Ongeveer 66 miljoen jaar geleden sloeg een object van 6 mijl (9,6 km) breed tegen de aarde, wat een catastrofale reeks gebeurtenissen veroorzaakte die leidde tot de ondergang van de niet-vogel. dinosaurussen.
Nu denken wetenschappers te weten waar dit ding vandaan komt.
Volgens nieuw onderzoek was de oorzaak van de inslag een gigantische donkere oer-asteroïde uit de buitenste regionen van het eiland ZonnestelselDe belangrijkste asteroïdengordel, gelegen tussen Mars en Jupiter. Deze regio is de thuisbasis van veel donkere asteroïden – ruimterotsen met een chemische samenstelling waardoor ze donkerder lijken (heel weinig licht reflecteren) in vergelijking met andere soorten asteroïden.
Verwant: De vijf massale uitstervingsgebeurtenissen die de geschiedenis van de aarde hebben gevormd
“Ik had een vermoeden dat de buitenste helft van de asteroïdengordel – waar het donkere oergedeelte zich bevindt”
Asteroïden – kunnen een belangrijke bron van aardbotsingen zijn – zei David Nesvorno, een onderzoeker van het Southwest Research Institute in Colorado die de nieuwe studie leidde. Maar ik had de resultaten niet verwacht [would] te beslissend zijn”, zei hij, eraan toevoegend dat dit misschien niet geldt voor de kleinste influencers.
Bewijs voor het object dat een einde maakte aan de heerschappij van niet-vogeldinosaurussen is eerder gevonden begraven in Chicxulub Crater, een 90 mijl breed (145 km) cirkelvormig litteken op het Mexicaanse schiereiland Yucatan, achtergelaten door de impact van het object. Geochemische analyse van de krater suggereerde dat het getroffen lichaam deel uitmaakte van een klasse koolstofhoudende chondrieten – een primitieve groep van meteorieten met een relatief hoog percentage van koolstof Ze zijn waarschijnlijk heel vroeg in de geschiedenis van het zonnestelsel gemaakt.
Op basis van deze kennis probeerden wetenschappers eerder de oorsprong van de sonde te bepalen, maar veel theorieën stortten in de loop van de tijd in. Onderzoekers suggereerden eerder dat de sonde afkomstig was uit een familie van asteroïden uit het binnenste van de belangrijkste asteroïdengordel, maar vervolgwaarnemingen van die asteroïden ontdekten dat ze niet de juiste samenstelling hadden. Een andere studie, gepubliceerd in februari in het tijdschrift Scientific Reports, gaf aan dat het effect werd veroorzaakt door een langlevende komeet, WordsSideKick.com gerapporteerd. Maar dat onderzoek is sindsdien bekritiseerd, volgens een onderzoekspaper dat in juni in het tijdschrift is gepubliceerd astronomie en geofysica.
In de nieuwe studie gepubliceerd in het nummer van het tijdschrift van november 2021 IcarusIn deze studie ontwikkelden de onderzoekers een computermodel om erachter te komen hoe vaak grote asteroïden in de gordel naar de aarde ontsnapten en of deze ontsnapten verantwoordelijk zouden kunnen zijn voor het neerstorten van de dinosaurussen.
Het model simuleerde honderden miljoenen jaren en toonde thermische krachten en zwaartekrachtssleepboten van de planeten die periodiek grote asteroïden uit de gordel wierpen. Een asteroïde met een breedte van meer dan 6 mijl vanaf de buitenrand van de gordel komt gemiddeld eens in de 250 miljoen jaar op ramkoers met de aarde.En De onderzoekers vonden. Deze berekening maakt een dergelijke gebeurtenis vijf keer vaker voor dan eerder werd gedacht en komt overeen met de Chicxulub-krater die slechts 66 miljoen jaar geleden werd gecreëerd, de enige bekende krater waarvan wordt aangenomen dat deze in de afgelopen 250 miljoen jaar het resultaat is van zo’n grote asteroïde. Bovendien hield het model rekening met de verdeling van “donkere” en “lichte” krachten in de asteroïdengordel en toonde aan dat de helft van de uitgeworpen asteroïden donkere koolstofhoudende chondrieten waren, wat overeenkomt met het type waarvan wordt aangenomen dat het de Chicxulub-krater heeft veroorzaakt.
“Dit is gewoon een uitstekende paper”, zei Jessica Novello, een NASA-fellow in het Postdoctoral Administration Program van het Universities Space Research Consortium in het Goddard Space Flight Center, die niet betrokken was bij het nieuwe onderzoek. “Ik denk dat ze een goed argument hebben waarom? [the Chicxulub impactor] van dit deel van het zonnestelsel.
Naast het mogelijk verklaren van de oorsprong van de Chicxulub-krater, helpen de bevindingen wetenschappers ook de oorsprong te begrijpen van andere asteroïden die in het verleden de aarde hebben getroffen. Geen van de twee andere inslagkraters op aarde, de Vredefort-krater in Zuid-Afrika en het Sudbury Basin in Canada, kenden de oorsprong van de inslag. De bevindingen kunnen wetenschappers ook helpen voorspellen waar in de toekomst grote forcings kunnen optreden.
“We ontdekten in de studie dat ongeveer 60% van de grote terrestrische krachten afkomstig zijn van de buitenste helft van de asteroïdengordel … en de meeste asteroïden in die regio zijn donker / primitief”, vertelde Nesvorno aan WordsSideKick.com. “Dus er is een kans van 60% – 3 van de 5 – dat de volgende uit hetzelfde gebied komt.”
Oorspronkelijk gepubliceerd op WordsSideKick.com.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”