Op 18 februari zal NASA’s Tenacity-ruimtevaartuig parachutespringen door de ijle lucht van Mars, en luidt een nieuw tijdperk in voor de verkenning van de Rode Planeet. Landend op KratermeerGelegen ten noorden van de evenaar van Mars, zal het niet gemakkelijk zijn. Volgens NASA is slechts 40% van de missies die naar Mars worden gestuurd succesvol. Als dat gebeurt, kan volharding de manier waarop we denken over het leven buiten de aarde drastisch veranderen. Dit komt omdat wetenschappers geloven dat Jezero, een 28 mijl brede krater die ooit een meer was, de ideale plek is om te zoeken naar bewijs van oeroud microbieel leven op Mars.
Zodra het landt, zal Perseverance monsters van Mars-rotsen en aarde verzamelen en opslaan, die uiteindelijk naar de aarde zullen worden teruggebracht. Dit staat ook bekend als een “sample return mission” bijzonder Het type ruimteverkenningsmissie vanwege de berekening ervan. (In feite was er geen missie om een monster van een andere planeet terug te sturen.) Zodra de Marsaarde binnen een decennium terugkeert naar de aarde, zullen wetenschappers het materiaal gaan bestuderen om te zien of er oud leven op Mars is geweest.
Sommige wetenschappers zijn echter van mening dat deze monsters een grotere vraag kunnen beantwoorden: is het leven op aarde ontstaan op Mars?
Hoewel het idee dat het leven op Mars begon voordat het naar de aarde verhuisde, een vergezochte hypothese uit de sciencefiction lijkt, nemen veel beroemde wetenschappers deze theorie zeer serieus. Het algemene idee van leven dat elders in de ruimte begint voordat het hierheen trekt, heeft ook een naam: Panspermia. Het is de hypothese dat leven elders in het universum bestaat en wordt verspreid door asteroïden en ander ruimtepuin.
Voor alle duidelijkheid: het idee dat het leven op aarde zijn oorsprong vond op Mars, is geen gangbare theorie in de wetenschappelijke gemeenschap, maar het lijkt de aandacht te trekken. Wetenschappers zoals Gary Rufcon, een professor in de genetica aan de Harvard Medical School, zeggen dat het “ergens duidelijk” klinkt.
Het bewijs begint met hoe ruimtepuin zich in het jonge zonnestelsel bewoog. We hebben zelfs bewijs van steenuitwisseling van Mars naar de aarde. Mars-meteorieten worden gevonden op Antarctica en de rest van de wereld – naar schatting 159, volgens International Meteorite Collector’s Association.
“Je zou het aan Mars kunnen toewijzen op basis van de gasvormige insluitsels erin, die een soort equivalent gas zijn dat het Viking-ruimtevaartuig heeft laten zien” in de atmosfeer van Mars, zei Rovcon. Met andere woorden, de kleine luchtbelletjes in deze rotsen laten zien dat ze zijn gevormd in de lucht van Mars. “Er is dus een uitwisseling tussen Mars en de aarde – vaak bewegend van Mars naar de aarde omdat het op weg is naar een” klif “, en” bergopwaarts “naar Mars gaat, vanuit het perspectief van de zwaartekracht.
Maar voor Ruvkun, wiens expertisegebied genomica is, is het volgens hem de timing van het cellulaire leven die volgens hem een sterk argument maakt dat het leven op aarde van elders kwam – misschien Mars, of misschien Mars versus een andere planeet.
Rufcon merkt op dat onze genomen de geschiedenis van het leven onthullen en aanwijzingen geven aan voorouders die ons miljoenen of zelfs miljarden jaren ouder waren. ‘In onze genomen kun je een beetje geschiedenis zien, toch?’ Hij zei. “Er is een RNA-wereld die dateert van vóór de wereld van DNA en die goed wordt ondersteund door allerlei soorten huidige biologie; daarom weten we welke stappen de evolutie heeft gezet om te komen tot waar we nu zijn.”
Dankzij de vooruitgang in genomics kan het begrip van LUCA ( De laatste universele gemeenschappelijke voorouder) – betekent het organisme waaruit al het leven op aarde is geëvolueerd – aanzienlijk is vooruitgegaan. Door de genetica van alle levende wezens op aarde te bestuderen, hebben wetenschappers een zeer goed begrip van hoe de eencellige voorouder van elk levend wezen (op aarde) eruit zag. Ze kennen ook de tijdlijn: al het moderne leven stamt af van een eencellig organisme dat ongeveer 3,9 miljard jaar geleden leefde, dat wil zeggen slechts 200 miljoen jaar nadat vloeibaar water voor het eerst verscheen. In het grote schema van het universum duurt dit niet lang.
En de laatste universele gemeenschappelijke voorouder was tamelijk complex met betrekking tot levende wezens. Rovcon zegt dat dit twee mogelijkheden laat. “Ofwel evolutie naar het volledige moderne genoom is heel gemakkelijk, of de reden dat je het zo snel ziet, is omdat we het leven” ontdekten “, het begon hier niet echt. “Ik hou van het idee dat we het net hebben ontdekt en daarom is het zo snel, maar ik ben vreemd”, zegt hij.
