STOCKHOLM (26 januari) (Reuters) – De ministers van de Europese Unie zochten donderdag naar manieren om irreguliere migratie te verminderen en meer mensen af te wijzen, aangezien het aantal aankomsten steeg vanaf het laagste niveau van de pandemie, waardoor controversiële ideeën over grensmuren en asielzoekerscentra buiten Europa nieuw leven werden ingeblazen.
Het Europese grensagentschap Frontex meldde vorig jaar ongeveer 330.000 ongeoorloofde aankomsten, het hoogste niveau sinds 2016, met een sterke toename op de Westelijke Balkanroute.
“We hebben een enorme toename van het aantal illegale immigranten”, vertelde commissaris voor Binnenlandse Zaken Ylva Johansson tijdens besprekingen tussen de 27 ministers van immigratie van de EU. “We hebben een zeer laag rendement en ik zie dat we hier veel vooruitgang kunnen boeken.”
Denemarken, Nederland en Letland waren onder degenen die opriepen tot meer druk door middel van visa en ontwikkelingshulp op de bijna 20 landen – waaronder Irak en Senegal – waarvan de EU zegt dat ze niet meewerken om hun burgers terug te nemen die niet het recht hebben om in hun land te blijven. Europa. .
Slechts ongeveer een vijfde van die mensen wordt gerepatrieerd, met onvoldoende middelen en coördinatie van de kant van de EU als een andere hindernis, volgens de uitvoerende macht van het blok.
De ministeriële gesprekken komen vooruit op een top van 9 en 10 februari van EU-leiders die ook zullen streven naar verdere terugkeer, volgens een ontwerp van hun gezamenlijke resolutie die door Reuters is ingezien.
“De algemene economische malaise is zodanig dat landen als Tunesië veranderen van doorvoerland in een land waar ook de lokale bevolking naartoe wil”, aldus een EU-functionaris. “Het verandert dingen. Maar het is nog steeds beheersbaar, vooral als de EU samenwerkt.”
Muren en hekken
Dat is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan in het blok, waar immigratie een zeer gevoelige politieke kwestie is en de lidstaten diep verdeeld zijn over hoe ze de taak moeten verdelen om te zorgen voor degenen die in Europa aankomen.
De kwestie is giftig geworden sinds meer dan een miljoen mensen in 2015 de Middellandse Zee overstaken in chaotische en dodelijke taferelen die het blok verrasten en het anti-immigratiesentiment aanwakkerden.
Sindsdien heeft de Europese Unie haar buitengrenzen en asielwetten aangescherpt. Nu mensen weer verhuizen na de COVID-pandemie, komt het debat weer op de voorgrond, evenals enkele voorstellen die eerder als onaanvaardbaar werden afgedaan.
Denemarken heeft gesprekken gevoerd met Rwanda over de omgang met asielzoekers in Oost-Afrika, terwijl anderen EU-financiering hebben gevraagd om een grenshek tussen Bulgarije en Turkije te bouwen – beide ideeën werden tot nu toe als taboe beschouwd.
“We werken er nog aan, het liefst met andere Europese landen, maar als laatste redmiddel doen we het alleen met samenwerking tussen Denemarken en bijvoorbeeld Rwanda”, zei minister van Immigratie Kar Dipvad donderdag.
De Nederlandse minister Eric van der Burgh zei open te staan voor EU-financiering voor grensbarrières.
De Deense Vluchtelingenraad, een ngo, zei donderdag in een rapport dat het naar eigen zeggen systematische terugdrijvingen waren van mensen aan de buitengrenzen van het blok, een schending van hun recht om asiel aan te vragen.
Terwijl EU-landen protesteren tegen irreguliere immigratie, waaronder vaak moslims uit het Midden-Oosten en Noord-Afrika, probeert Duitsland tegelijkertijd de arbeidsmarkt open te stellen voor hoognodige werknemers van buiten het blok.
“We willen migratieovereenkomsten sluiten met landen, vooral met Noord-Afrikaanse landen, die een legale weg naar Duitsland mogelijk maken, maar ook effectieve terugkeer omvatten”, zei minister van Binnenlandse Zaken Nancy Visser in Stockholm.
Aanvullende rapportage door Philip Blenkinsop en Bart Meagher, Schrijven door Gabriela Baczynska, Bewerking door Bernadette Boehm
Onze normen: Vertrouwensprincipes van Thomson Reuters.
‘Voorstander van internet. Student. Kwaadaardige twitteraar. Expert in amateur-tv. Hipster-vriendelijke maker.’