Vandaag is de dag dat Joe Biden wordt beëdigd als president van de Verenigde Staten van Amerika, waarmee de termijn van vier jaar van Donald Trump wordt beëindigd. De gebeurtenis komt na de meest controversiële Amerikaanse verkiezingen in de geschiedenis, een verkiezing die ontsierd is door beschuldigingen van verkiezingsfraude en burgerlijke onrust.
Laten we in plaats van in de nachtmerrie van de Amerikaanse politiek terecht te komen, van de gelegenheid gebruikmaken om de ongelooflijke geschiedenis tussen Nederland en Amerika te vieren. Een geschiedenis die zo’n 400 jaar geleden begon in de tijd van de Republiek.
De eerste Nederlander in Amerika
De eerste interactie tussen Holland en Amerika dateert uit de 16e eeuw toen Europese kolonisten de oostkust van Amerika begonnen te koloniseren. De eerste Nederlandse kolonie heette Nieuw-Nederland en werd in 1624 door de Nederlandse Republiek erkend. Nieuw-Nederland strekte zich ruwweg uit van Cape Cod (nabij het huidige Boston) tot het schiereiland Delmarva (waar Delaware zich bevindt) en werd voor het eerst bewaard door de Nederlandse West-Indische Compagnie. Om te profiteren van de bonthandel.
Het gebied werd uiteindelijk afgestaan aan de Engelsen in 1674, maar vroege Nederlandse nederzettingen hadden een duidelijke impact op de moderne Verenigde Staten. Nederlandse kolonisten bouwden een fort, dat hij Fort Amsterdam noemde, om hun commerciële belangen in het gebied te beschermen. Het kasteel groeide uiteindelijk uit tot een nederzetting, die Nieuw Amsterdam heette en diende als zetel van de koloniale regering in Nieuw Holland. Het werd uiteindelijk de hoofdstad van Nieuw Nederland in 1625. Nieuw Amsterdam werd omgedoopt tot New York City toen het voor het eerst werd veroverd door de Engelsen en het gebied werd uiteindelijk het centrum van de moderne stad.
Erkenning van de Verenigde Staten
De Nederlanders waren in feite het tweede land dat de Verenigde Staten van Amerika officieel erkende in 1782. Zes jaar eerder, in 1776, had een Nederlander echter al ingestemd met de allereerste formele groet ooit aan een schip dat met de Amerikaanse vlag zwaaide. De Nederlandse gouverneur, Johannes de Graf, vuurde de kanonnen van Fort Oranje af op Sint Eustatius als reactie op een schip onder de vlag van de Grand Union van de Verenigde Staten, en vuurde dertien keer met zijn geweren om zijn aankomst aan te kondigen. De groet met dertien schoten was een verwijzing naar de dertien koloniën die in opstand kwamen tegen Engeland. De Nederlandse regering wees deze suggestie echter af en De Graaf werd teruggeroepen naar Nederland om zijn daden toe te lichten.
Tegen het einde van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog reisde John Adams, de grondlegger en tweede president van de Verenigde Staten, naar Nederland en werd op 19 april 1782 door de Nederlandse regering in Den Haag ontvangen. Hij werd erkend als gezant of minister. Commissaris uit de Verenigde Staten van Amerika in Nederland. Door John Adams officieel te erkennen als gezant van Amerika, erkende Nederland officieel de Verenigde Staten als zijn eigen land. Het huis dat John Adams in Den Haag kocht, werd de eerste Amerikaanse ambassade ter wereld.
Samen vechten
Sindsdien hebben de Verenigde Staten en de Verenigde Staten door de geschiedenis heen zij aan zij gevochten in een aantal conflicten. Misschien was de eerste keer in 1832, toen de Amerikaanse marine het dorp Kuala Patti in West Sumatra, Indonesië, aanviel. Het doel van de aanval was om de lokale Maleisiërs te straffen voor het afslachten van de bemanning van het Amerikaanse koopvaardijschip Friendship. Omdat het gebied destijds deel uitmaakte van Nederlands-Indië, reageerden ook de Nederlanders op het incident en vielen het dorp aan. Nederlandse officieren hielpen de Amerikanen ook bij een nieuwe bestraffende aanval op het dorp Sumatra nadat de lokale Maleisiërs zes jaar later in 1838 de bemanning van een ander Amerikaans koopvaardijschip hadden gedood.
