De Tunesische president Kais Saied heeft aangekondigd dat hij bij decreet zal regeren en delen van de grondwet zal negeren terwijl hij zich voorbereidt om het politieke systeem te veranderen, wat onmiddellijke tegenstand van tegenstanders oproept.
Saeed is sinds 25 juli bijna volledig aan de macht Toen hij de premier ontsloeg, schorste hij het parlement en nam hij de uitvoerende macht over, daarbij verwijzend naar een nationale noodsituatie In een beweging noemden zijn tegenstanders een staatsgreep.
Zijn interventie ondermijnde de democratische verworvenheden van de Tunesische revolutie van 2011 die een einde maakte aan het autoritaire bewind en de Arabische Lente inluidde, ondanks Saieds toezeggingen om de vrijheden die hij tien jaar geleden won, te behouden.
In de loop van de weken kwam hij onder toenemende druk te staan van Tunesische politieke spelers en westerse donoren om een premier te benoemen en uit te leggen hoe hij van plan is de crisis te doorstaan.
De nieuwe maatregelen die woensdag zijn aangekondigd, gaan verder dan de maatregelen die hij in juli nam, toen hij in de Staatscourant de regels schreef die het politieke systeem van Tunesië veranderen om de president bijna onbeperkte macht te geven.
De regels die in het Staatsblad zijn gepubliceerd, stellen hem in staat om bij decreet “wetsteksten” uit te vaardigen, een kabinet aan te stellen en zijn politieke oriëntaties en fundamentele beslissingen zonder inmenging te bepalen.
En het gekozen parlement, dat hij in juli schorste vanwege een controversiële lezing van de grondwet, zal niet alleen bevroren blijven, maar zal zijn leden niet meer betalen. Ze blijven vrij van immuniteit van vervolging.
Saeed stelde geen tijdslimiet voor de machtsgreep, maar zei dat hij een commissie zou aanstellen om te helpen bij het opstellen van amendementen op de grondwet van 2014 en om “een echte democratie te vestigen waarin het volk recht heeft op soevereiniteit”.
In de tussentijd, zei het presidentschap, blijven alleen de preambule van de huidige grondwet en alle paragrafen die niet in strijd zijn met de uitvoerende en wetgevende macht die het heeft ingenomen, van kracht.
De opmerkingen van Said werden snel afgewezen door de leider van de gematigde islamitische Ennahda-partij, de grootste in het diep verdeelde parlement en lid van opeenvolgende regerende coalities.
Rached Ghannouchi zei dat de verklaring betekende dat de grondwet werd ingetrokken en dat Ennahda, die de interventie van Said op 25 juli al tot een staatsgreep had verklaard, deze niet zou accepteren.
Een hoge functionaris in Qalb Tounes, de op een na grootste partij in het parlement, beschuldigde Saied van het plegen van een “staatsgreep met voorbedachten rade”.
“We roepen op tot een nationale afstemming tegen de staatsgreep”, zei officiële Osama Al-Khelaifi op Twitter.
Said heeft ontkend dat hij dictatoriale aspiraties heeft, benadrukt dat zijn acties grondwettelijk zijn en belooft de rechten van Tunesiërs te steunen.
Zijn brede publieke interventie kwam na jaren van economische stagnatie en politieke verlamming, verergerd door een sterke stijging van Covid-19-gevallen en een dag van gewelddadige protesten.
Maar naarmate de weken verstreken, begon een toenemend aantal Tunesiërs zich zorgen te maken over de onduidelijkheid in de plannen van Said en de afwezigheid van de premier.
‘Voorstander van internet. Student. Kwaadaardige twitteraar. Expert in amateur-tv. Hipster-vriendelijke maker.’