Wanneer de polaire ijskappen smelten, verhoogt het proces niet alleen de zeespiegel – het vervormt ook het lagere oppervlak van de aarde, onthult een nieuwe studie, en sommige effecten kunnen over duizenden kilometers worden waargenomen.
Wat er gebeurt, is dat de aardkorst stijgt en zich uitbreidt naarmate het ijsgewicht toeneemt over Groenland, Antarctica en de Arctische eilanden. De beweging is niet enorm, gemiddeld minder dan een millimeter per jaar, maar ze is er en bestrijkt een groot gebied.
Er is ook een feedbacklus die ook optreedt, want als het gesteente onder het ijs verschuift, beïnvloedt dat op zijn beurt hoe het ijs blijft smelten en afbreken. Een volledig begrip van hoe dit werkt, is essentieel om te kunnen modelleren hoe onze wereld er in de toekomst uit zou kunnen zien.
“Wetenschappers hebben veel werk gedaan direct onder de ijskappen en gletsjers”, Geofysicus Sophie Coulson zegt:, van het Los Alamos National Laboratory in New Mexico.
“Dus ze wisten dat het het gebied zou markeren waar de gletsjers zijn, maar ze wisten niet dat het wereldwijd groot was.”
veel van Eerdere studies Ze heeft de stijging gedocumenteerd die kan optreden als ijskappen smelten, maar Coulson en haar collega’s hebben de horizontale verschuivingen en over een groter gebied nauwkeuriger bekeken. Ze ontdekten dat de afwijkingen van jaar tot jaar sterk kunnen variëren.
In sommige gebieden hebben onderzoekers ontdekt dat horizontale beweging de verticale beweging overtreft. Ze gebruikten satellietgegevens en veldmetingen over de jaren 2003 tot 2018 om de beweging van de korst in drie dimensies te meten.
Deze terugkaatsing van de korst kan duizenden jaren duren – de studie geeft aan dat sommige veranderingen nog steeds voelbaar zijn aan het aardoppervlak sinds het einde van de laatste ijstijd, ongeveer 11.000 jaar geleden.
“Op moderne tijdschalen beschouwen we de aarde als een flexibele structuur, zoals een rubberen band, terwijl op tijdschalen van duizenden jaren de aarde zich gedraagt als een zeer langzaam bewegende vloeistof,” Coulson zegt:.
“Het duurt erg lang voordat ijstijdprocessen zijn voltooid, dus we kunnen vandaag nog steeds hun resultaten zien.”
De onderzoekers vergeleken het effect van een pak ijs op een houten plaat die op water wordt gedrukt: wanneer de plaat wordt verwijderd en het gewicht wordt verwijderd, zet de vloeistof uit om de beschikbare ruimte te vullen, en hetzelfde gebeurt met de aardkorst.
En aangezien de snelheid van het smelten van ijs over de hele wereld blijft toenemen, is het belangrijk dat wetenschappers het effect ervan op de vorm van het aardoppervlak kunnen begrijpen, zelfs als de verschuivingen elk jaar relatief klein zijn.
Deze nieuwe studie geeft ons meer gedetailleerde gegevens over wat er ooit aan de hand is – niet alleen nuttig voor het bestuderen van het smelten van sneeuw en verschuivingen in de vorm van de aarde, maar ook voor vele andere gebieden van wetenschappelijk onderzoek.
“Het begrijpen van alle factoren die de beweging van de aardkorst veroorzaken, is erg belangrijk voor een breed scala aan aardwetenschappelijke problemen,” Coulson zegt:.
“Om bijvoorbeeld tektonische bewegingen en seismische activiteit nauwkeurig te volgen, moeten we deze beweging als gevolg van het verlies van ijsmassa in de moderne tijd kunnen ontwarren.”
De zoekopdracht is gepubliceerd in Geofysische onderzoeksbrieven.
“Reisliefhebber. Onruststoker. Popcultuurfanaat. Kan niet typen met bokshandschoenen aan.”