Wat is de basis van Neil Gaiman’s “Hypnotic”? Uitleg van de legendarische hypnotiseur

Neil Gaiman hypnotiserend Het is een van de meest populaire en geliefde stripseries aller tijden, binnenkort een nieuwe serie op Netflix. Maar velen van ons die opgroeiden voordat de boekenreeks in 1989 begon, herinneren zich dat ze als kinderen over “The Sleeping Man” hoorden. De term was zelfs de naam van een populair liedje in de jaren vijftig. Wat is precies de oorsprong van de legendarische hypnotiseur, en heeft het iets te maken met het stripfiguur waarmee hij de naam deelt?

Klik om te vergroten

Generaal X en Baby Boomers herinneren zich The Sandman niet alleen als een personage uit hun kindertijd. Deze mythische entiteit is al vele eeuwen bekend en de oorsprong gaat terug naar de legende en tradities van Oost- en Noord-Europa. Volgens de Noorse folklore worden de grove afzettingen van zandachtige “rum” die zich tijdens de slaap in de ooghoeken ophopen, daar geplaatst door een geest genaamd Sandman die de avond ervoor zand over de ogen van mensen strooide om een ​​goede nachtrust te garanderen. , Zoete dromen.

Jarenlang was The Sandman gewoon een welwillende geest en, net als de tandenfee of de kerstman, werd aangenomen dat het kinderen aanmoedigde om te handelen, op tijd naar bed te gaan en in slaap te vallen. De eerste gedrukte verschijning was in Duitse woordenboeken die in de 18e eeuw werden gepubliceerd en waarin de term “der Sandmann kommt” letterlijk werd gedefinieerd, “Sandman komt eraan” – een uitdrukking die wordt gebruikt om slapende kinderen lastig te vallen.

In 1816 beschreef de Duitse fantasy-auteur Eta Hoffmann een versie van het wezen in zijn verhaal Sandman klooster Dat kreeg een meer sinistere toon. In het verhaal van Hoffman zou de entiteit zand op de ogen van de kinderen strooien, maar hij zou hun ogen verzamelen en ze meenemen naar een ijzeren nest aan de donkere kant van de maan, waar hij ze aan zijn kinderen zou voeren. Deze versie van het personage lijkt vreselijk op een van de belangrijkste antagonisten in de Gaiman-serie, The Corinthian.

Sandman-achtige geesten worden ook in andere delen van de wereld gevonden, zoals Moș Ene uit de Romeinse en Canadese Franse folklore. Bonhomme Sept Heures (De zeven uur man) die niet alleen de kinderen laat slapen, maar ook de stoute kinderen oppakt die niet naar bed gaan en ze in zijn zak draagt. In Nederland, België en delen van Zuid-Afrika is er een soortgelijke geest genaamd “Klass Fak”.

Praten met Hoe dingen werkenDr. Maria Tatar, hoogleraar Duitse studies, folklore en kinderliteratuur aan de universiteit van Harvard, beschreef de meest verontrustende dingen over de hypnotiserende man:

“Het ongewone aan Sandman is dat hij veel groter is dan jij – er is geen nederlaag voor hem. Je kunt hem niet tegemoet treden zoals de schurken in sprookjes. Er is nooit geluk dan slaap en overgave. Hij kan niet worden onthoofd, opgesloten, of bedrogen zoals andere schurken. Het is moeilijk om een ​​onderscheid te maken tussen sprookje, mythe, legende en dat alles, maar op de een of andere manier behoort het meer tot het rijk van de mythe dan tot sprookjes.’