Voor het eerst in meer dan negen weken heeft SpaceX een routinematige eerste testrun van de Falcon 9 voltooid, bekend als een statisch vuur, en geverifieerd dat de raket later deze week klaar is voor lancering.
Met uitzondering van ten minste één kwalificatietest die is voltooid in de ontwikkelingsfaciliteiten van SpaceX in McGregor, Texas, is de statische brand van de Falcon 9 op 25 augustus de eerste sinds 22 juni. De missie om het verbeterde Cargo Dragon-ruimtestation dat de raket zal ondersteunen, te bevoorraden, is de eerste lancering van SpaceX sinds 30 juni – de langste onderbreking van het bedrijf tussen lanceringen sinds een onderbreking van drie maanden die twee jaar geleden begon.
Nu, een paar dagen voordat deze verwachte droogte eindigt, heeft een SpaceX-manager gedeeltelijk uitgelegd waarom het bedrijf geen enkele Falcon-raket heeft gelanceerd in de ongeveer 60 dagen na het voltooien van een record 20 orbitale lanceringen in de eerste helft van 2021.
Sprekend op SpaceX 2021 op 24 augustus, onthulde SpaceX President en COO Gwen Shotwell dat het bedrijf ervoor heeft gekozen om Starlink-missies (die de overgrote meerderheid van de lanceringen in 2021 vertegenwoordigen) te pauzeren en zich te concentreren op het voorbereiden van een nieuwe generatie satellieten voor de vlucht. Deze nieuwe satelliet wordt verondersteld Starlink V1.5 te heten en vertegenwoordigt een relatief kleine verandering in ontwerp, behalve één belangrijke toevoeging: meerdere lasers.
Medio 2018 lanceerde SpaceX zijn eerste paar Starlink-prototypesatellieten – een ruimtevaartuig dat vrijwel werkte zoals verwacht en een schat aan gegevens opleverde, maar lang niet zo goed was als het Starlink V0.9- en V1.0-ruimtevaartuig dat SpaceX uiteindelijk lanceerde 2019. Ze droegen echter groepen kleine lasers die algemeen bekend staan als optische intersatellietverbindingen, of kortweg OISL’s. Niet radicaal anders dan honderdduizenden kilometers glasvezel Visueel De kabels die de ruggengraat van internet vormen, lasers die in het vacuüm van de ruimte werken, kunnen de buitengewone bandbreedte en prestaties van glasvezelverbindingen effectief weerspiegelen, maar draadloze.
In plaats van zorgvuldig geïsoleerde kabels gevuld met kleine glasstrengen, die echt dienen als een gecontroleerde omgeving voor op licht gebaseerde communicatie, maakt OISL een vergelijkbare prestatie mogelijk door de kabels te vervangen door zeer nauwkeurige mechanismen die lasers kunnen richten met een precisie van minder dan een millimeter van tientallen of honderden kilometers verderop. Als gevolg hiervan zijn laserinterconnectoren nogal complexe en dure apparaten – momenteel niet iets economisch om te installeren op duizenden satellieten die zich voornamelijk richten op betaalbaarheid.
SpaceX wilde natuurlijk ongekende, betaalbare laserverbindingen op duizenden Starlink-satellieten installeren zolang de constellatie publiekelijk werd besproken. Indien gerealiseerd, zou het een buitengewoon orbitaal netwerk creëren dat Starlink in staat zou stellen een groot deel van de communicatie van een gebruiker zelf te routeren zonder de noodzaak van een enorm netwerk van tienduizenden grondstations die elke centimeter van de aarde bestrijken – land, zee, ijs, en alles. Een Starlink-constellatie met bijna universele laserinterconnecties zou er ook voor kunnen zorgen dat de constellatie niet alleen de latentie van de beste terrestrische glasvezelverbindingen evenaart, maar zelfs overtreft.
Nadat eerder dit jaar de eerste ‘schil’ van Starlink-satellieten was voltooid, heeft SpaceX zijn focus verlegd naar de voorbereiding van de Starlink-polaire lancering vanuit zijn faciliteiten aan de west- en oostkust. Terwijl de eerste shell geen verbindingen had, lijkt SpaceX ervoor te hebben gekozen iedereen De Polar Starlink-satellieten worden gelanceerd met hun eigen ruimtelasers, zelfs als dat betekent dat de lanceringen van Starlink worden uitgesteld totdat die lasers klaar zijn om te gaan. Vanwege het feit dat de overgrote meerderheid van de recente lanceringen van SpaceX zijn eigen Starlink-missies waren, hadden de Falcon-raketten van het bedrijf gewoon niets om te lanceren.
Dat zou moeten veranderen op 28 augustus, wanneer de drievoudige booster Falcon 9 een opgeknapt ruimtevaartuig lanceert in het bevoorradingsstation van het tweede orbitale ruimtestation – Het is de eerste voor het Cargo Dragon 2-voertuig ontwikkeld door SpaceX. A Shortfall of Gravitas (ASOG), de nieuwste drone van SpaceX bootHet ondersteunt ook de allereerste landing van de Falcon als onderdeel van de CRS-23 en zal hopelijk de Falcon 9 Booster B1064 terugnemen voor een vijfde lancering later dit jaar.
Stem af op zaterdag 28 augustus om ongeveer 3:20 uur (07:20 UTC) om de eerste lancering van SpaceX in twee maanden live te bekijken.