De Nederlanders en de Amerikanen zullen opnieuw aan dezelfde kant vechten tijdens de belegering van internationale milities in 1900. Toen een internationale strijdmacht werd uitgezonden om ongeveer 900 mensen uit Europa, Japan en Amerika te bevrijden, die zich schuilhielden in de Beijing Mandate-buurt van wat nu Beijing is. Ze zochten hun toevlucht tot boksers, leden van de geheimzinnige anti-imperialistische, xenofobe en antichristelijke samenleving. De belegering werd uiteindelijk verbroken nadat de legers van Boxer en Qing (de toenmalige heersende familie van China) werden verslagen.
Tijdperk van de wereldoorlog
De Nederlanders waren berucht om hun neutraliteit in het begin van de twintigste eeuw en handelden openlijk met iedereen terwijl ze allianties vermeden en bleven hun controle over Nederlands-Indië handhaven. Nederland werd echter in 1940 bezet door de nazi’s en bleef onder bezetting tot 1945. Ondertussen viel Japan Indonesië binnen en bezette het, waardoor een einde kwam aan de Nederlandse heerschappij en controle over zijn koloniën.
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog probeerden de Nederlanders de controle over hun land in Indonesië terug te krijgen. Ze stuitten echter op fel verzet van de lokale bevolking en nadat de internationale publieke opinie zich tegen hen had gekeerd vanwege de brutaliteit van hun acties tijdens dit conflict, erkenden ze eindelijk de onafhankelijkheid van Indonesië. Vooral de Verenigde Staten bewonderden het anticommunistische Indonesië en drongen erop aan dat de Nederlanders het land verlaten.
Ook hebben de Verenigde Staten na de Tweede Wereldoorlog geld overgemaakt naar Nederland, als onderdeel van het Marshallplan, om de Nederlandse economie te stimuleren en de Nederlandse technologie te moderniseren. De Verenigde Staten hebben ooit gedreigd alle Marshall-steun af te snijden als Nederland de onafhankelijkheid van Indonesië niet formeel zou erkennen. Uiteraard heeft dit de betrekkingen tussen Nederland en de Verenigde Staten niet geschaad, want in de jaren vijftig werden de Amerikanen en de Nederlanders tijdens de Koude Oorlog als ideale bondgenoten omschreven.
Moderne relaties
Tegenwoordig onderhouden Nederland en de Verenigde Staten nog steeds nauwe vriendschappelijke betrekkingen. Dit komt niet alleen door historische banden, maar ook door een gemeenschappelijke visie op mensenrechten, vrijheid en economie, zoals voormalig president George W. Bush de Verenigde Staten en Nederland omschreef als ‘zusterlanden’.
De economische betrekkingen tussen beide landen hebben grote successen geboekt voor zowel Nederlandse als Amerikaanse bedrijven. Tegenwoordig is Nederland de derde grootste buitenlandse directe investeerder in de Verenigde Staten en de Verenigde Staten de grootste investeerder in Nederland (geïnvesteerd in 2018 meer dan $ 711 miljard). Deze relatie creëerde en behield ongeveer 700.000 Amerikaanse banen.
De twee landen blijven ook samenwerken op mondiale politieke schaal en hebben met elkaar samengewerkt binnen mondiale organisaties zoals de Verenigde Naties en de NAVO, evenals de Wereldhandelsorganisatie en de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling om een gedeelde economie te bevorderen. Interesses.
De Nederlanders blijven ook vechten met de Amerikanen en hebben hun krachten verenigd in meerdere conflicten zoals de Koreaanse oorlog (onder de Verenigde Naties) en de Golfoorlog, en de twee landen zijn samen actief geweest in vredeshandhavingsinspanningen over de hele wereld.
Een ononderbroken relatie
Zoals we kunnen opmaken uit deze ongelooflijk korte geschiedenis van de betrekkingen tussen de VS en Nederland, hebben de twee landen een lange en hechte vriendschap gehad. Officiële betrekkingen begonnen in 1782, en precies 200 jaar later beschreef voormalig president Ronald Reagan de Liga als “de langste vreedzame relatie die niet is verbroken tussen ons en enig ander land”.
Door hun koloniale banden en geschiedenis hebben de Nederlanders een blijvende erfenis nagelaten aan de Verenigde Staten, en zoals voormalig president Barack Obama zei: “Zonder Nederland zou er geen Verenigde Staten van Amerika zijn zoals iedereen die nu kent.”
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”