Daniel Kahneman, Nobelprijswinnend gedragseconoom, overleden

Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman is op 90-jarige leeftijd overleden.

Hij werd synoniem met gedragseconomie, ook al had hij nooit een economiecursus gevolgd.

Kahneman schreef zijn bestseller Thinking, Fast and Slow. Hij ontkrachtte het idee dat mensen rationele wezens zijn die uit eigenbelang handelen – ze handelen instinctief, zei hij.

Zijn overlijden werd aangekondigd door Princeton University, waar hij sinds 1993 werkte.

“Danny was een reus in het veld, een ster uit Princeton, een briljante man en een geweldige collega en vriend”, zei professor Eldar Shafir.

“Veel gebieden van de sociale wetenschappen zijn niet meer hetzelfde sinds hij op het toneel verscheen. We zullen hem enorm missen.”

Kahneman werd geboren in Tel Aviv, Israël, in 1934, en bracht het grootste deel van zijn vroege jaren door in het door de nazi's bezette Frankrijk, waar zijn vader werkte als hoofd onderzoek in een chemische fabriek.

Het gezin verhuisde in 1948, vlak voor de oprichting van de staat Israël, naar het toenmalige Palestina onder Britse heerschappij.

Kahneman studeerde in 1954 af aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem en ging vier jaar later naar de Verenigde Staten om een ​​doctoraatsstudie in de psychologie te beginnen aan de Universiteit van Californië, Berkeley.

Kahneman keerde in 1961 terug naar Jeruzalem om zijn academische carrière te beginnen als docent psychologie, waar hij Amos Tversky ontmoette, de cognitief psycholoog met wie hij in 2002 de Nobelprijs voor de Economische Wetenschappen won.

Zijn werk met Tversky zou de basis vormen voor het bestverkochte boek Thinking, Fast and Slow, gepubliceerd in 2011.

Het boek legde de psychologie van besluitvorming uit. Het identificeert twee systemen die de manier bepalen waarop mensen denken en keuzes maken – het snelle, intuïtieve, emotionele systeem – en het langzamere, meer weloverwogen en meer logische systeem.

Het boek betoogt dat het merendeel van de tijd onze snelle, intuïtieve geest de controle heeft en de leiding neemt over de beslissingen die we elke dag nemen – in plaats van het weloverwogen, logische deel van onze geest – en dit is waar fouten kunnen binnensluipen.