TOKYO: Nee, damesteamleden zijn niet verplicht om een bikini te dragen als ze beachvolleybal spelen op de Olympische Spelen.
Ja, televisiecamera’s hebben de neiging om achter te blijven in de bilspieren wanneer ze hun handen achter hun rug houden om signalen aan elkaar door te geven. En nee, dit is geen probleem voor spelers die denken dat degenen die de sport zien zullen blijven.
“Ik heb altijd het gevoel gehad dat wanneer je je tot iemand aangetrokken voelt, en toch krijg je ze in beachvolleybal, ze verliefd worden op de sport”, zei drievoudig Olympiër, Amerikaan April Ross. “Dus ik hoop dat dit ook gebeurt.”
Beachvolleybal is een van de meest populaire sporten van de Zomerspelen sinds het in 1996 aan het programma werd toegevoegd. Het kenmerkt zich door snelle actie, een feestelijke sfeer en enkele Amerikaanse supersterren die naar de podia gingen om zes van de 12 mogelijke gouden medailles.
Maar er is ook geen twijfel dat sommige tv-kijkers er zijn om de vrouwen over het hoofd te zien terwijl ze in hun bikinikleding door het zand springen en duiken. In 2012 publiceerden de Londense roddelbladen foto’s die circuleren van het beachvolleybalveld zonder een plaats of hoogte in zicht te zien; Dit was ook de focus van de toenmalige burgemeester en huidige Britse premier Boris Johnson, die een gastcolumn schreef tijdens de Olympische Spelen die in zijn stad werden gehouden.
De belangstelling voor de bikini is enorm gestegen in Tokio nadat een bericht op sociale media het team dat protesteerde tegen de beachhandbal-dresscode verkeerd identificeerde als beachvolleybal. Bij strandhandbal, dat geen Olympische sport is, moeten vrouwen bikini’s dragen, en de Europese Unie heeft Noren beboet voor het dragen van korte broeken uit protest tegen een wedstrijd die 5.500 mijl verderop in Bulgarije ligt.
In Tokio droeg het Duitse gymnastiekteam deze week een volledig beenuniform dat tot aan de enkel kwam, en schuwde de traditionele uitgesneden bikini die eindigt op de bovenkant van de dij. De atleten zeiden dat ze probeerden de seksualisering van jonge vrouwen en meisjes te bestrijden in hun sport, die probeert te herstellen van een decennia oud seksueel misbruikschandaal.
Het hoofd van de uitzendingen van de Tokyo Games van deze week zei dat hun feeds niet de nadruk zouden leggen op seksuele afbeeldingen van vrouwelijke atleten, maar in plaats daarvan op “attractie van sport, niet op sexappeal”.
Maar beachvolleybalspelers omarmen hun uitrusting – en voor hen is uitrusting precies wat bikini’s zijn – en ze kiezen het in bijna alle omstandigheden boven de meest conservatieve kleding.
Wat zijn de regels?
De International Volleyball Federation (FIVB) heeft 22 pagina’s met standaardrichtlijnen voor Tokio vrijgegeven, die alles omvatten, van stof en kleur tot namen en nummers en hoe groot de logo’s van fabrikanten kunnen zijn. Collega’s moeten ook matchen.
De bijlage bevat afbeeldingen van mogelijke stijlen voor vrouwen, waaronder korte mouwen, tanktops, lange mouwen voor bescheidenheid, lange mouwen voor warmte, lange broeken, korte broeken, zwemkleding uit één stuk of bikini’s. Mannen dragen tanks en korte broeken die bij koud weer over shirts en kousen met lange mouwen kunnen worden gedragen.
Er zijn ook mogelijkheden voor teams in religieuze kledij.
“De uniforme richtlijnen voor strandvolleybal van de FIVB laten een verscheidenheid aan verschillende opties toe”, aldus de FIVB. “Beachvolleybal verwelkomt iedereen, en deze uniforme regels zorgen ervoor dat onze sport cultureel en religieus inclusief is.”
Wacht – is er ook beachvolleybal voor heren?
Hoewel de vrouwenkant van de sport van oudsher meer aandacht heeft gekregen – inclusief prime-time uitzendingen in de Verenigde Staten – heeft het gespiegelde herentoernooi op elke Olympische Spelen zand gespeeld sinds de sport deelnam aan de Zomerspelen in Atlanta.
Hoewel mannen tanks en zwembroeken dragen op de Olympische Spelen en op de Internationale Tour, kunnen ze tijdens de Binnenlandse AVP Tour zonder shirt spelen. Velen kiezen ervoor om dit te doen.
Dus waarom bikini’s?
“Beachvolleybal was een sport die werd ontwikkeld in Hawaï, Zuid-Californië en op de stranden van Rio,” zei Ross. “En je speelt, en het is heet, en dan ga je en spring in het water.”
Badpakken uit één stuk werken niet, omdat zand naar binnen komt en irriteert; Sterker nog, spelers zeggen dat hoe minder materiaal zand kan vasthouden, hoe beter. Ross en haar partner Alex Kleinman, die hielpen bij het ontwerpen van hun uniformen, zeiden dat het ook belangrijk is dat de riemen haar beweging of ademhaling niet beperken.
“Voor ons is dat waar we ons het meest comfortabel bij voelen”, zei Kleinman. “Je draagt niet meer kleren bij echt warm weer; zand ophangen is niet leuk. Maar ik heb alle respect voor andere mensen die meer bedekt willen zijn als dat hen comfortabeler maakt.”
Beachvolleybalwedstrijden beginnen ook bij alle weersomstandigheden, inclusief regen van de voorrand van cycloon Nepartak die Skokaze Park deze week verontreinigde. In Peking werd het Olympisch toernooi gehouden te midden van hevige regen.
De Amerikaan Misty May Trainor, die nat was maar een gouden medaille had gekregen omdat hij het had laten zien, zei: “Dat is nog een reden waarom we in zwemkleding spelen.”
Dragen spelers iets anders?
Sommige bands droegen leggings en lange mouwen onder hun uniform op koude nachten in 2012, tot grote ergernis van de Londense roddelbladen, maar zelfs toen kozen de meesten voor traditionele shorts en bikini’s.
Vier jaar later, nadat de International Volleyball Federation de Olympische kwalificaties had uitgebreid in een poging de sport naar nieuwe landen te verspreiden, speelden de Egyptenaren met lange mouwen, een ruimvallend shirt, lange benen en een hoofddoek om hun hoofd te bedekken.
“Ik droeg tien jaar geleden de hijab”, zegt Doaa Al-Ghobashi, een lid van het eerste beachvolleybalteam uit haar land dat meedeed aan de Olympische Spelen.
“Het houdt me niet weg van de dingen die ik graag doe”, zei ze. “Beachvolleybal is er een van.”
“Woedend nederige communicator. Typische baconfan. Gepassioneerde schrijver. Trotse popcultuurfanaat. Internetspecialist.”