Alexi Navalny, Ruslands beroemdste oppositiefiguur, een permanente doorn in het oog van Poetin en momenteel te gast in de staatsgevangenis, krijgt een krachtige en persoonlijke blik van dichtbij in deze actievolle, actievolle documentaire die nooit helemaal vult. Daniel Rohr. samenwerking tussen HBO Max en CNN Films marine, Het biedt een blijvende blik op een knappe, gearticuleerde en schijnbaar onbevreesde familieman die op 20 augustus 2020 bijna vermoord werd door wat duidelijk politiek ingehuurde moordenaars waren. Premium-toegang biedt de mogelijkheid voor een internationaal publiek om een gedreven personage te leren kennen die constant heel weinig dingen zegt die ze willen riskeren. Iedereen die de hedendaagse internationale politiek volgt, zal het verslinden.
“Ik zal tot het einde van mijn dagen een soort martelaar zijn”, zei Navalny al vroeg in zeer goed Engels, en hij kon zeker niet beweren dat hij niet wist wat er met hem zou gebeuren als hij met zijn familie op een dag naar Rusland terugkeerde. commerciële vlucht uit Duitsland precies een jaar geleden en werd Hun meteen in de gevangenis gegooid, waar hij nog steeds zit.
Navalny was lange tijd een doorn in het oog van Poetin, wat amusant duidelijk werd in een uittreksel van de televisietoespraak die de Russische leider een paar jaar geleden hield toen hij uitvoerig klaagde over zijn tegenstander, maar zijn naam niet kon vrijgeven. Lang, blond, blauwe ogen, charismatisch, ziet er jonger uit dan 45, Navalny heeft een fellowship aan de Yale University, noemt zichzelf een ‘anticorruptieactivist’, noemt zijn politieke partij ‘Toekomstig Rusland’ en stelde zich in 2016 kandidaat voor het presidentschap.
Al het bovenstaande zou meer dan genoeg zijn om Poetin en zijn handlangers aan te zetten, en je zou kunnen denken dat het opsluiten van de leider op de macht voldoende was om elke ontluikende dissident in toom te houden. Maar zelfs een beetje tegenstand is duidelijk te veel voor de machtigen, dus twee dagen nadat op Navalny TV een reportage was uitgezonden over corruptie in Siberië, maakte het vliegtuig waarin hij zat een noodlanding zodat hij onmiddellijk aan de beademing kon worden gelegd in een poging om zijn leven te redden.. Kort nadat hij naar Berlijn was gebracht, waar hij herstelde van wat blijkbaar een poging was om hem met gif te doden, werd hij getraceerd naar het Signal Institute in Moskou, dat officieel gespecialiseerd was in sportvoedingsdranken.
Anderen waren misschien gedisciplineerd of gemotiveerd om de ervaring op te geven, maar Navalny, wiens vaders familie uit Tsjernobyl kwam,
druk erop. In een buitengewone reeks telefoontjes door Navalny en een technisch team onder leiding van de legendarische datajournalist/hacker Christo Grosev, neemt het potentiële slachtoffer contact op met bekende of vermoedelijke verdachten en krijgt hij zelfs enkele opgenomen bekentenissen over de succesvolle baan. Eén geeft toe: “We hebben hier een paar keer op getraind. Als de reis wat langer had geduurd, denk ik dat het de andere kant op zou zijn gegaan.”
Na het verzamelen van alle mogelijke inlichtingen, houdt Navalny een persconferentie om de chronologie van de gebeurtenissen te presenteren die “alleen door Vladimir Poetin konden worden goedgekeurd” en vervolgt: “Ik beschuldig hem van staatsterrorisme.”
Poetin vermeed zijn naam opnieuw te noemen en hield een persconferentie om aan te kondigen dat deze “patiënt in de Berlijnse kliniek” steun kreeg van de CIA. ‘Wie geeft er om hem?’ , vraagt hij zich bedrieglijk af.
Na goed hersteld te zijn van de wanhopige episode, zou Navalny voor onbepaalde tijd in het Westen blijven. In plaats daarvan keerden hij en zijn gezin op 17 januari 2021 terug naar Moskou, wat een spannend avontuur op zich was dat duidelijk voor de camera werd vastgelegd. Nu de pers (meestal gemaskeerd door COVID) zich inspant om met de man van het uur voor de landing te praten, wordt er massaal gespeculeerd over wat er zal gebeuren als ze eenmaal zijn geland.
Maar toen het vliegtuig afdaalde om te landen, kondigde de piloot aan dat “vanwege technische problemen op de grond” het vliegtuig werd omgeleid naar een andere luchthaven in Moskou, waar Navalny kort met de pers sprak voordat de politie wegvloog als het grote vliegtuig. De menigte schreeuwt om hem te laten gaan. De laatste woorden die we hem horen zeggen zijn: “Geef niet op!”
Het is een snelle, inspirerende en actievolle film met een onstuimig, geestig hoofdpersonage dat een onverslaanbaar drama speelt, behalve in een opwelling van geluk of in de definitieve annalen van de geschiedenis.
Iedereen die op afstand geïnteresseerd is in hedendaagse politiek, zal het verslinden.
‘Voorstander van internet. Student. Kwaadaardige twitteraar. Expert in amateur-tv. Hipster-vriendelijke maker.’