert in misclassificatie. Matthews lijkt minder sceptisch over de vorm van het team en meer in lijn met de winstpercentages op een bepaalde dag, en komt uit de rechterkant van de marges in Tokio.
We staan op de achtste plaats van de wereld. Het is niet alsof we in de top vijf staan. Ik zou zeggen dat we relatief onder de radar zijnراد
Deze zinsnede “op de dag” is een soort teamhymne geworden. Ze kunnen die dag van iedereen winnen en zullen leven in die hoopvolle geest die hen drie jaar geleden zo rijkelijk leidde.
“Zuid-Afrika en India staan qua ranking waarschijnlijk het dichtst bij ons”, zegt de 30-jarige. “Maar in hockey kan alles gebeuren. Dus het beheert onze emoties als we gaan.
“Ik denk dat we zeker teleurgesteld zijn”, zegt ze over de euro. “We hadden het gevoel dat we niet goed speelden en hoe goed we trainden.
“Dat was absoluut frustrerend. Maar zet het in de juiste context en de Europeanen zijn een bruut toernooi. Je kunt er niet tegen om fouten te maken door tegen teams van hoge kwaliteit te spelen, dus ik denk dat we veel positieve punten kunnen pakken.”
“We hadden de beste Olympische voorbereiding die je je maar kunt wensen en we hebben de fouten gezien die we hebben gemaakt en we kunnen eraan werken. We hebben dus veel te verbeteren en dat weten we nu.”
Chloe Watkins, Hannah Matthews en Anna O’Flangan vieren de kwalificatie van Ierland voor de Olympische Spelen van Tokio. Foto: Morgan Tracy/INFO
Zuid-Afrika staat op de 16e plaats in de wereld, lager dan de 8e van Ierland. Zoals altijd zal er niets anders zijn dan een overwinning als Ierland ambities heeft om vooruit te komen.
Na Zuid-Afrika nemen ze het op tegen het Nederlands elftal dat op nummer één van de wereld staat. Het winnen van de eerste twee wedstrijden is een platform om hun derde wedstrijd in groep A uit te dagen tegen Duitsland, het op twee na beste team ter wereld.
“Er zijn 12 teams in het toernooi”, zegt Matthews. “We staan achtste in de wereld. Het is niet alsof we in de top vijf staan. Ik zou zeggen dat we relatief onder de radar zijn, maar niet zo veel op het WK. De teams zullen zeker meer van ons op de hoogte zijn.”
Matthews, een leraar op school, moest ontslag nemen nadat hij vorig jaar de baan had gedeeld. Ze kon geen parttime contract krijgen, dus gooide ze alles in Tokio.
Ze stopte de carrière en ging de weg die ze hoopte. Terwijl ze zich voorbereidde voordat ze bijna twee weken geleden in Tokio aankwam, ontdekte ze wat het betekent om het leven te leiden dat je als fulltime gamer zou moeten leiden.
Het is dus heel belangrijk dat het team zich aan onze cultuur houdt. Dit is iets dat heel natuurlijk voor ons is, dus we zullen er niet teveel over nadenken
Ze zegt: “Vreemd.” “Vroeger was je altijd onderweg en dan leun je ineens gewoon achterover en doe je de dingen die je had moeten doen. Het voelt gewoon raar, een beetje angstig dat je iets zou moeten doen.”
“Het kostte me veel druk en stelde me in staat om me volledig aan het programma te wijden en niet van de sportschool naar het werk te rennen, van training naar training, dus het was een echte vermomde zegen.”
Je zult zien hoeveel genade op zaterdag en hoeveel de beroemde teamgeest die ze koesterde en opriep in Londen nog steeds intact is. Er zijn een paar nieuwe gezichten, Sarah McCauley, Hannah McLoughlin, Zara Malcid en Michelle Carey.
Maar er zijn nog veel senioren van het WK over. Ze hebben net als iedereen een idee van wat Matthews in petto heeft.
“De teamgeest is enorm. Het duurt lang in zulke krappe ruimtes”, zegt ze. “Het is een intens toernooi en ook met Covid-beperkingen. Het is dus erg belangrijk dat het team zich aan onze cultuur houdt. Dat is iets dat heel natuurlijk voor ons is, dus we zullen niet te veel nadenken.”
De top vier van meest succesvolle teams – Nederland, Australië, Duitsland en huidig kampioen GB – wonnen 17 van de 30 beschikbare Olympische medailles, terwijl de rest van de landen er 13 verzamelden. Nederland en Australië wonnen elk drie keer de gouden medaille.
Dus in een leeg stadion zou Zuid-Afrika een winnende start moeten zijn.
“We hebben allemaal veel ervaring met spelen tegen absoluut niemand”, zegt de Ierse verdediger met zelfspot. “Het is iets dat we gewend zijn. Ik denk niet dat het ons zal beïnvloeden. Het komt goed met ons.”
Het was vervallen en ondergewaardeerd. Klaar om weer te gaan.
“Woedend nederige communicator. Typische baconfan. Gepassioneerde schrijver. Trotse popcultuurfanaat. Internetspecialist.”