Het verst bekende object in het zonnestelsel is nu bevestigd. FarFarOut, een groot stuk rots gevonden in 2018 op maar liefst 132 astronomische eenheden van de zon, is bestudeerd en gekarakteriseerd, en we weten er nu veel over en zijn baan.
Het is ongeveer 400 kilometer (250 mijl) breed en bevindt zich aan de onderkant van de schaal van de dwergplaneet, en de eerste waarnemingen geven aan dat het een gemiddelde baanafstand heeft van 101 AU – 101 keer de afstand tussen de aarde en de zon.
Aangezien de gemiddelde orbitale afstand van Pluto ongeveer 39 AU bedraagt, is FarFarOut heel, heel ver weg. Bekroond met de interim-aanduiding 2018 AG37, En zijn naam, volgens de International Astronomical Union De richtlijnen, Nog steeds aan het wachten.
Deze baan is echter geen cirkel om de zon, maar een echt onevenwichtige ovaal. Na zorgvuldige observatie berekenden wetenschappers zijn baan; FarFarOut oscilleert tot 175 AU en komt in ongeveer 27 AU binnen de baan van Neptunus.
(Roberto Molar Candanosa, Scott S Shepard / CIS en Brooks Bayes / UH)
Dit betekent dat het lichaam ons kan helpen de planeten van het buitenste zonnestelsel beter te begrijpen.
“FarFarOut werd waarschijnlijk in het buitenste zonnestelsel gegooid door in het verre verleden heel dicht bij Neptunus te komen,” Astronoom Chad Trujillo zei Van Northern Arizona University. “FarFarOut zal in de toekomst waarschijnlijk weer een interactie aangaan met Neptunus, omdat hun banen elkaar nog steeds kruisen.”
De objectnaam is ontstaan uit de ontdekking van een object op afstand eerder in 2018.
Artist’s impression van FarFarOut. (NOIRLab / NSF / AURA / J. da Silva)
De gemiddelde orbitale afstand van de dwergplaneet Farout is 124 AU, en het is vernoemd naar een uitroep van astronoom Scott Sheppard van het Carnegie Institution for Science. Toen hij en zijn team iets verder weg ontdekten, was er vooruitgang.
FarFarOut is nog steeds erg mysterieus. Omdat het zo ver weg is, is het erg zwak en alleen merkbaar Negen keer Meer dan twee jaar. Het team heeft de grootte afgeleid op basis van de helderheid, maar verder weten we niet veel; Het kan een groot, onregelmatig gevormd object in de Kuipergordel zijn, of het kan voldoen aan de criteria om als dwergplaneet te worden geclassificeerd.
Afbeeldingen van FarFarOut-ontdekkingen vastgelegd in juli 2018 (Scott S. Sheppard / Carnegie Institution for Science)
Ook weten astronomen niet helemaal zeker wanneer het zal draaien. Ze denken dat het slechts 800 jaar verlegen kan zijn (Pluto 248), maar er is zoveel manoeuvreerruimte dat het meer dan twee keer zoveel tijd kost, of misschien beweegt het in een veel sneller tempo.
Daarom moeten er meer opmerkingen worden gemaakt om het beter te begrijpen.
“FarFarOut heeft duizend jaar nodig om eenmaal om de zon te cirkelen”, Astronoom David Tholin zei Van de Universiteit van Hawaï in Manoa. “Om deze reden beweegt het zich heel langzaam langs de hemel, en het vereist verscheidene jaren van observaties om zijn pad precies te bepalen.”
Sheppard, Tullen en Trujillo bestuderen het buitenste zonnestelsel in de hoop een glimp op te vangen van Planeet Negen, een hypothetisch object waarvan wordt aangenomen dat het verantwoordelijk is voor de vreemde beweging van groepen lichamen in de buitenste uitsteeksels voorbij Pluto.
Er zijn andere verklaringen voor deze orbitalen, maar het werk heeft een uitstekend bijkomend voordeel. Het team ontdekte een aantal dingen die we niet wisten. Er is natuurlijk Farout en FarFarOut. Er is ook een dwergplaneet genaamd The Goblin, die werd gedetecteerd op een afstand van 80 AU.
Er bestaat zelfs zoiets als 2014 FE72, Wiens baan meer dan 3.000 astronomische eenheden beslaat, en het enige bekende lichaam in zijn soort is waarvan de baan volledig buiten de baan van Neptunus ligt. (Het is momenteel veel dichterbij na het naderen van de zon In 1965.)
Het is ook niet alleen het buitenste zonnestelsel. Onderzoekers hebben 12 voorheen onbekende manen ontdekt in een baan rond Jupiter en 20 manen in een baan rond Saturnus.
Dus als er Planeet Negen zou zijn, zouden dat waarschijnlijk degenen zijn die het zouden vinden. Maar tijdens het proces onthullen ze veel over het buitenste zonnestelsel.
“De ontdekking van FarFarOut toont ons toegenomen vermogen aan om het buitenste zonnestelsel in kaart te brengen en steeds verder naar de randen van ons zonnestelsel te observeren,” Zei Sheppard.
“ Pas met de vooruitgang die de afgelopen jaren is geboekt met grote digitale camera’s met zeer grote telescopen, is het efficiënt mogelijk geworden om objecten zo ver weg als FarFarOut te detecteren. Hoewel sommige van deze verre objecten erg groot zijn, grootte van dwergplaneten – ze zijn erg zwak vanwege hun grote afstand. Over de zon. FarFarOut is slechts het topje van de ijsberg van objecten in het zeer verre zonnestelsel. “
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”