Als dat zo is, vormt Eric Asfog, een professor in planetaire wetenschap aan de Universiteit van Arizona, ook een uitzondering. Asfog zei dat wat we weten over de oudste gesteenten op aarde – die chemisch bewijs hebben van koolstofisotopen, dat ongeveer 4 miljard jaar geleden teruggaat – ons vertelde dat het leven “zich op aarde begon te vormen zodra het kon gebeuren.”
Als dit het geval is, schept het een interessant precedent. “Stel dat je verwacht dat het leven floreert als een planeet afkoelt tot het punt waarop vloeibaar water kan beginnen”, zei Asfog. ‘Maar als je eenmaal naar ons zonnestelsel kijkt, welke planeet is dan waarschijnlijk het eerst bewoonbaar?
Dit komt omdat Mars zich vóór de aarde heeft gevormd, zei Asfog. Vroeg in de geschiedenis van Mars, toen Mars nog aan het afkoelen was, had Mars vóór de aarde een “gastvrije” omgeving.
“Als het leven ergens zou beginnen, zou het eerst op Mars kunnen beginnen”, zei Asfog. ‘We weten niet wat de toestand is – weet je, als het iets speciaals vereist, zoals De aanwezigheid van de maan Of enkele van de factoren die uniek zijn voor de aarde – maar alleen in termen van waar vloeibaar water voor het eerst werd gevonden, zou het Mars kunnen zijn. “
Er is een interessant en overtuigend bewijs van hoe materie zich tussen de twee naburige planeten heeft verplaatst. In feite, hoe verder terug in de tijd, des te meer rotsen botsten tussen Mars en de aarde, zei Asfugh. Deze botsingsgebeurtenissen kunnen “gigantische enorme klonten van Mars” zijn die de ruimte in worden gelanceerd. Zulke enorme asteroïden zouden kunnen dienen als de habitat van winterharde micro-organismen.
“Als het weer in botsing komt met een planeet, blijft een klein deel van die bergachtige massa puin op het oppervlak”, zei hij. “Het duurde even voordat de modellen lieten zien dat je relatief veilig kunt overleven van wat we” ballistische panspermie “noemen – een kogel afvuren op de ene planeet, kleine stukjes eruit halen en ze op een andere planeet laten belanden. We denken dat het gebeurt. , en het pad gaat meestal van Mars naar de aarde, waarschijnlijker dan van de aarde naar Mars. “
Asfuj voegde eraan toe dat overleven tijdens de vlucht, gezien de voertuigmassa van micro-organismen, geen probleem zou zijn – en geen van beide zou leven op een nieuwe, gastvrije planeet.
“Elke vroege levensvorm zou resistent zijn tegen wat er gebeurt aan het einde van de formatie van de planeet”, zei hij. “Elk levend wezen dat aanwezig is in het gruwelijke bombardement van botsingen moet, zelfs ongeacht dat, worden gebruikt om van planeet naar planeet over te schakelen.”
Met andere woorden, het vroege microbiële leven was goed in ruwe omgevingen en lange rustperiodes.
Professor Avi Loeb, professor aan de Harvard University, vertelde Salon via e-mail dat er een Mars-rots werd gevonden op aarde, ALH 84001,Niet oververhit Onderweg naar meer dan 40 graden Celsius en het leven kan verdragen. “
Alle drie zijn van mening dat doorzettingsvermogen de theorie van panspermie geloofwaardiger kan maken.
“Als je op zoek zou gaan naar een overblijfsel van leven op Mars, wat we hopen te doen met de Volhardende Rover en andere Mars-avonturen, zou ik persoonlijk verrast zijn als ze niet vastgebonden waren aan het aardse leven,” zei Asfog.
Rufcon zei dat hij hoopt een van de wetenschappers te zijn die op zoek zijn naar DNA wanneer het monster van Mars eindelijk terugkeert.
“Iets lanceren vanaf Mars is erg moeilijk”, zei hij.
Maar wat betekent dit voor mensen en ons existentiële begrip van wie we zijn en waar we vandaan komen?
‘In dit geval zijn we misschien allemaal marsmannetjes,’ zei Loeb. Hij grapte dat het zelfhulpboek “Men Are From Mars, Women Are From Venus” waarschijnlijk meer gelijk had dan we weten.
Of misschien, zoals Rufcon gelooft, komen we uit een ander zonnestelsel en is het leven verspreid over het universum.
“Voor mij is het idee dat alles op aarde is begonnen, elk zonnestelsel heeft zijn eigen kleine evolutie in het leven, en ze zijn allemaal onafhankelijk – het lijkt gewoon een beetje stom,” zei Rufcon. Hij voegde eraan toe: “Het is veel meer verklarend om te zeggen: ‘Nee, het verspreidt zich, het verspreidt zich door het universum, en we hebben het ook ontdekt, en het begon hier niet.'” En op dit moment tijdens de pandemie – wat een prachtig moment om op het idee te komen. Misschien zullen mensen het uiteindelijk geloven. “
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”