Infectie met SARS-CoV-2 veroorzaakt een verbazingwekkende reeks symptomen die verder gaan dan ademnood, wat het meest opvallende kenmerk is. Deze symptomen variëren van darmklachten tot bloedstolsels en reukverlies, en de symptomen variëren sterk van persoon tot persoon.
Het zal waarschijnlijk jaren duren om precies te ontdekken wat het virus in het menselijk lichaam doet. Maar we hebben deze week aardig wat gegevens gekregen van een gedetailleerde studie van beelden van de hersenen van COVID-patiënten. Er werden foto’s gemaakt voor en nadat de patiënten besmet waren. De resultaten suggereren dat sommige delen van de hersenen die verbonden zijn met het olfactorische systeem enigszins kunnen krimpen na een verwonding, hoewel het effect gering is en de gevolgen onduidelijk zijn.
Ga naar de biobank
Dit is een andere studie gebaseerd op Biobank in het Verenigd Koninkrijk. Biobank stelt Britse NHS-gebruikers in staat om vrijwillig hun medische dossiers te koppelen aan hun genetische profielen en medische onderzoekers een hulpmiddel te bieden voor grote risicostudies op populatieniveau. In dit geval kamde een onderzoeksteam dat grotendeels in het Verenigd Koninkrijk was gevestigd, de biobank uit van mensen die hersenscans hadden ondergaan voordat ze een SARS-CoV-2-infectie opliepen.
Redenen genoeg om te focussen op hersenen en Covid. Het meest voor de hand liggende is het verlies van het reukvermogen. Hoewel we momenteel de biologische reden hiervoor niet begrijpen, is het duidelijk dat SARS-CoV-2 de neusholtes infecteert, waar zich neuronen bevinden die geurmoleculen waarnemen. Van daaruit verbindt slechts één zenuwbundel zich met de delen van de hersenen die de signalen verwerken die we waarnemen als onze reukzin. Deze zenuwbundel kan het virus rechtstreeks naar de hersenen overbrengen.
Naast dit directe contact kan een infectie de hersenen op indirecte wijze veranderen. Deze omvatten het veroorzaken van een ontstekingsreactie in de hersenen of schade als gevolg van bloedstolling die bij sommige patiënten is waargenomen. Maar er zijn redenen om aan te nemen dat er iets aan de hand is, aangezien er meldingen zijn geweest van slecht gedefinieerde “hersenmist” die sommige mensen ervaren als onderdeel van de langdurige COVID. Een aantal kleine studies hebben ook schade aan specifieke delen van de hersenen beschreven na een verwonding.
Dus, om een duidelijker beeld van de hersenen te krijgen, lieten de onderzoekers meer dan 400 mensen die een hersenscan hadden ondergaan voordat ze een SARS-CoV-2-infectie opliepen, voor nog een scan daarna. De onderzoekers koppelden deze patiënten aan enkele honderden mensen die niet positief testten op het virus voor hersenscans en fungeerden als controles.
krimp
Met behulp van een softwarepakket dat twee afbeeldingen van de hersenen kan vergelijken, zochten de onderzoekers naar veranderingen in specifieke structuren. Ze voerden twee afzonderlijke analyses uit. Eén hypothese werd gedreven, in die zin dat het beperkt was tot alle structuren waarvan bekend is dat ze een of twee verbindingen zijn die zijn verwijderd van de reukzenuwen in de neus. De tweede was een open zoektocht naar hersenstructuren die het verschil tussen pre- en post-scans laten zien.
Het programma vond significante verschillen tussen de twee tijdstippen bij getroffen patiënten, maar de verschillen waren over het algemeen klein. Verschillende delen van de hersenen zijn gekrompen, meestal met 0,2 tot 2,0 procent – een verschil dat meestal ongeveer vijf jaar duurt vanwege de natuurlijke achteruitgang die optreedt met de leeftijd. Het verschil lijkt te wijten te zijn aan veranderingen in de “grijze stof” van de hersenen – de zenuwcellichamen zelf, in plaats van de witte stof die wordt gebruikt om verbindingen tussen cellen te maken.
De meeste van deze veranderingen werden gezien bij meer dan de helft van de getroffen personen. Dit is dus niet een geval waarin slechts een paar mensen grootschalige veranderingen hebben gezien die de cijfers hebben gedumpt. Vergelijkbare resultaten werden gezien toen 15 patiënten die ziekenhuisopname nodig hadden, werden verwijderd en de gegevens opnieuw werden geanalyseerd. Dit betekent dat de veranderingen geen ernstig geval van COVID-19 lijken te vereisen.
Ongeveer de helft van de regio’s die in de algemene analyse werden geïdentificeerd, werden ook geïdentificeerd in de hypothese-drive-analyse, wat wijst op een vrij sterke relatie tussen deze veranderingen en connectiviteit met het olfactorische systeem.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”